Χρονόμετρο

    Το τέλος της εφηβείας…

    Δημοσιεύτηκε στις

    Το τέλος της εφηβείας…

     

    Κάθε μέρα, όλο και περισσότερο, ο ΣΥΡΙΖΑ μου θυμίζει τους εφηβικούς έρωτες, όπου οι μετέχοντες αντί να χαρούν αυτό που έχουν βιάζονται να παντρευτούν, με συνέπεια, πολύ σύντομα, ο έρωτας σβήνει κάτω από τα βάρη που σηκώνουν οι άγουρες πλάτες τους. Και να ήταν μόνο αυτό; Τα βάρη δημιουργούν ανάγκες και οι ανάγκες φέρνουν τους συμβιβασμούς. Οπότε πολύ γρήγορα έρχεται η ώρα που ο ένας νοιώθει τον άλλον σαν βάρος και την συμβίωση με το έτερον ήμισυ ως πηγή προβλημάτων που οδηγούν σε συμβιβασμούς ντροπής!!!

    Αν δε, προκύψουν και τέκνα – από ανεπιθύμητες συνήθως – εγκυμοσύνες, τότε η κατάσταση της πίεσης γίνεται πραγματικός καταναγκασμός, γιατί τότε κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πάρει το «καπελάκι» του και να φύγει, αντιμετωπίζεται ως προδότης, φυγόμαχος!!! Πλέον, έχει υποχρεώσεις απέναντι και στα παιδιά του, τα οποία δεν του φταίνε σε τίποτα, για τις δικές του απερίσκεπτες αποφάσεις. Εκεί είναι που μπαίνουν και οι σκέψεις: «μήπως καλύτερα να τα είχα πουλήσει»!!!

    Έτσι επέρχεται το τέλος της εφηβείας, της ανέμελης ζωής πολύ γρήγορα και την «ανοιξιάτικη» διάθεση, την διαδέχεται απότομα η βαρυχειμωνιά…

     

    Οι βιασύνες πληρώνονται…

     

    Ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να αφήσει τους Αντώνη Σαμαρά και Βαγγέλη Βενιζέλο, να τελειώσουν την «βρώμικη» μνημονιακή δουλειά, και να είναι στην αντιπολίτευση, ως εν αναμονή κυβέρνηση, εξεβίασε καταστάσεις και εκμεταλλευόμενος την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας, οδήγησε την χώρα στις εκλογές. Και να μην τους τα είχε πει ο Αντώνης;

    Ευκαιρία δοθείσης, ο ΣΥΡΙΖΑ οδήγησε την χώρα σε εκλογές, σε αλλαγή κυβέρνησης και σε εκλογή του μεγάλου ευεργέτη των μαζικών διορισμών στο δημόσιο (κάτι χιλιάδες διορίστηκαν σε μια νύχτα) παρακάμπτοντας το ΑΣΕΠ, στην θέση του προέδρου.

     

    Σχεδόν, σαράντα ημέρες μετά τις εκλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να ισορροπήσει ανάμεσα στην «εφηβική τρέλα» των μεγάλων οραμάτων για μια επανάσταση που θα αλλάξει ολόκληρη την Ευρώπη και τα συγκρουσιακά σύνδρομα απέναντι στην «πατρική» φιγούρα της Ε.Ε.

    Έχει κανείς την εντύπωση ότι αυτή την σχέση δεν την βλέπουμε, ως αυτήν που έχει ο πατέρας με το παιδί; Πόσες φορές το παιδί, δεν φτάνει να σιχτιρίζει τον πατέρα του, να τον βρίζει και την επόμενη στιγμή να επιζητεί «χαρτζιλίκι» και άφεση αμαρτιών, ένεκα του νεαρού της ηλικίας του; Μην ξεχνάτε ότι μόνο οι γονείς μπορούν να ανεχτούν την κάθε τρέλα του παιδιού και την επόμενη στιγμή να το δεχθούν στην αγκαλιά τους. Αυτή η άδολη και έντονα συναισθηματική σχέση, απέχει έτη φωτός από τις σχέσεις μελών ενός συνεταιρισμού,  που χαρακτηρίζονται από αμοιβαίο όφελος και υποχρεώσεις.

     

    Ψηφίζω Λαφαζάνη

     

    Αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό, δημιούργησε προσδοκίες και όνειρα για να κερδίσει τους ψηφοφόρους. Όπως θα έλεγε και το ΚΚΕ, η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν αποτέλεσμα μιας ώριμης και συγκροτημένης αριστερής σκέψης, αλλά ψήφος καταδίκης των «μνημονιακών» δυνάμεων. Πόσο ρηχή όμως αποδεικνύεται αυτή η αντίθεση, όταν η χώρα παραμένει στο χείλος του γκρεμού, με τα ταμεία άδεια και κάτω από την απειλή να κλείσει η ευρωπαϊκή κάνουλα χρηματοδότησης, αν δεν συμμορφωθούμε με τις υποδείξεις;  Εδώ, έχει ο καθένας το δικαίωμα να πει τα χίλια μύρια όσα για τους Γερμανούς, αλλά κινδυνεύει να τα καταπιεί αμάσητα, αν τέλος Απριλίου το δημόσιο ταμείο δεν θα μπορεί να πληρώσει μισθούς και συντάξεις.

    Αυτή την ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μπροστά στο δίλλημα που θέτει από τη μία ο πρόεδρος του κόμματος Αλέξης Τσίπρας που μιλάει για «προσωρινή» στροφή στον ρεαλισμό, αφήνοντας τις προεκλογικές υποσχέσεις για τις καλύτερες ημέρες και από την άλλη, το ζήτημα που θέτει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης για συνέχιση της αριστερής πολιτικής, χωρίς ουσιαστικούς συμβιβασμούς. Εγώ θα συμφωνήσω με τον κ. Λαφαζάνη, γιατί αν επιλέξω τον κ. Τσίπρα -light, την επόμενη στιγμή θα αναρωτιέμαι γιατί δεν ψήφισα Αντώνη Σαμαρά, για να γλυτώσουμε όλη αυτή την ταλαιπωρία;

     

    Ερωτήσεις κι απαντήσεις(;)

    Η σκόνη από τις συσκέψεις και το δελτίο Τύπου για τα… προσεχώς, που αφορούν στο Kavala Air Sea Show έκατσε, πλέον, οπότε μπορούμε να ρωτήσουμε με άνεση. Τελικά, η δημοτική αρχή το ήθελε το συγκεκριμένο σόου; Κι αν ναι, πότε σχεδιάζει να προχωρήσει στη δημιουργία της οργανωτικής επιτροπής, ώστε να μη φτάσουμε σε αργοπορημένες συσκέψεις τον Φεβρουάριο του 2016; Ευπρόσδεκτες όλες οι απαντήσεις…

     

    Που είναι το πυροσβεστικό σκάφος;

    Φωτιά εν πλω έπιασε χθες αλιευτικό σκάφος και όπως αντιλαμβάνεστε έγινε το απίστευτο κι όμως ελληνικό. Να γυρίσει φλεγόμενο το σκάφος στην Ιχθυόσκαλα(!) και να το σβήσουν εκεί οχήματα της Πυροσβεστικής. Βεβαίως, όλα αυτά θα ήταν πολύ πιο απλά, εφόσον υπήρχε το πυροσβεστικό σκάφος στη θέση του, το οποίο μάταια περιμένουμε εδώ και 2,5 χρόνια.

    Με την ευκαιρία να σημειώσουμε ότι η στέγη – που είχε τεθεί ως προϋπόθεση για την διατήρηση του κλιμακίου – για την φιλοξενία της Πυροσβεστικής Λιμένα, είναι έτοιμη με φροντίδα του ΟΛΚ και για του λόγου το αληθές έχουν σταλεί και φωτογραφία στο αρχηγείο του σώματος. Το μόνο που μένει είναι να έρθει το πυροσβεστικό πλοίο ΠΕΤΡΑΚΗΣ. Για να δούμε!


    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.