Χρονόμετρο

    ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ: Αυξήθηκαν το 2020 τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας

    Δημοσιεύτηκε στις

    Καμία μόνη της. Καμία λιγότερη. Μίλα. Δράσε.

     

    Η 25η Νοέμβρη καθιερώθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, το 1999, για να αναδείξει την κρισιμότητα του θέματος της βίαςκατά των γυναικών, που παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις σε παγκόσμια κλίμακα. Η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίαςκατά των γυναικών είχε οριστεί ήδη το 1981 από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση της φρικτής δολοφονίας των τριών αδελφών Μιραμπάλ, πολιτικών αγωνιστριών από τη Δομινικανή Δημοκρατία, με διαταγή του δικτάτορα Τρουχίλο στις 25 Νοεμβρίου 1960.

    Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών είναι μια παγκόσμια πανδημία.Στον πυρήνα της, είναι η εκδήλωση μιας βαθιάς έλλειψης σεβασμού – μιας αποτυχίας μεγάλου ποσοστού των ανδρών να αναγνωρίσουν την εγγενή ισότητα και αξιοπρέπεια των γυναικών.Είναι μια ηθική προσβολή για όλες τις γυναίκες και ένα σημάδι ντροπής για όλες μας τις κοινωνίες. Πρόκειται για ένα ζήτημα θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

    Σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών:

    • 1 στις 3 γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της.
    • 1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού.
    • 40% με 50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας.
    • Το 71% των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων σε όλον τον κόσμο είναι γυναίκες, εκ των οποίων 3 στις 4 υπόκεινται σε σεξουαλική εκμετάλλευση.
    • Μόνο το 52% των γυναικών που έχουν παντρευτεί ή συζούν, αποφασίζουν ελεύθερα σχετικά με τις σεξουαλικές σχέσεις, τη χρήση αντισυλληπτικών και την υγειονομική περίθαλψη.
    • Εκατοντάδες εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια σε όλο τον κόσμο παντρεύτηκαν πριν κλείσουν τα 18 τους χρόνια ή/και υπέστησαν ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων.

    Φέτος λόγω των ιδιαίτερων υγειονομικών συνθηκών, η Παγκόσμια Ημέρα  για την Εξάλειψη της Βίας κατά των γυναικών, θα μας βρει περιορισμένους και περιορισμένες στο σπίτι. Ωστόσο, «μένουμε σπίτι» δεν σημαίνει ούτε ότι υπομένουμε τη βία ούτε ότι επιλέγουμε τη σιωπή.

    Σε ό,τι αφορά την Ελλάδατα Συμβουλευτικά Κέντρα της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων από τον Απρίλιο του 2012 μέχρι και σήμερα, έχουν υποδεχτεί πάνω από 20 χιλιάδες περιστατικά. Από αυτά η συντριπτική τους πλειοψηφία είναι περιστατικά έμφυλης βίας, ενώ τα υπόλοιπα αφορούν περιστατικά πολλαπλών διακρίσεων. Είναι σημαντικό, επίσης, να αναφέρουμε ότι η ενδοοικογενειακή βία αυξήθηκε δραματικά από το πρώτο lockdown στη χώρα μας, αφήνοντας πολλές γυναίκες απροστάτευτες και παγιδευμένες. Μάλιστα, με το κλείσιμο των δικαστηρίων ήταν αδύνατο να αναζητηθεί προστασία, έστω προσωρινής φύσης, ενώ η εκδίκαση πολλών περιπτώσεων που προέκυψαν ήδη πριν από την πανδημία καθυστέρησε κι άλλο.

    Στο δήμο Καβάλας το Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών,που λειτουργεί από το καλοκαίρι του 2013, κλήθηκε να διαχειριστεί την περίοδο του κορονοϊού(από το Μάρτιο έως τον Αύγουστο του 2020) μεγαλύτερο αριθμό υποθέσεων βίας από αυτόν που υποστηρίζει μέσα σε έναν χρόνο. Στην πλειοψηφία τους αφορούσαν ενδοοικογενειακή βία.

    Το Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Δήμου Καβάλας παράγει σημαντικό έργο και έχει καταφέρει να αποτελεί ένα ζωντανό φορέα που εδραιώνεται καθημερινά όλο και περισσότερο τόσο στον τομέα παροχής κοινωνικών υπηρεσιών όσο και δράσεων εκπαίδευσης και προληπτικής ενημέρωσης στην κοινότητα. Ως Συμπαράταξη Πολιτών προτείνουμεστη διοίκηση του δήμου Καβάλας για άλλη μία φορά –όπως είναι άλλωστε και στο πρόγραμμά μας– την ενίσχυση του Συμβουλευτικού Κέντρου με προσλήψεις ανθρώπινου δυναμικού, τη διασφάλιση σταθερής και συνεχούς εργασίας του υπάρχοντος προσωπικού και τη δημιουργία ξενώνα φιλοξενίας γυναικών και μητέρων που έχουν υποστεί οποιαδήποτε μορφή βίας. Επίσης, καλούμε, τον δήμαρχο Καβάλας να λειτουργήσει, επιτέλους, τη δημοτική επιτροπή ισότητας των φύλων αφού παραμένει ανενεργή και απαξιωμένη εδώ και 14 μήνες.

    Ως Συμπαράταξη Πολιτών οραματιζόμαστε μια κοινωνία όπου αρσενικό δεν θα σημαίνει απαραιτήτως κάτι καλό και θηλυκό απαραιτήτως κάτι κακό. Μια κοινωνία που ως άνθρωποι θα μπορούμε πραγματικά να ζούμε ελεύθεροι και απαλλαγμένοι από φόβο, βία και καθημερινή ανασφάλεια σε ένανκόσμοδίκαιοκαι ισότιμο.

     

    Οι δημοτικοί σύμβουλοι,

    Άρης Βέρρος

    Νίκος Μουρτασάγας

    Σωτήρης Σωτηριάδης


    Δημοσιεύτηκε στις

    Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.