Είναι αλήθεια ότι η παρουσία μας στην τουριστική έκθεση των Ινδιών προκάλεσε πολλά σχόλια κι αυτό γιατί ξένισε. Υπάρχουν Ινδοί τουρίστες αναρωτήθηκαν πολλοί; Η πρόεδρος της ΔΗΜΩΦΕΛΕΙΑ Αναστασία Ιωσηφίδου μου απέστειλε μια ενδιαφέρουσα επιστολή στην οποία αναφέρει μεταξύ πολλών άλλων ότι «Η επιλογή της Ινδίας ως χώρα στόχου στο σχέδιο τουριστικής προβολής του 2016 δεν αποτέλεσε μια τυχαία επιλογή, αλλά στηρίχθηκε σε μια επίπονη και χρονοβόρα διαδικασία που αφορούσε τις αναδυόμενες αγορές μέσα από μια έρευνα αγοράς που έγινε σε συνεργασία και με τις ελληνικές πρεσβείες που εδρεύουν στις χώρες αυτές. Η Ινδία αποτελεί προσωπική επιλογή μου, όπως και προσωπική είναι και η ευθύνη του πολιτικού κόστους για την απόφαση αυτή, καθώς γνώριζα πολύ καλά ότι θα υπάρξουν και αντιδράσεις. Παρ’ όλα αυτά η έκθεση της ελληνικής πρεσβείας στο Νέο Δελχί που μου κοινοποιήθηκε , για τις προοπτικές ανάπτυξης αλλά κυρίως η αναφορά εντός αυτής του βάρους που φέρει το όνομα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη συλλογική μνήμη του λαού αυτού, αποτέλεσαν το έρεισμα και την μεγάλη πρόκληση για μένα».
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι αν μη τι άλλο η κ. Ιωσηφίδου διαθέτει τόλμη και διάθεση να αναλάβει ρίσκα ξεφεύγοντας από την πεπατημένη, ξέροντας όμως ότι έχει ένα πολύ μεγάλο όπλο: Τον Μέγα Αλέξανδρο. Το οποίο και αξιοποιεί.
Το διαφορετικό μήνυμα
Στην ίδια επιστολή συνεχίζει η κ. Ιωσηφίδου λέγοντας ήθελε και το πέτυχε να έχει ένα διαφορετικό μοντέλο παρουσίασης σημειώνοντας ακολούθως ότι «Η σημαντικότερη διαφοροποίηση όμως ήταν ότι δεν χρησιμοποιήθηκε το συνηθισμένο logo, αλλά αναζητήσαμε κάτι πραγματικά ελκυστικό για την αγορά αυτή, οπότε προστρέξαμε στη βοήθεια του μέγιστου των Μακεδόνων καλωσορίζοντας μέσα από ένα μήνυμα στη γλώσσα Χίντι τους επισκέπτες μας στη γη του. Ομολογώ ότι λίγο πριν να ανοίξει η έκθεση και αντικρίζοντας τα τεράστια περίπτερα των χιλιάδων ευρώ των συνεκθετών μας, προς στιγμή με κατανίκησε μια αμφιβολία για το κατά πόσο η στρατηγική μας αυτή, θα μπορέσει να επιβιώσει μπροστά στις Χολυγουντιανές (συγγνώμη Μπολυγουντιανές) υπερπαραγωγές των άλλων. Όμως ο Μύθος παραμένει ζωντανός».
Απρόσμενες συναντήσεις και ο Βουκεφάλας
Και συνεχίζει η κ. Ιωσηφίδου διαπιστώνοντας με πολύ συγκίνηση ότι «Ο Μεγάλος Στρατηλάτης ήταν εκεί και έδωσε για μια ακόμη φορά την νίκη στους “εκ Μακεδονίας ορμώμενους” συμπατριώτες του και μόνο με την αναφορά του ονόματος του . Το सिकंदर महान के देश की यात्रा (Ταξίδι στη γη του Μεγάλου Αλεξάνδρου) αρκούσε και μόνο για να πλημμυρίσει κόσμο, ταξιδιωτικούς πράκτορες, διανοούμενους , πολιτικά πρόσωπα, αστέρες του κινηματογράφου, το περίπτερο μας. Η συγκίνηση όμως κορυφώθηκε όταν στο περίπτερο μας με δάκρυα στα μάτια έφτασε ένας ευτραφής κύριος ο οποίος ζήτησε να με δει, λέγοντας μου ότι είναι από την πόλη Βουκεφάλα του Κασμίρ της Ινδίας. Ως γνωστό στη μάχη του Υδάσπη όπου ο Αλέξανδρος κατανίκησε την στρατιά του Πώρρου με τους 200 πολεμικούς ελέφαντες, τραυματίσθηκε θανάσιμα ο Βουκεφάλας και έτσι ο Αλέξανδρος έδωσε το όνομα του στην πόλη που ίδρυσε στη μνήμη του. Ο εν λόγω κύριος ο οποίος τυγχάνει συγγραφέας και εκδότης τουριστικού περιοδικού, όλες τις ημέρες της έκθεσης ήταν δίπλα μας προκειμένου να μας συνδράμει με κάθε τρόπο (μέχρι και τον υπουργό τουρισμού του Κασμίρ έφερε στο περίπτερο), ενώ ήδη έχει ξεκινήσει να σχεδιάζει ως προτεινόμενο προορισμό, το ταξίδι “στα βήματα του Αλέξανδρου”!!!».
Ο Μέγιστος των Ελλήνων
Η εξαιρετική επιστολή της κ. Ιωσηφίδου καταλήγει σημειώνοντας με πολύ συγκίνηση ότι «Αναχωρώντας το βράδυ της Κυριακής από την “χώρα των μεγάλων αντιθέσεων” και γυρνώντας το κεφάλι μου για να εντυπώσω την τελευταία ανάμνηση μου από αυτή την αποστολή μόνο μια φράση σιγοψιθύρισαν τα χείλη μου “Ο Βασιλιάς Αλέξανδρος ζει”».
Καταλαβαίνω ότι οι δυνατές εντυπώσεις της κ. Ιωσηφίδου, θα την καθορίσουν για πολλά θέμα στο μέλλον, όσον αφορά την τουριστική μας προβολή, μιας και η αστερόσκονη που έχει αφήσει στο διάβα του ο Μέγιστος των Ελλήνων έχει σκορπίσει σε όλη την Υδρόγειο και μια απλή αναφορά του ονόματος του και μόνο είναι ικανή να προκαλέσει ρίγη συγκίνησης σε όλα τα μήκη και τα πλάτη και αυτό είναι κάτι που το εμπέδωσα πάρα πολύ καλά με το θέμα της Αμφίπολης.
Ωστόσο, θα ρωτήσω της κ. Ιωσηφίδου και με την ευκαιρία και τη δήμαρχο Καβάλας Δήμητρα Τσανάκα που απ’ όσο γνωρίζω λατρεύει τον Μέγα Αλέξανδρο και σε κάθε ευκαιρία τον μελετάει, το εξής: Ένα ξένος επισκέπτης που έρχεται στην Καβάλα αναζητώντας τον Μέγα Αλέξανδρο, τι θα βρει για να δει και να θαυμάσει από την εντυπωσιακή αν και σύντομη παρουσία του επάνω στην μακεδονική γη; Τι έχουμε που να δηλώνει ότι εδώ πάτησε το πόδι του ο μεγάλος στρατηλάτης και από την παρακαταθήκη που άφησε έχουμε αξιοποιήσει έστω και το ελάχιστο; Δεν θα παραθέσω το τι μπορεί να γίνει και το πώς, κι αυτό γιατί θα ήθελα να είναι αντικείμενο ενός δημόσιου ανοιχτού διαλόγου που θα προκαλέσει ο Δήμος Καβάλας.
Ίσως κάποιοι να αναρωτιέστε γιατί δεν έγραψα ένα σχόλιο για το δράμα των προσφύγων και την αθλιότητα που ζουν εξαιτίας της ανικανότητας της ελληνικής κυβέρνησης. Μα όταν μιλάμε για τον μεγάλο Μακεδόνα, μέρος αυτού είναι και η διαχείριση του προσφυγικού προβλήματος!!!
Θ.Σ.
Δημοσιεύτηκε στις 0
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.