Χρονόμετρο

    Δημήτρης Παπανίκας: «Αχρείαστη επένδυση το L.N.G. στην Καβάλα»

    Δημοσιεύτηκε στις

    Προτεραιότητα οι υπόγειες δεξαμενές αποθήκευσης του φυσικού αερίου

    Για κατασκευή τρίτης εξέδρας επεξεργασίας Υ.Φ.Α. στη Ρεβυθούσα κάνει λόγο στο «Χ» ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών, Δημήτρης Παπανίκας, σημειώνοντας ότι η ενδεδειγμένη λύση για τη χώρα μας δεν είναι οι πλωτές εξέδρες, αλλά οι φυσικές αποθήκες

     

     

    Συνέντευξη στον Δημήτρη Μπουντά 

    Τη δική του διάσταση στο πολυσυζητημένο θέμα της εγκατάστασης πλωτής εξέδρας επεξεργασίας Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου στον κόλπο της Καβάλας, δίνει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών στον Τομέα Ενέργειας, Δημήτρης Παπανίκας, υπογραμμίζοντας ότι μια τέτοια εγκατάσταση στον κλειστό Κόλπο της Καβάλας δεν έχει να προσφέρει απολύτως τίποτε ενεργειακά στην περιοχή και τη χώρα μας, αφού σε λίγο καιρό θα δημιουργηθεί τρίτη εξέδρα στην ήδη υπάρχουσα μονάδα της Ρεβυθούσας, επισημαίνοντας ότι για την Καβάλα και τη χώρα γενικότερα η πιο ενδεδειγμένη λύση αυτή τη στιγμή είναι η αξιοποίηση των φυσικών αποθηκών, φέρνοντας το παράδειγμα της Νότιας Καβάλας.

     

     

    "η πλωτή μονάδα L.N.G. θα υποβαθμίσει τουριστικά την περιοχή. Θα είναι κρίμα! Και ιδιαίτερα σ’ αυτό το σημείο χωροθέτησης ο ρόλος της είναι εξαιρετικά αντιαναπτυξιακός» υπογραμμίζει ο κ. Παπανίκας.

    “η πλωτή μονάδα L.N.G. θα υποβαθμίσει τουριστικά την περιοχή. Θα είναι κρίμα! Και ιδιαίτερα σ’ αυτό το σημείο χωροθέτησης ο ρόλος της είναι εξαιρετικά αντιαναπτυξιακός» υπογραμμίζει ο κ. Παπανίκας.

    Ο κ. Παπανίκας από το 1994 εισήγαγε στο Πανεπιστήμιο Πατρών το μάθημα  Τεχνολογία Φυσικού Αερίου, το οποίο έχει διευρύνει ερευνητικά σε γενικότερα θέματα ενέργειας και αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον, ενώ είχε και την ιδιότητα του προέδρου του ΤΕΕ Δυτ. Ελλάδας από το 1978 έως το 1981.

    Μάλιστα, το 2010 είχε ασχοληθεί και με την κατασκευή του Θερμο-Ηλεκτρικού Σταθμού Υγραερίου Αστακού (Θ.Η.Σ.Υ.Α. 1010 Μεγαβάτ), γνωστής και ως «επένδυσης του Κατάρ στον Αστακό».

     

    Ποια είναι η επικινδυνότητα από την εγκατάσταση πλωτού τερματικού σταθμού L.N.G. σε έναν κλειστό κόλπο, όπως αυτός της Καβάλας;

    «Οι σταθμοί Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου, όπως π.χ. της νήσου Ρεβυθούσας στην Αττική, εντάσσονται γενικώς στις εγκαταστάσεις της υψηλότερης επικινδυνότητας βάσει της κείμενης νομοθεσίας. Πολύ περισσότερο, όταν είναι πλωτές και ευάλωτες στο ασταθές και απρόβλεπτο θαλάσσιο περιβάλλον με τους ισχυρούς ανέμους και τους κυματισμούς της θάλασσας. Η πιθανότητα τεχνικής αστοχίας και ανθρώπινου λάθους επιτείνει αυτή την επικινδυνότητα. Να ληφθεί υπόψη, ότι ο πλωτός σταθμός είναι  απλά αγκυροβολημένος (όχι  εδρασμένος σε στέρεο έδαφος όπως στη Ρεβυθούσα) και αδιάλειπτα και συνεχώς εκτεθειμένος στον “καιρό”. Η επικινδυνότητα αυξάνει σημαντικά κατά την προσέγγιση, τη πρόσδεση και τη πλευρική σύζευξη των δεξαμενόπλοιων, που θα μεταφέρουν L.N.G. Ευαίσθητη είναι επίσης και η σύνδεση με τη στεριά μέσω των σωληναγωγών που θα μεταφέρουν το φυσικό αέριο στο Ε.Σ.Φ.Α. (Εθνικό Σύστημα Φυσικού Αερίου)».

     

    Είναι προβληματική η χωροθέτησή του, όταν απέχει 1,5 χλμ από την πλησιέστερη ακτή κι ενώ σε κοντινή απόσταση βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της λιπασματοβιομηχανίας E.L.F.E.;

    «Η απόσταση των 1,5 χλμ. από την ακτή είναι εξαιρετικά και απαράδεκτα μικρή. Συνήθως τέτοιες εγκαταστάσεις αγκυροβολούν σε απόσταση άνω των 5 ναυτικών μιλίων, δηλαδή σχεδόν 10 χλμ.».

     

    Τι επιπτώσεις έχει στο περιβάλλον μια τέτοια μονάδα;

    «Το μεγάλο μέγεθος της μονάδας -να σκεφτείτε μεγαλύτερη κι από ένα γήπεδο ποδοσφαίρου- και η δυναμική της παρουσία (δηλαδή με λειτουργία μηχανημάτων, μεταβολή καταστάσεων, προσέγγιση δεξαμενοπλοίων, προώθηση του Φ.Α. στην ακτή), αποτελούν εξ ορισμού ένα τεχνικό έργο λειτουργικά σύνθετο και υψηλότατης όχλησης για το περιβάλλον. Έτσι, θεωρείται από την κείμενη νομοθεσία. Να σημειωθεί, επίσης, ότι αρκετά εκατομμύρια κυβικών μέτρων φυσικού αερίου θα εκλύονται στην ατμόσφαιρα από τις διαφυγές, οι οποίες είναι σύμφυτες με τη λειτουργία τέτοιων μονάδων. Πρόκειται πρακτικά για μεθάνιο, που είναι ένα από τα πλέον δραστικά αέρια στη δημιουργία του φαινομένου του θερμοκηπίου».

     

    Πολύς λόγος γίνεται για την θερμοκρασία των υδάτων και τη χρήση θαλασσινού νερού για την αεριοποίηση του υγροποιημένου φυσικού αερίου, το οποίο θα χλωριώνεται και θα εκχύνεται και πάλι στη θάλασσα. Θα αλλάξει τόσο δραματικά η θερμοκρασία των υδάτων με αυτού του είδους την αεριοποίηση;

    «Οπωσδήποτε, θα επηρεασθεί αρνητικά η ποιότητα του θαλάσσιου νερού γύρω από την εγκατάσταση και η θερμοκρασιακή ισορροπία θα διαταραχθεί. Να λάβουμε υπόψη ότι η λειτουργία της μονάδας προβλέπεται συνεχής και διαχρονική, δηλαδή θα έχουμε σωρευτικά φαινόμενα επιβάρυνσης του τοπικού θαλάσσιου περιβάλλοντος. Ο Κόλπος Καβάλας είναι κλειστός και η ανανέωση των υδάτων, π.χ. μέσω του Νέστου είναι μικρή για την περίοδο του έτους. Και η επιβάρυνση του περιβάλλοντος – ατμοσφαιρικού και θαλασσίου- είναι ήδη δεδομένη από τις σημερινές κυρίως βιομηχανίες, αγροτικές αλλά και αστικές δραστηριότητες».

     

    Μπορεί μια τουριστική περιοχή να σηκώσει μονάδα επεξεργασίας L.N.G.;

    «Σε καμία περίπτωση! Αντίθετα, η πλωτή μονάδα L.N.G. θα υποβαθμίσει τουριστικά την περιοχή. Θα είναι κρίμα! Και ιδιαίτερα σ’ αυτό το σημείο χωροθέτησης ο ρόλος της είναι εξαιρετικά αντιαναπτυξιακός».

     

    Θεωρείται η Καβάλα ενεργειακός κόμβος και γιατί;

    «Με τις πετρελαιοπηγές του Πρίνου και την εκμετάλλευσή τους και με τη διέλευση των αγωγών Φ.Α. από Τουρκία, η Καβάλα μπορεί να θεωρείται ήδη ενεργειακός κόμβος. Σημαντικό είναι από τώρα το Φ.Α. να διοχετευθεί σε κάθε νοικοκυριό και στις επαγγελματικές δραστηριότητες, καθώς και στη βιομηχανία και βιοτεχνία. Μόνον έτσι θα ωφεληθεί η τοπική κοινωνία και η ανάπτυξη της περιοχής. Ο πλωτός σταθμός Υ.Φ.Α. δε χρειάζεται γι’ αυτό το αυτονόητο ζήτημα που από χρόνια θα μπορούσε να είχε αντιμετωπιστεί. Ο σταθμός θα είναι μόνο ένα ξένο προς την περιοχή μεταπρατικό και μελλοντικά κερδοσκοπικό εργαλείο στην εμπορία Φ.Α. με τη Βουλγαρία και άλλες χώρες. Ο τόπος, δηλαδή, η Καβάλα και η ευρύτερη περιοχή, ακόμη και η Ελλάδα, δεν πρόκειται να ωφεληθούν ουσιαστικά, σε σύγκριση με την επιβάρυνση που θα υποστούν από την πλωτή εγκατάσταση Υ.Φ.Α. (L.N.G.). Επιπρόσθετα, η προβλεπόμενη μέσω αυτού εισαγωγή πρόσθετου Φ.Α. στην Ελλάδα είναι εκτός εθνικού ενεργειακού σχεδιασμού και είναι αχρείαστη μια που ήδη στη Ρεβυθούσα κατασκευάζεται επίσης τρίτη δεξαμενή L.N.G.».

     

    Σύμφωνα με επιστήμονες είναι προβληματική η προτεινόμενη από τη Δ.Ε.Π.Α. διαδικασία αεριοποίησης. Ισχύουν όπως ακριβώς τα λένε οι συγκεκριμένοι επιστήμονες; Αν ναι, υπάρχει άλλη διαδικασία, που να είναι λιγότερο επιβλαβής για το περιβάλλον;

    «Η διαδικασία αεριοποίησης με τον έναν ή τον άλλο τρόπο δεν επηρεάζει ουσιαστικά την αρνητική παρουσία της μονάδας. Ούτε την καθιστά “φιλικότερη” στο περιβάλλον. Το έργο είναι γενικά αχρείαστο αναπτυξιακά για την περιοχή και επιβαρυντικό για το περιβάλλον. Δε χρειάζεται να γίνει, ιδιαίτερα στον Κόλπο της Καβάλας για τους λόγους που προαναφέραμε. Η μόνη εθνικά ωφέλιμη εναλλακτική λύση είναι να δημιουργηθούν υπόγειες αποθήκες Φ.Α. υπό υψηλή πίεση, π.χ. στους εξαντλημένους χώρους κοιτασμάτων πετρελαίου της περιοχής ή σε υπόγεια σπήλαια σε άλλες περιοχές. Αυτά έχουν εντοπισθεί από χρόνια, π.χ. από το ΙΓΜΕ. Το ΥΠΕΚΑ, η ΔΕΠΑ και ο ΔΕΣΦΑ το γνωρίζουν. Η αποθήκευση είναι απολύτως ασφαλής, δεν επιβαρύνει το περιβάλλον και είναι αναγκαία για λόγους εθνικής ασφάλειας της τροφοδοσίας της χώρας με Φ.Α. και μέσω αυτών μπορούν να γίνονται επίσης εξαγωγές σ’ άλλες χώρες».

     

    Ατυχήματα σε άλλες μονάδες L.N.G. έχουμε τα τελευταία χρόνια ανά τον κόσμο;

    «Οι Πλωτές εγκαταστάσεις Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου είναι τεχνολογία, σχετικά νέα, τα τελευταία περίπου δέκα χρόνια. Γι’ αυτό και όχι επαρκώς ώριμη. Και η σχετική εμπειρία λειτουργίας τους λίγη ακόμη. Αυτό που είναι γνωστό, είναι ότι οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, π.χ. στις Η.Π.Α. είναι εξονυχιστικές και οι εγκαταστάσεις γίνονται σε πολύ μεγάλη απόσταση από κατοικημένες περιοχές άνω των 5 και 10 ναυτικών μιλίων προς αποφυγή επιπτώσεων από ενδεχόμενα ατυχήματα. Γι’ αυτό εν τω μεταξύ εξετάζεται και η λύση μεταφοράς Φ.Α. σε συμπιεσμένη κατάσταση, το Συμπιεσμένο Φυσικό Αέριο (Σ.Φ.Α.) ή C.N.G. (CompressedNaturalGas), που είναι αρκετά φθηνότερος τρόπος μεταφοράς από αυτούς του Υ.Φ.Α. (L.N.G.) για μικρότερες αποστάσεις (π.χ. για μεσογειακούς και αιγαιοπελαγίτικους τόπους)».

     


    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.