Χρονόμετρο

    Γεμίσαμε κουφάρια, τι άλλο περιμένετε για να πιστέψετε;

    Δημοσιεύτηκε στις

    Στην παραλία δεσπόζει το ανοιχτό κολυμβητήριο, έχουν περάσει 8 χρόνια από την ημέρα που εγκαταλείφθηκε και κανείς δεν γνωρίζει τι θα γίνει. Στις Καμάρες, έχουμε το εμβληματικό κτήριο των παλαιών δικαστηρίων, το οποίο κοντεύει δεκαετία από τότε που άδειασε. Λίγο πιο πάνω, είναι η παλιά μεραρχία που ρημάζει, όπου η ελπίδα μας είναι να το πάρει κανένας Τούρκος επενδυτής προκειμένου να γίνει ξενοδοχείο. Φυσικά από μια τέτοια λίστα δεν θα μπορούσε να απουσιάζει το κτήριο του παλιού νοσοκομείου, το οποίο επίσης έχει κλείσει μια δεκαετία που ρημάζει. Στην ίδια μοίρα βρίσκεται και το Σανατόριο, που παρά τις μέχρι τώρα προσπάθειες να αξιοποιηθεί, παραμένει ένα κτήριο φάντασμα. Δίπλα σε όλα αυτά μπορούμε να προσθέσουμε και τις δεκάδες εναπομείνασες καπναποθήκες που έχουν αφεθεί στην φθορά του χρόνου. Μια ματιά στο πάρκο Φαλήρου και όσοι το θυμούνται στις καλές του εποχές, καταλαβαίνουν πόσο χαμηλά βρίσκεται σήμερα. Θα ήταν παράλειψη βέβαια, να μην αναφερθώ και στο άλλο μνημειώδες κτήριο του κλειστού κολυμβητηρίου που εδώ και χρόνια έχει πάρει ο αέρας την σκεπή και με προσωρινά μέτρα λειτουργεί.

    Εσχάτως, αποκτήσαμε ένα ακόμη «μνημείο», προς μελέτη για τον ιστορικό του μέλλοντος.

     

    Μην έχετε καμία αυταπάτη ότι αν δεν παρέλθει δεκαετία και βάλε, δεν θα ξέρουμε το πόρισμα και πολύ περισσότερο δεν θα δούμε λύση στο πρόβλημα, της πεσμένης γέφυρας. Είναι ένα ακόμη αντικείμενο μελέτης για τον ιστορικό του μέλλοντος, αν βρεθεί βέβαια πρόθυμος ερευνητής για να εξετάσει την παράνοια της εποχής μας.

     

    Για να έχουμε βέβαια μια πλήρη εικόνα της εγκατάλειψης της πόλης, θα πρέπει να προσθέσουμε και την ημιτελή Περιμετρική, έναν δρόμο κατά κάποιο τρόπο «τυφλό», αφού δεν έχει καταφέρει να συνδέσει τα δύο άκρα της πόλης, με τις ενδιάμεσες συνοικίες όπως ήταν ο αρχικός σκοπός της κατασκευής του και τώρα μόνο μετά την καταστροφή της γέφυρας και έχοντας στον μυαλό τον πανικό που θα επικρατήσει από το επόμενο καλοκαίρι στους δρόμους της ανατολικής εισόδου της πόλης, συζητάμε ξανά για την ανάγκη ολοκλήρωσης του έργου. Λες και αν χτυπήσουμε ένα μαγικό ραβδάκι… θα έχει κατασκευαστεί μέσα σε λίγους μήνες

     

    Για να έχουμε μια πλήρη εικόνα, θα πρόσθετα και το κτήριο της Δημοτικής Καπναποθήκης, είναι ιδιαίτερη περίπτωση, καθώς εδώ έχουμε επανάχρηση παλιού κτηρίου. Το αναφέρω όμως γιατί η πρώτη μελέτη για την αξιοποίηση του εν λόγω κτηρίου εκπονήθηκε το μακρινό 1984, έκτοτε έχουν περάσει 34 χρόνια και συνέχεια ακούμε ότι μια ακόμη μελέτη περιμένουμε για να ενταχθεί στα ενεργά κτήρια της πόλης.

     

    Αν λοιπόν η αξιοποίηση της Καπναποθήκης από το Δήμο Καβάλας απαίτησε χρόνο πέρα των τριών δεκαετιών, σκεφτείτε τι θα γίνει με αυτά που σήμερα ρημάζουν και δεν έχει ξεκινήσει το παραμικρό για να αξιοποιηθούν.

     

    Βέβαια, όλα αυτά είναι συμπτώματα μιας γενικότερης παρακμής της πόλης και απαξίωσης των συγκριτικών της πλεονασμάτων. Και όποιος δεν το βλέπει εθελοτυφλεί. Τι άλλο πρέπει να γίνει για να πιστέψουμε στην ανάγκη μιας συνολικής ανάταξης της πόλης;

     

    Τις τελευταίες δεκαετίες η Καβάλα από κέντρο της Περιφέρειας ΑΜΘ έχει υποβιβαστεί στο επίπεδο ενός ελκυστικού, αλλά με πολλά προβλήματα προορισμού. Το ερώτημα εδώ είναι, αν έχουμε βολευτεί με αυτή την κατάσταση, με ότι συνεπάγεται για την οικονομία, την κοινωνική διάρθρωση και όλα τα παρεπόμενα ή αν πραγματικά αισθανόμαστε την ανάγκη να μπούμε σε μια άλλη τροχιά; Αλήθεια είναι τυχαίο που κανείς, από τα δημόσια πρόσωπα, δεν εξαγγέλλει κάτι; Ένα μεγάλο έργο, μια κατασκευή που θα αλλάξει την εικόνα; Η μόνη εξαγγελία που ακούσαμε είναι ότι θα βουλώσουν τις τρύπες στο κλειστό της Καλαμίτσας!!! Εκεί φτάσαμε!

     

    Θεόδωρος Αν. Σπανέλης

     


    Δημοσιεύτηκε στις

    Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.