Αφιέρωμα στον αείμνηστο Πόντιο πολιτικό και ανθρωπιστή, στην κατάμεστη αίθουσα της Μεγάλης Λέσχης
Εκδήλωση μνήμης πραγματοποιήθηκε σήμερα στην κατάμεστη αίθουσα της Μεγάλης Λέσχης, με ομιλητή τον πρώην Γιάννη Τσακλίδη για τον Καβαλιώτη Πόντιο Νικοπολίτη Υπουργού Σταύρου Νικολαΐδη. Την εκδήλωση οργάνωσε το Κέντρο Πολιτισμού Νικοπόλεως Πόντου Ελλάδος σε συνεργασία με τον Επιμελητήριο Καβάλας
Ποιός ήταν ο Υπουργός Σταύρος Νικολαϊδης
Ακολουθεί η έρευνα του Γιώργου Μυτιλινού για το ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΟ για το βίο και την πολιτεία του μεγάλου πόντιου πολιτικού που άφησε το δικό του στίγμα την πολιτική ιστορία του τόπου μας.
Αφιέρωμα στον αείμνηστο Πόντιο πολιτικό και ανθρωπιστή: Σταυρό στον Σταύρο Νικολαΐδη
Γράφει ο Γιώργος Μυτιληνός
Πάντα έψαχνα την ευκαιρία και την αφορμή να γράψω για τον μεγάλο Πόντιο πολιτικό άνδρα Σταύρο Νικολαΐδη.Ο Σταύρος Νικολαΐδης βέβαια δεν ήταν ο οποιοσδήποτε πολιτικός. Ήταν ευεργέτης της περιοχής μας και διατηρούσε ιδιαίτερους ισχυρούς δεσμούς με τον τόπο μας και ειδικότερα με οικογένειες της Άνω Λεύκης. Οι οικογένειες αυτές του ήταν φυσικά πολύ γνωστές, αφού προέρχονταν από την γενέτειρά του τη Νικόπολη του Πόντου και εγκαταστάθηκαν εκεί ως πρόσφυγες. Κάθε φορά κάτι με εμπόδιζε, κάτι δεν πήγαινε καλά και κάτι ανέστειλε τους τελικούς μου συνειρμούς για να καθίσω να γράψω. Τελικά τα κατάφερα. Δύο αναπάντεχα γεγονότα, τελείως πρόσφατα, μου έδωσαν επιτέλους το έναυσμα να το κάνω. Το πρώτο είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό εύρημα σε παλαιοπωλείο της Συμπρωτεύουσας, εκεί όπου συνηθίζω να περιφέρομαι ατέλειωτες ώρες όταν την επισκέπτομαι. Σκοπός μου τι άλλο; Να εντοπίσω κάποιο σημαντικό βιβλίο για να αγοράσω. Κάνοντας λοιπόν έναν περίπατο μέσα στα γεμάτα από χιόνι πεζοδρόμιά της, εντόπισα στη βιτρίνα ένα ψηφοδέλτιο του κόμματος των Φιλελευθέρων στην Καβάλα των εκλογών του 1946. Ιστορικά και πολιτικά άκρως ενδιαφέρουσα χρονιά.
Δεύτερο γεγονός απετέλεσε ένα εντελώς παράδοξο συμβάν των εκλογών του 1964, το οποίο έλαβε χώρα στην ιδιαίτερη πατρίδα μου την Καλλιράχη της Θάσου. Μου το εξιστόρησε παλαιότερα ο ίδιος ο παππούς μου Γιώργος Μυτιληνός και αργότερα μου το επιβεβαίωσε και ο ίδιος ο πατέρας μου, ο οποίος βρέθηκε συμμετέχων ενεργά στα τοπικά προεκλογικά και μετεκλογικά γεγονότα εκείνης της αναμέτρησης. Οι εκλογές είχαν διεξαχθεί τον Φλεβάρη του 1964 και τις κέρδισε η Ένωση Κέντρου με το εντυπωσιακό ποσοστό 53% περίπου. Ο Σταύρος Νικολαΐδης εξελέγη βουλευτής της Ενώσεως Κέντρου στο Νομό Καβάλας, μαζί με τους Θεόδωρο Μανωλόπουλο και Λεόντιο Λυμπέρη. Μάλιστα πέτυχε σημαντική λήψη σταυρών προτίμησης, πολλοί εκ των οποίων προέρχονταν όλως παραδόξως από τα εκλογικά τμήματα της Καλλιράχης, ενός τόπου ο οποίος δεν διέθετε Ποντιακό στοιχείο, ούτε για δείγμα. Όμως ούτε και ο ίδιος προεκλογικά επισκέφτηκε το χωριό μου ή υποσχέθηκε κάτι σημαντικό στους πατριώτες μου. Το εκλογικό παράδοξο θέλησε να διαλευκάνει ο ίδιος ο αείμνηστος πολιτικός ταξιδεύοντας με καΐκι της εποχής (της εφοπλιστικής κοινοπραξίας των Πενταφτίκηδων!!!) μέχρι την Καλλιράχη. Στο μόλο δε τον υποδέχθηκε κανείς, αφού δεν ειδοποίησε για το ταξίδι του αλλά και στην όψη ελάχιστοι τον αναγνώρισαν. Βλέπετε η εικονική διάδοση της πληροφορίας δεν είχε ακόμη αρχίσει να εμφανίζεται. Στην πλατεία του χωριού μου αναζητεί τον κομματάρχη της Ενώσεως Κέντρου, δηλαδή τον παππού μου, το οποίον όμως ούτε κατ όνομα γνώριζε. Βλέπετε ο παππούς μου είχε το προνόμιο και τη δυνατότητα να ομιλεί τηλεφωνικά με τον ίδιο τον Γέρο της Δημοκρατίας και να τον επισκέπτεται στο σπίτι του στο Καστρί, αλλά να μην έχει ακόμη φροντίσει να δημιουργήσει διαπροσωπικές επαφές και με τον Σταύρο Νικολαΐδη. Στο «δημοκρατικό» καφενείο της πλατείας του χωριού μου στην άνω Καλλιράχη σιγά – σιγά συγκεντρώνονται οι φίλοι και ψηφοφόροι του κόμματος που μερικές μέρες πριν κατήγαγε περίτρανη νίκη. Το τι διημείφθη στο τραπέζι μεταξύ βουλευτού και κατοίκων ψηφοφόρων θα σας το αναπτύξω στη συνέχεια. Κρίνω πριν απαραίτητο να σας παρουσιάσω το σύντομο βιογραφικό του μεγάλου αυτού πολιτικού άνδρα, ενός ευγενούς αμαλγάματος ανθρωπισμού, εντιμότητας, συνέπειας, ήθους και πολιτικής οξυδέρκειας. Μάλιστα θα δανειστώ τις ιστορικές αναφορές του αείμνηστου Αχιλλέα Καραγκιοζόπουλου, ο οποίος αν και αντιθέτων πολιτικών πεποιθήσεων έστω και αναλογιζομένης της χρονικής διαφοράς των 40 και πλέον χρόνων, έπλεξε και προέβαλε πολλές φορές το εγκώμιό του.
«Είναι γνωστόν ότι πολλοί δρόμοι και πλατείες της πόλης μας φέρουν ονόματα, μεταξύ άλλων, ηρώων των αγώνων του έθνους, καλλιτεχνών, ιστορικών αλλά και διακεκριμένων πολιτικών.
Τον λαό του Νομού Καβάλας υπηρέτησε επί σειρά ετών ως κοινοβουλευτικός άνδρας ο αείμνηστος υπουργός και βουλευτής Σταύρος Νικολαΐδης.
Ο Σταύρος Νικολαΐδης γεννήθηκε το 1892 στα Αλούτζια της Νικόπολης του Πόντου και με την ανταλλαγή των πληθυσμών Ελλάδος – Τουρκίας εγκαταστάθηκε στη Καβάλα.
Κατά τα νεανικά του χρόνια σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και δίδαξε στο Ορντού και μετά στην Κριμαία. Δίδαξε στη σχολή της ελληνικής παροικίας στη Συμφερούπολη. Σπούδασε επίσης Νομικά και Θεολογία στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Ήρθε στην Αθήνα το 1923, όπου ανέλαβε τη διεύθυνση της Σχολής Μεγαρέως. Λίγα χρόνια μετά, αποφάσισε να ασχοληθεί με τα κοινά. Εξελέγη βουλευτής Καβάλας για πρώτη φορά στις εκλογές του 1926 με την Ένωση Φιλελευθέρων και επανεξελέγη με το κόμμα των Φιλελευθέρων το 1928, το 1932, το 1933, το 1946, το 1951, το 1956 (με τη Δημοκρατική Ένωση) και τέλος, το 1963 και το 1964 με την Ένωση Κέντρου.
Από το 1926 ως το θάνατο του (15 Μαΐου 1967) εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής του νομού μας.
Το 1945 διετέλεσε Υπουργός Εργασίας επί Κυβερνήσεως Ν. Πλαστήρα και μετέπειτα έγινε υπουργός Δημοσίων Έργων στην κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας του Θεμιστοκλή Σοφούλη (1947 – 1950). Η προσφορά του ως βουλευτή και υπουργού υπήρξε γόνιμη ιδιαίτερα προς τον προσφυγικό κόσμο, που τον ανέδειξε σε επίλεκτο δημόσιο άντρα.
Ωστόσο εκτός από την πολιτική ασχολήθηκε και με τη συγγραφή. Έργα του με ευρύτατο πεδίο αναφορών κοσμούν όλες τις βιβλιοθήκες της χώρας. Δημοσίευσε ακόμη, κατά καιρούς, πλήθος άρθρων σε εφημερίδες και περιοδικά. Ο Σταύρος Νικολαϊδης υπήρξε μέλος πολλών Ποντιακών σωματείων και επιτροπών ενώ πρωτοστάτησε ως βασικός παράγοντας και σύμβουλος για να κατοχυρωθεί νομικά το αυτοδιοίκητο και το αυτοτελές του Πανελλήνιου Ιερού Ιδρύματος της ιεράς μονής της Παναγίας Σουμελά.
Δυστυχώς, μέχρι σήμερα, παρά τις προσπάθειες που κατέβαλαν επιφανείς πολιτικοί και παράγοντες του τόπου μας, ώστε να δοθεί σε ένα δρόμο ή πλατεία της πόλης μας το όνομα του Σταύρου Νικολαΐδη, αυτό δεν κατέστη δυνατό.»
Στις συζητήσεις που ακολούθησαν στο καφενείο της Καλλιράχης, ο παππούς μου εξήγησε στον αείμνηστο πολιτικό πως η σταυροδοσία στο πρόσωπό του ήταν αποτέλεσμα συλλογικής απόφασης πολλών εκλογέων που λήφθηκε κατά την προεκλογική περίοδο με γνώμονα την εντιμότητά του και το πολιτικό του ήθος. Αυτή η απόφαση ως εκ τούτου στερούνταν ιδιοτέλειας και οποιουδήποτε προσωπικού οφέλους. Τους ευχαρίστησε από καρδιάς ενώ δεν παρέλειψε να σημειώσει τοπικά προβλήματα και να μεθοδεύσει αργότερα τη λύση τους. Ο γηραιός πολιτικός δεν τους ξέχασε.
Δημοσιεύτηκε στις
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.