Χρονόμετρο

    ΑΝΟΙΓΕΙ ΕΚ ΝΕΟΥ Ο ΑΣΚΟΣ ΤΟΥ ΑΙΟΛΟΥ: Ο Μουζάλας, η Μακεδονία, η Αμφίπολη και στο βάθος η Ολυμπιάδα

    Δημοσιεύτηκε στις

    Γιατί η αμφισβήτηση της ανασκαφής δημιουργεί νέα προβλήματα που θα τα βρούμε μπροστά μας

     

     

    Γράφει ο Θεόδωρος Αν. Σπανέλης

     

    Σύμφωνα με το ετυμολογικό λεξικό του ΠΑΠΥΡΟΥ η λέξη «Θεωρώ» σημαίνει: Κοιτάζω προσεκτικά με το βλέμμα, στοχάζομαι! Αν λοιπόν κανείς θέλει να αντιληφθεί τι συμβαίνει με την ανασκαφή στην Αμφίπολη, οφείλει να σταθεί κάπου ψηλά και να θ(ε)ωρεί, με το πλεονέκτημα που του δίνει η απόσταση, τα τεκταινόμενα. Αντιστρόφως αν κάποιος προσεγγίσει το θέμα κοντόφθαλμα, σε σχέση με τις αντιδράσεις που υπάρχουν από μερίδα αρχαιολόγων για το κατά πόσο το μνημείο είναι μακεδονικό ή ρωμαϊκό, για το κατά πόσο είναι του τρίτου αιώνα με ότι σημαίνει αυτό για την συσχέτιση με συγκεκριμένα πρόσωπα ή του δεύτερου αιώνα, επίσης, όπου εκεί έχουμε πιο ουδέτερες και ανώδυνες καταστάσεις, βλέπει ένα μικρόκοσμο όπου τα μέλη του μάχονται για το ένα ή το άλλο ζήτημα, στο οποίο θέλοντας και μη, εμπλέκονται μικροσυμφέροντα και προσωπικές φιλοδοξίες. Είναι δυνατόν όμως σε ένα μνημείο όπως αυτό της Αμφίπολης, με ένα εκτόπισμα χιλιάδων κυβικών μαρμάρου και μια τεχνογνωσία σε όλα τα επίπεδα, που ήταν ότι πιο πρωτοποριακό για την εποχή που φτιάχτηκε, να είναι αντικείμενο μιας μίζερης κριτικής, μικρόψυχων αντεγκλήσεων και μιας ρηχής επιστημονικοφανούς συζήτησης;

     

    Η Αριστερά πρώτη, μέσα από μια σειρά διανοούμενων που περπάτησαν στα δικά της μονοπάτια, έχει υποστηρίξει και αποδείξει ότι η επιστήμη δεν είναι και δεν μπορεί να είναι ουδέτερη. Αν δεχθούμε ότι και η αρχαιολογία είναι από τις πιο σημαντικές επιστήμες, γιατί διαμορφώνει την ταυτότητα λαών και νοηματοδοτεί την πορεία τους στο μέλλον, σε καμία περίπτωση δεν γίνεται, τόσο τα πορίσματα της ανασκαφικής ομάδας, όσο και οι κάθε είδους αντιδράσεις να είναι πολιτικά ουδέτερες.

     

    Μακεδονία, το «άδειο πουκάμισο» της ιστορίας;

     

    Κάποιος λοιπόν που θεωρεί από απόσταση τα γεγονότα της ανασκαφής από τον Αύγουστο του 2014 μέχρι σήμερα και εντάσσει, τους κάθε είδους προβληματισμούς που έχουν αναπτυχθεί σε ένα γενικότερο πλαίσιο, καταλαβαίνει ότι η Αμφίπολη είναι ένας σημαντικός πόλος με γεωπολιτική επίδραση. Πρώτα απ’ όλα και για να αποφύγουμε προς το παρόν τα πολύ βαθιά νερά, να σημειώσουμε ότι είναι ένα σημείο αυτοπροσδιορισμού για τον καθένα, είτε θέλει να βλέπει το θέμα από την εθνική – ορισμένοι και εθνικιστική – ή την διεθνιστική, σκοπιά. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι μια ανασκαφή όπου μπορεί κανείς να σταθεί ουδέτερα.

     

    Η πρώτη αμφισβήτηση που έχει υπάρξει για το μνημείο, είναι αυτή που αφορά την χρονολόγηση της κατασκευής του και είναι σημαντικό θέμα αυτό, καθώς ο χρόνος καθορίζει τον κατασκευαστή και προσδιορίζει και τους λόγους για τους οποίους ξόδεψε τόσα χρήματα.

     

    Η μια άποψη, αυτή της ανασκαφικής ομάδας προσδιορίζει το μνημείο ως προϊόν μιας εποχής που η ελληνική αυτοκρατορία υπό την ηγεσία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, έφτασε στο μέγιστο σημείο της δόξας της και του πλούτου της. Η άποψη της αμφισβήτησης το θέλει να είναι ρωμαϊκό, χωρίς όμως να τεκμηριώνει ιστορικά για ποιόν λόγο οι Ρωμαίοι να ξόδεψαν  τόσα χρήματα για ένα μνημείο που δεν συνδέεται με ένα γεγονός. Η αρχαιολόγος Όλγα Παλαγγιά, από αρκετά νωρίς υποστήριξε ότι είναι μνημείο για την μάχη των Φιλίππων το 42 π.χ. Η απάντηση ήρθε από τον διεθνούς φήμης αρχαιολόγο και ειδικό στην γλυπτική, Antonio Corso, ο οποίος αποκαθήλωσε την συγκεκριμένη άποψη με το σκεπτικό ότι οι Ρωμαίοι έκαναν μνημεία για τους θριάμβους τους εναντίον των εχθρών τους και όχι για τις εμφύλιες συρράξεις. Ωστόσο, ο κ. Corso δεν έμεινε εκεί, αποκάλυψε ότι η κ. Παλαγγιά συνδέεται με ένα δίκτυο αρχαιολόγων της Δύσης που αντιμετωπίζουν την αρχαιολογία άκρως πολιτικά και προωθούν την άποψη ότι τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα, που έχουμε κληρονομήσει από την αρχαιότητα είναι ρωμαϊκής προέλευσης και ουσιαστικά η Ρώμη είναι το θεμέλιο του Δυτικού Πολιτισμού!!! Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός, δεν υπάρχει ο Χρυσός Αιώνας του Περικλή, δηλαδή ο 5ος αιώνας π.Χ., αλλά ούτε και η Χρυσή Εποχή της Μακεδονίας, δηλαδή ο 4ος αιώνας π.Χ., τα πάντα ξεκινούν από τον δεύτερο αιώνα όταν η Ρώμη αρχίζει να γίνεται παγκόσμια δύναμη.

     

    Αυτή η αρχαιολογική άποψη, στο πεδίο της πολιτικής σημαίνει πολύ απλά ότι «δεν χρειάζεται να μαλώνετε για το όνομα Μακεδονία, Έλληνες και Σκοπιανοί, γιατί δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα άδειο πουκάμισο»!!!

     

    Κορυφαία στιγμή της ιστορίας

     

    Και είναι αλήθεια… Αν κανείς αφαιρέσει το μνημείο της Αμφίπολης, από την γεωγραφία του αποτυπώματος του μακεδονικού βασιλείου, τι μένει; Μια Βεργίνα, η οποία και αυτή αμφισβητείται. Το γεωγραφικό αποτύπωμα  σε συνδυασμό με την ιστορία δίνουν μια άλλη υπόσταση. Η γεωγραφία είναι, οι Αιγές, η πρωτεύουσα ενός λαού τσομπάνηδων, η Αμφίπολη είναι το ορόσημο ενός λαού πολεμικού με υψηλό φρόνιμα και άξια ηγεσία που μπόρεσε να ενώσει για πρώτη φορά στην ιστορία, τους Έλληνες – πλην Λακεδαιμονίων πάντα, όπως τότε έτσι και τώρα – και να τους φτάσει μέχρι τον Ινδό ποταμό. Τι μεσολαβεί ανάμεσα στις Αιγές και την Αμφίπολη; Η στρατηγική σκέψη του Φιλίππου Β’ και το μεγαλείο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η ιστορία όμως δεν είναι απρόσωπη, έχει ονόματα, έχει μορφές, έχει πρόσωπα που άντεξαν στην φθορά του χρόνου!!! Αν σήμερα αποστειρώνεις την αρχαιολογική συζήτηση από τα πρόσωπα, τότε ανοίγεις τον δρόμο για κάθε φαντασία που μπορεί να δικαιώνει τα πιο απίθανα σενάρια!!! Αν το μνημείο της Αμφίπολης δεν είναι προϊόν της Αλεξανδρινής Εποχής, μήπως είναι παρέμβαση εξωγήινων δυνάμεων; Μόνο ως αστείο μπορεί να λεχθεί!!! Κι όμως όταν οι κ.κ. Κοτταρίδη και Βελένη υπέγραψαν το πόρισμα του Υπουργείου Πολιτισμού που το θέλει το μνημείο ρωμαϊκό, αναρωτήθηκαν κάτω από ποιες ιστορικές συνθήκες και ποια πρόσωπα το κατασκεύασαν;

     

    Θα χαθεί η μάχη της ιστορίας;

     

    Στην αντιπαράθεση της Ελλάδας με τα Σκόπια στην υπόθεση της ονομασίας του συγκεκριμένου κράτους, η υπόθεση χάθηκε από νωρίς, εξαιτίας μιας σειράς λαθών. Θα αφήσουμε να χαθεί και η μάχη της ιστορίας; Γι’ αυτό οι αρχαιολόγοι που έχουν υπογράψει πορίσματα περί ρωμαϊκού μνημείου ή στέκονται έτοιμοι να πυροβολήσουν τα πορίσματα της ανασκαφικής ομάδας, ας έχουν το νου τους μην και άθελα τους παίξουν ένα παιχνίδι άκρως πολιτικό και εθνικά επιζήμιο. Αν το παίξουν έχοντας πάσα γνώση των πραγμάτων καλώς, θα κριθούν ανάλογα, αν όμως έχουν ζηλέψει την δόξα του Αλκιβιάδη, ας είναι πιο μετρημένοι γιατί θα κριθούν αυστηρά από την ιστορία!!!

     

    Το έχει η μοίρα της σύγχρονης Μακεδονίας να γράφεται η ιστορία της γύρω από το θέμα των ονομάτων. Από τον υπουργό μεταναστευτικής πολιτικής Γιάννη Μουζάλα και πολλούς μέσα στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που θέλουν τα Σκόπια «Μακεδονία» μέχρι τους πολέμιους της ανασκαφής στην Αμφίπολη, η απόσταση είναι ελάχιστη, αν υπάρχει!!!

     

    Η μοίρα το έφερε στην ίδια θέση που κάθισε ο Πάνος Καμμένος, στο γραφείο του Πρωθυπουργού στο Μαξίμου όπου συζήτησε με το πρωθυπουργό το θέμα Μουζάλα για την Μακεδονία, λίγη ώρα μετά να κάθεται η Αντζελίνα Τζολί, η οποία σε ανύποπτο χρόνο είχε παίξει το ρόλο της Ολυμπιάδας στην ταινία του Όλιβερ Στόουν «Αλέξανδρος». Η ηθοποιός του Χόλυγουντ έφυγε από την Αθήνα για την Ειδομένη, στο σημείο της Μακεδονίας όπου συγκρούεται αυτή τη στιγμή η Ελλάδα με τα Σκόπια, με αφορμή το προσφυγικό. Αν δεν είναι σύμπτωση είναι ένα παιχνίδι της ιστορίας που διάλεξε να μας μιλήσει με όρους χολιγουντιανούς, μπας και μπορέσουμε να καταλάβουμε τι θέλει να μας πει.

     

     

     


    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.