Χρονόμετρο

    Ένα δίχτυ με αμφίβολη ψαριά!

    Δημοσιεύτηκε στις
    γράφει ο Βασίλης Ανδρονίδης

    γράφει ο Βασίλης Ανδρονίδης

     

    Ένα τεράστιο «δίχτυ» άπλωσε ο «σημιτικός» υπουργός Γκίκας Χαρδούβελης. Με πρώτο στόχο τη διάσωση και την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών κινείται μεταξύ γνωστού και… αγνώστου. Οι δηλώσεις του με «ήπιο» και «κοινωνικό» προφίλ μαρτυρούν πως άλλα έχει κατά νου, αλλά προφανώς κάνει αυτό που επιτάσσει η ιδιωτική πρωτοβουλία του επιχειρηματικού τραπεζικού κεφαλαίου. Γιατί πρέπει να πούμε άλλο τράπεζα και τραπεζικό σύστημα και άλλο τραπεζίτης.

    Τελευταία πρωτοβουλία του λαλίστατου τραπεζίτη-υπουργού η αναφορά του στα κόκκινα δάνεια. Για να δούμε τις δηλώσεις του μήπως και βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα όχι από αυτά που δηλώνει αλλά από αυτά που υπονοεί. Ας πάρουμε την πρώτη του δήλωση: «…πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν και άνθρωποι….». Πολύ κοινωνική δήλωση-κοκτέιλ με λίγη…. σόδα όπως θα έλεγε κάποιος μπάρμαν και με λίγη κοπανιστή αισιοδοξία. Αλλά στη Γραμματική παίρνει μηδέν, γιατί χρησιμοποίησε σε λάθος θέση το συμπλεκτικό σύνδεσμο «και». Δήλωσε λοιπόν ο εκπρόσωπος της «Παπαδήμιας» οικονομικής κουλτούρας πως «υπάρχουν και άνθρωποι». Κατ΄ αρχάς όταν χρησιμοποιούμε το σύνδεσμο «και» πρέπει να συνδέουμε ακριβώς όμοια πράγματα. Εδώ όμως όπως διαβάζουμε τη σχετική δήλωση βάζει το «και» πριν το ουσιαστικό «άνθρωποι». Δηλ. «και άνθρωποι». Τι σημαίνει αυτό; Ότι εκτός από «ανθρώπους» κρύβονται και άλλα  πίσω από τους αριθμούς. Αν έλεγε δηλ. πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι, θα απέκλειε οτιδήποτε άλλο και θα επικέντρωνε το νόημα της άποψής του στο γεγονός πως «μόνο άνθρωποι υπάρχουν». Αλλά η σχετική δήλωσή του παραπέμπει στο συμπέρασμα πως υπάρχουν μεν άνθρωποι πίσω από αριθμούς, αλλά υπάρχουν και συμφέροντα τραπεζών και διεθνών οικονομικών συμφερόντων. Άλλωστε η τήρηση όλων των μνημονιακών εντολών είναι μονόδρομος κατά τον κ. Γκίκα. Τι νόημα έχει επομένως να υποστηρίζει ότι υπάρχουν «και άνθρωποι» αφού η κοινωνική ευαισθησία είναι απούσα και γίνεται πραγματικός «πόλεμος» για ποσοστά και νούμερα.

    Ακόμη γίνεται προσπάθεια για «δίχτυ ασφαλείας» όσων κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους, από αντικειμενική αδυναμία να αποπληρώσουν τα δάνειά τους. Όπως επισημαίνεται «…Δίχτυ ασφαλείας σε όσους κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους, οι τράπεζες σύμφωνα με τα σενάρια, που εξετάζονται θα μπορούν μεταξύ άλλων, αφού αποκτήσουν την κυριότητα των ακινήτων, να τα ενοικιάζουν στους δανειολήπτες ή να τα παραχωρούν με χρηματοδοτική μίσθωση, ένα είδος leasing, που ίσως προβλέπει και δυνατότητα επαναγοράς στο τέλος. «…..Πρέπει να δείξουμε κοινωνική ευαισθησία σ’ αυτούς που κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους, να τους βοηθήσουμε με ένα δίχτυ ασφαλείας….» δηλώνει ο υπουργός Οικονομικών.

    Συμβαίνει όμως ένα τεράστιο λάθος. Μια τεράστια αδικία. Αν το μέτρο είναι οριζόντιο [ όπως και είναι ] θα αδικηθούν οι κατηγορίες εκείνες των δανειοληπτών που τους απομένει ελάχιστος χρόνος να αποπληρώσουν ολοκληρωτικά το δάνειό τους και θα ευνοηθούν αυτοί που βρίσκονται στην αρχή  της αποπληρωμής. Πέρα όμως από την παρατήρηση αυτή θα έπρεπε ήδη οι τράπεζες να έχουν πρώτιστο καθήκον και ικανό αριθμό υπαλλήλων να ασχολούνται κάθετα με κάθε περίπτωση δανειολήπτη χωριστά. Αν για παράδειγμα κάποιος έχει δώσει ήδη ένα σημαντικό ποσοστό του δανείου του που σημαίνει και ικανό ποσό τόκων, θα πρέπει να μειώνεται η δόση του έτσι ώστε να μπορεί να αποπληρώσει ολοκληρωτικά την οφειλή του. Αλλά το πιο σημαντικό είναι άλλο. Κάτι που το προσπερνούν οι αρμόδιοι και κάτι που το εγκαινίασε η περιφερόμενη πρώην  υπουργός κ. Κατσέλη. Εφόσον ο δανειολήπτης μπορεί με βάση τις φορολογικές του δηλώσεις να αποδείξει πόσο μειώθηκαν τα εισοδήματά του λόγω της οικονομικής κρίσης και πόσο ποσό κατέβαλε για το δάνειό του, να του γίνει μια λογική και άμεση έκπτωση της δόσης του. Έτσι κάνει μια πολιτεία, που θέλει να είναι δίκαιη με τους υπηκόους της. Αν δηλαδή γίνει έκπτωση ίση με το ποσοστό της μείωσης εισοδημάτων ο δανειολήπτης αποδυναμώνεται από τη δικαιολογία πως αδυνατεί να αποπληρώσει το δάνειό του. Διασταλτικά δηλ. ωφελούνται και οι ίδιες οι τράπεζες απ΄ αυτές τις ρυθμίσεις. Τώρα όμως ωφελούνται οι τράπεζες μονομερώς. Και ανακεφαλαιοποιούνται, και έχουν εισπράξει τοκοχρεωλύσια και παρακρατούν την κυριότητα του ακινήτου και διεκδικούν στο μέλλον την ολοκληρωτική αποπληρωμή του δανείου.

    Αυτά λοιπόν κ. Γκίκα κρύβονται πίσω από το συμπλεκτικό σύνδεσμό «και» που αναφέραμε πιο πάνω.  Αντ΄ αυτού  η τράπεζα νοικιάζει σπίτια που ήδη η αξία τους έχει πέσει κατά πολύ από την ημερομηνία αγοράς, παρακρατεί την κυριότητα και το νοικιάζει παραπέμποντας την ολοκληρωτική αποπληρωμή στην επόμενη γενιά του δανειολήπτη.

    Καλό το… δίχτυ κ. Γκίκα αλλά η… ψαριά θα οδηγήσει σε απόγνωση τους συνανθρώπους μας, οι οποίοι θα δουν πως το όνειρό τους για να αποκτήσουν δική τους στέγη, έγινε εφιάλτης χωρίς τέλος.

     

     

     


    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.