Χρονόμετρο

    Ανώνυμοι ήρωες

    Δημοσιεύτηκε στις

    Όπως το είπαμε γίνεται, η φαρσοκωμωδία του 2013 συνεχίζεται και το 2014 με την ίδια θεματολογία, μίζες εξοπλισμών και Μιχάλης Λιάπης. Το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης επειδή ξέρει ότι αν αγγίξει τα μεγάλα σκάνδαλα, χρηματιστήριο, ολυμπιακά έργα, Siemens… θα βάλει σε μεγάλη δοκιμασία τα όρια αντοχής του – τα οποία είναι σε οριακό επίπεδο πλέον- τα αποφεύγει.

    Επιλέγει λοιπόν θέματα «πιασάρικα», όπως οι εξοπλισμοί και οι ανοησίες πρώην (και καμένων) υπουργών για να κερδίσει χρόνο μπας και προλάβει να αναλάβει δράση ο από μηχανής Θεός και βγούμε από την κρίση, οπότε θα γλυτώσουν την γκιλοτίνα! Όσο θα συνεχίζεται και θα βαθαίνει η κρίση θα υπάρξουν και άλλες ανθρωποθυσίες, όσο πιο χαμηλά είναι κάποιος στην ιεραρχία της διαφθοράς τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να δοθεί προς ικανοποίηση του φιλοθεάμων και πεινασμένου – για εκδίκηση – κοινού.

    Μας έχουν ζαλίσει λοιπόν εδώ και μέρες για τις μπαγαποντικές πρακτικές του Μιχάλη Λιάπη με τις κοινοτικές επιδοτήσεις και το δάνειο από το ταμείο παρακαταθηκών και δανείων… δεν είναι αστείο, όταν είναι γνωστό ότι χιλιάδες βίλες στην Ελλάδα χτίστηκαν με αυτό τον τρόπο; Οι εγκρίσεις που δόθηκαν μέσα από τα διάφορα προγράμματα ενίσχυσης του αγροτουρισμού στην Ελλάδα τα τελευταία 15 χρόνια ξεπερνούν τις 6.500 αιτήσεις. Αν μπει κανείς στον κόπο και κάνει μια περιήγηση στο διαδίκτυο για το πόσες αγροτουριστικές μονάδες υπάρχουν και λειτουργούν σήμερα στην Ελλάδα, θα διαπιστώσει ότι δεν ξεπερνούν τις 200.  Επειδή μπορεί να κάνουμε λάθος στο μέτρημα, θα διορθώσουμε τον παραπάνω αριθμό αυξάνοντας τις πραγματικές επενδύσεις, εν λειτουργία σε 500. Επειδή μπορεί να υπήρχαν και κάποιες που έκλεισαν λόγω κρίσης, ας προσεγγίσουμε με περισσότερη επιείκεια το θέμα και ας ανεβάσουμε τις λειτουργούσες προ μνημονίου επιχειρήσεις στις 1.500!!!

    Όσο και αν προσπαθήσουμε όμως να αυξήσουμε τον αριθμό δεν θα μπορέσουμε να φτάσουμε ούτε τις μισές περιπτώσεις όπου τα χρήματα επενδύθηκαν πραγματικά στον τουριστικό τομέα και δεν έγιναν βίλες, κότερα και πολυτελή αυτοκίνητα. Πίσω από όλο αυτό το «μεγάλο φαγοπότι» κρύβονται πολιτικά γραφεία που έδιναν οδηγίες για το ποιές επενδύσεις θα εγκριθούν και ποιες όχι, κρύβονται εκατοντάδες δημόσιοι υπάλληλοι που υπέγραφαν ότι όλα έγιναν σωστά και όπως προέβλεπε η μελέτη, κάνοντας έτσι το χατίρι του πολιτικού που τους «πίεσε» ή του «επενδυτή» που τους πλήρωσε.

    Αν όλοι αυτοί οι εκατοντάδες δημόσιοι λειτουργεί που έφεραν εις πέρας το έργο του ελέγχου αυτών των επενδύσεων είχαν κάνει σωστά την δουλειά τους θα μπορούσε ο κάθε Λιάπης να κάνει τις λαθροχειρίες του;

    Η διαφθορά είναι σαν το ταγκό, θέλει δύο, αν δεν υπήρχαν λοιπόν πρόθυμοι δημόσιοι λειτουργοί να χορέψουν, το φαινόμενο θα ήταν πολύ περιορισμένο. Τα γράφω αυτά, όχι για να στοχοποιήσω  τους δημόσιους υπαλλήλους, αλλά για να αποτίσω φόρο τιμής σε εκείνους του, ανώνυμους, δημόσιους υπαλλήλους που πλήρωσαν με πολλούς τρόπους την άρνησή τους να κάνουν τα «χατίρια» των «πολιτικών» και των «επενδυτών».

     

    Θεόδωρος Α. Σπανέλης


    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.