Χρονόμετρο

    Σαλιαρίσματα…

    Δημοσιεύτηκε στις

    Νοιώθω μια αδυναμία να κατανοήσω την βεβαιότητα που απορρέει από γενικεύσεις. Σαφώς και ο μέσος όρος είναι αυτός που καθορίζει το τι αποπνέει μια κατάσταση, μια χώρα ή μια επαγγελματική τάξη, αλλά εύκολα καταφεύγουμε στην ανύψωση ή στην καταβαράθρωση μιας επαγγελματικής τάξης ανάλογα με την δύναμη που διαχειρίζεται.

    Στον αντίποδα των «σιχαμερών ταξιτζήδων» ή στον «βρωμιάρηδων οδοκαθαριστών», για τους οποίους σπάνια κάποιος θα βγει να πει μια καλή κουβέντα, βρίσκονται άλλες επαγγελματικές τάξεις, όπως είναι οι εκπαιδευτικοί, τους οποίους χθες ο νέος υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης, που έχει τόση σχέση με τον χώρο όσο εγώ με τους κοσμοναύτες, θεώρησε ότι έπρεπε να εξυμνήσει, λόγω της παγκόσμιας ημέρας εκπαιδευτικών, αντί να βγει και να πει δύο απλές κουβέντες που θα δώσουν αφορμή για προβληματισμό και γιατί όχι και για διάλογο.

    Τονίζει ο κ. Φίλης στο μήνυμα του ότι «οι εκπαιδευτικοί μπορούν να ανταποκριθούν στις μεγάλες ευθύνες του έργου τους μόνο κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες. Χρειάζονται, ανάμεσα σε άλλα, αξιοπρεπές εργασιακό περιβάλλον, ικανοποιητικές αποδοχές, σεβασμό των εργασιακών και ακαδημαϊκών δικαιωμάτων τους, αδιάλειπτη τη μέριμνα της πολιτείας και έμπρακτη αναγνώριση της κοινωνικής προσφοράς τους».

    Στο μήνυμά του, ο υπουργός καταλήγει:

    «Με επίγνωση της ευθύνης μας αναλαμβάνουμε τη δέσμευση να πράξουμε ό,τι είναι δυνατό για τη διασφάλιση αυτών των προϋποθέσεων. Γιατί, όπως έχει λεχθεί εύστοχα, οι συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών μεταφράζονται σε συνθήκες εκπαίδευσης των παιδιών».

    Αλήθεια δεν αναρωτήθηκε ο κ. υπουργός ότι τις προηγούμενες δεκαετίες, τουλάχιστον από την δεκαετία του ’80 και μετά, όλα αυτά βρέθηκαν στο καλύτερο σημείο τους, τουλάχιστον από ιδρύσεων του ελληνικού κράτους και εντεύθεν, την ίδια περίοδο όμως η ελληνική εκπαίδευση παρουσίασε την μεγαλύτερη υστέρηση και καταβαράθρωση στην ιστορίας της, με αποτέλεσμα να βγάλουν τις πιο «αμόρφωτες» γενιές Ελλήνων;

    Γιατί φοβάται ο κ. Φίλης να πει ότι για να «χτιστεί» ένα υψηλού επιπέδου εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι απαραίτητα μόνο τα χρήματα, αλλά και άξιοι άνθρωποι που να είναι παθιασμένοι για το αντικείμενο και με αυταπάρνηση να εργάζονται χωρίς να κοιτάνε το ρολόι για να σχολάσουν ή το ημερολόγια για το πότε θα πάνε εκδρομή, όπου επί των ημερών που περιγράφουμε οι περισσότερες έγιναν εξορμήσεις σε νυχτερινά μπουζουκομάγαζα!!! Αντί για σαλιαρίσματα, προς άγραν εκλογικής πελατείας, ας φροντίσει ο κ. υπουργός να μιλήσει με την γλώσσα της αλήθειας, όσο σκληρή και να είναι!!! Η εκπαίδευση είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση γι’ αυτό και όλες οι πολιτικές εξουσίες φροντίζουν να την χειραγωγούν!!! Αν θέλει ο κ. Φίλης να εκφράζει το νέο ας φύγει από τα κλισέ και να μιλήσει με σκληρά λόγια!!!

     

    Θεόδωρος Αν. Σπανέλης


    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.