Χρονόμετρο

    Εδώ ο κόσμος καίγεται και πνίγεται, κυριολεκτικά!!!

    Δημοσιεύτηκε στις

    Μετά από 8 σκληρά χρόνια, μνημονίου, η χώρα βυθίζεται όλο και περισσότερο σε ένα πέλαγος ανευθυνότητας και προχειρότητας. Οι πολίτες ελέω κοινωνικών μέσων δικτύωσης, έχουν γίνει πιο κυνικοί και πιο δύσπιστοι απέναντι στην εξουσία. Από την άλλη η εξουσία με αριστερό πρόθεμα, αναλώνεται σε παιχνίδια επικοινωνίας, αντί να σοβαρευτεί και να εργαστεί για την επούλωση των πληγών. Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, η ΝΔ που δημοσκοπικά φαίνεται να είναι η επόμενη κυβέρνηση βγάζει μπροστά πολιτικούς, όπως ο περιφερειάρχης ΑΜΘ Χρήστος Μέτιος ή ο αντιπεριφερειάρχης Ανάπτυξης Αλέκος Ιωσηφίδης – για να μην αναφέρουμε και μερικές δεκάδες ακόμη ονόματα-, οι οποίοι φαντάζουν τόσο έξω από την σημερινή πραγματικότητα, σε σημείο που δεν μπορείς να ερμηνεύσεις, αν μας κάνουν πλάκα ή όντως αυτό που βγάζουν είναι και αυτό που είναι. Και σκέπτεσαι με ένα ΑΝ και κάνεις προβολές στο μέλλον, με τη σκέψη ότι εφόσον η ΝΔ γίνει κυβέρνηση με αυτά τα στελέχη πως θα κυβερνήσει;

     

    Για παράδειγμα ανάμεσα ο τρόπος που διαχειρίστηκε η Περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου, το θέμα με τις πλημμύρες στην Μάνδρα και τώρα την καταστροφή στο Μάτι, δεν διαφέρει σε τίποτα από τον τρόπο που αντιμετώπισε την κατάσταση η ίδια η κυβέρνηση. Οι πυλώνες αυτής της πολιτικής είναι δύο, «δεν αναλαμβάνω καμία ευθύνη, γιατί για όλα φταίνε οι άλλοι» και το δεύτερο, κάνουν χρήση όλων των εργαλείων επικοινωνίας που προσφέρει η σχετική επιστήμη, για να αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη. Υπάρχει μια ξεκάθαρη γραμμή από την οποία δεν ξεφεύγει κανείς. Εκατό να φτάσουν οι νεκροί, δεν θα αλλάξει τίποτα γι’  αυτούς.

     

    Βλέπω λοιπόν τα στελέχη που βγάζει μπροστά η ΝΔ σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο και αναρωτιέμαι κατά πόσο αυτά τα άτομα είναι ικανά να χειριστούν τυχόν απρόβλεπτα γεγονότα που μπορούν να τύχουν στην περιοχή μας. Βλέπω πως διαχειρίζονται θέματα, σχετικά απλά, όπως τα κουνούπια που μας έχουν φάει κυριολεκτικά φέτος, την Δακοκτονία στη Θάσο ή για να πάμε σε μεγαλύτερα ζητήματα, θέματα όπως η διαχείριση της ΕΡΓΟΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, η επένδυση των ΛΟΥΤΡΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ή η απίστευτη εξέλιξη που συμβαίνει στα συντρίμμια της γέφυρας Κομψάτου. Η γέφυρα κατέρρευσε τον Σεπτέμβριο του 2017 και ακόμη δεν γνωρίζουμε το λόγο. Το πιθανότερο είναι όταν συμπληρωθεί ένας χρόνος από την πτώση της γέφυρας, τον Σεπτέμβριο του 2018, να μην έχουμε ούτε καν ξεκινήσει …να ψάχνουμε τους λόγους που η γέφυρα έπεσε! Πολύ περισσότερο να έχουν ξεκινήσει οι εργασίες αποκατάστασης.

     

    Η αίσθηση που αποκομίζει κανείς, τόσο σε κεντρικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο είναι ότι τα πάντα κρέμονται σε μια λεπτή κλωστή, η οποία με ένα απλό «χάδι» μπορεί να κοπεί… και μετά δεν υπάρχει κανείς να διαχειριστεί το πρόβλημα και να δώσει λύση, απλά έρχεται το χάος, τα ανθρώπινα θύματα, οι τραγωδίες και ο οδυρμός. Πόσο αξία έχει όμως να θρηνείς επάνω από τα απανθρακωμένα πτώματα όταν δεν έκανες αυτό που έπρεπε για να το αποτρέψεις;

     

    Η ανάδειξη μέσα από την κομματοκρατία, αριστερή η δεξιά, ακατάλληλων στελεχών σε θέση ευθύνης, μας φέρνει αντιμέτωπους, μέσα στην κρίση, με ένα πολύπλοκο ζήτημα. Από τη μια οι πολίτες έχουν γίνει ανυπόμονοι και απαιτητικοί, γιατί οι δυσκολίες των μνημονίων έχουν εξαντλήσει την υπομονή τους και από την άλλη στις κρίσιμες στιγμές ακατάλληλα άτομα που κάτω από άλλες συνθήκες θα βρίσκονταν απλώς άεργα, πρέπει να αντιμετωπίσουν όλο και πιο ακραίες καταστάσεις.

     

    Πρέπει να ξυπνήσουμε και να αντιληφθούμε ότι φτάσαμε στον πάτο!!! Ο πάτος είναι το γεγονός ότι πλέον πνιγόμαστε και καιγόμαστε κυριολεκτικά, λόγω της χρόνιας ανικανότητας να οργανωθούμε ως κράτος!!! Όσο συμπεριφερόμαστε ανόητα και απαξιωτικά απέναντι στην πολιτική, αυτή θα μας τιμωρεί δίνοντας χώρο να επιβιώνουν όλοι αυτοί οι ακατάλληλοι!!!

     

    Θεόδωρος Αν. Σπανέλης


    Δημοσιεύτηκε στις

    Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.