Χρονόμετρο

    Πότε θα τελειώσει το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών;

    Δημοσιεύτηκε στις

    Αν υπήρχε βραβείο Νομπέλ εθνικού διχασμού θα το είχαμε κερδίσει για πάνω από μια φορά. Ειλικρινά δεν γνωρίζω άλλο έθνος στον πλανήτη που να έχει φτάσει σε τόσους εμφυλίους πολέμους. Να ξεκινήσω από τον πρώτο εμφύλιο, αμέσως μετά την απελευθέρωση που οδήγησε την επανάσταση του 1821 στα «βράχια» και αν δεν υπήρχε η παρέμβαση των μεγάλων δυνάμεων θα είχαμε γυρίσει τετρακόσια χρόνια πίσω; Να θυμηθώ τον εθνικό διχασμό του 1915 που οδήγησε σε δύο Ελλάδες, της Αθήνας των Βασιλικών και της Θεσσαλονίκης των Βενιζελικών; Εκτός και αν θεωρούμε ότι ο πιο σημαντικός ήταν αυτός του 1946 που οδήγησε την μισή Ελλάδα στα ξερονήσια ή την εξορία και την άλλη μισή να συμβιβαστεί και να απαλλάξει πάσας κατηγορίας τους Δοσίλογους, για να μπορέσει να κυβερνήσει;

    Και αυτά είναι τα μεγάλα γεγονότα που πήραν χρόνο, πέρα όμως από αυτά, υπήρχαν και πολλοί άλλοι μικροί εμφύλιοι που δεν μας άφησαν να εξελιχθούμε αλλά προετοίμαζαν το έδαφος για τα χειρότερα. Να ξεκινήσω να μετράω από την δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια και να φτάσω μέχρι τον τελευταίο διχασμό των πολιτών, ανάμεσα σε δύο στρατόπεδα, τους «μνημονιακούς» και τους «αντιμνημονιακούς», τους «μένω Ευρώπη» και τους «φεύγω από την Ευρώπη»;

     

    Ξέρετε κάτι; Ακόμη και αν αύριο η χώρα χωριζόταν στα δύο, Βορράς και Νότος και πάλι σε κάθε ένα από αυτά τα κομμάτια θα υπήρχε ένας νέος διχασμός. Κάτω από αυτό το πρίσμα προσπαθώ να προσεγγίσω και την φαεινή ιδέα που είχε ο εν πολλαίς περιπεσών ανήρ, Νίκος Φίλης, που τυγχάνει Υπουργός Παιδείας. Αφού διέγνωσε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι η διδασκαλία των θρησκευτικών, αποφάσισε να εφορμήσει ως άλλος Δον Κιχώτης για να καταρρίψει τους ανεμόμυλους! Τόσο αφελής, αν δεν πάσχει από το γνωστό σύνδρομο της βλακείας!

     

    Σε μια εποχή που έχουμε ανάγκη περισσότερο από κάθε τι, το να βρούμε αυτά που μας ενώνουν, έρχεται ο κ. Φίλης να αναζητήσει και να αναδείξει θέματα που μπορούν να μας διχάσουν. Σαφώς και ως αρμόδιος υπουργός μπορεί να ανοίξει θέματα της αρμοδιότητάς του, δεν πρέπει να υπάρχουν θέματα ταμπού, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς να λάβει υπόψη του τις γενικότερες συνθήκες στην κοινωνία και χωρίς να έχει προηγηθεί ο αναγκαίος διάλογος, όχι στα κομματικά γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με την κοινωνία και την εκπροσώπηση της στα θρησκευτικά θέματα.

     

    Πέρα όμως από αυτό που αποτελεί ζήτημα ορθής λειτουργίας μια οργανωμένης κοινωνίας, υπάρχει και η διάσταση του μεταφυσικού, της νοηματοδοσίας της ζωής, για να μπορείς να αντέξεις τις κακουχίες που μας έτυχε να ζούμε. Αν αποκαθηλώσει ο κ. Φίλης με μια απόφασή του όλο το θρησκευτικό οικοδόμημα τι έχει να προσφέρει ως εναλλακτική πρόταση νοήματος ζωής; Την αντιμνηνονιακή στάση του ΣΥΡΙΖΑ και την α – συνέπεια λόγων και πράξεων; Ακόμη και ο τρόπος που το έκλεισε το θέμα, αποδεικνύει αν μη τι άλλο την προχειρότητα, αν δεν είναι επιπολαιότητα, με την οποία έχει μάθει να λειτουργεί! Αλήθεια τι από όλα αυτά έχουμε ανάγκη;

     

    Θεόδωρος Αν. Σπανέλης


    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.