Η χθεσινή είδηση της ματαίωσης της επένδυσης στα Λουτρά των Ελευθερών, ίσως κάποιους να τους χαροποίησε καθώς είχαν ακουστεί τα μύρια όσα και όχι άδικα, για την σύμβαση παραχώρησης, αλλά από την άλλη υπάρχουν δύο πολύ σοβαρά προβλήματα. Το πρώτο είναι ότι έχουν περάσει τέσσερα χρόνια απραξίας, το δεύτερο είναι ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, θέλετε και κάτι ακόμη; Όταν μια επένδυση ματαιώνεται χωρίς να είναι σαφείς οι συνθήκες που οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα, τότε υπάρχει μια άσχημη φήμη που διώχνει άλλους επενδυτές.
Τα Λουτρά Ελευθερών να είναι μια μεγάλη επένδυση, με σοβαρό αναπτυξιακό εκτόπισμα που έχει βαλτώσει, αλλά λίγα χιλιόμετρα πιο δυτικά, είναι και μια άλλη, μικρότερη, αλλά εξίσου πονεμένη ιστορία, το κάμπιγκ της Τούζλας. Να θυμίσουμε ότι νοικιάστηκε το 2012 με διαδικασίες που κατήγγειλε η τότε αντιπολίτευση, δεν έγινε όμως απολύτως τίποτα για να λειτουργήσει γιατί η υπόθεση έμπλεξε σε ένα κυκεώνα γραφειοκρατικών ζητημάτων, τα χρόνια πέρασαν και τώρα ξαναβγαίνει στην δημοπρασία το συγκεκριμένο τουριστικό ακίνητο, χωρίς να έχει κηρυχθεί έκπτωτος ο προηγούμενος ενοικιαστής, αλλά το σημαντικότερο, χωρίς να έχουν λυθεί και τα γραφειοκρατικά ζητήματα!!! Η μόνη βέβαιη εξέλιξη είναι ότι ούτε φέτος θα λειτουργήσει το κάμπινγκ!!!
Οι μοναδικές επενδύσεις που προχωράνε είναι τα Beach Bar!!! Γι’ αυτό αυτή τη στιγμή η μοναδική «σοβαρή επένδυση» που μπορεί να σκεφτεί κάποιος είναι να πάρει και να δουλέψει μια τέτοια επιχείρηση, δηλαδή ξαπλώστρες και ομπρέλες, αφού βέβαια έχει εξασφαλίσει την κάλυψη των μπράβων για να μην έχει ανεπιθύμητα προβλήματα. Συμπληρωματικά εφικτή επένδυση είναι μια καντίνα για καφέδες ή ένας πάγκος για να πουλάει καλαμπόκια!!!
Ωστόσο και αυτή η υπόθεση των παραλιών έχει σοβαρά προβλήματα, απλά είναι τέτοιας φύσης που δεν επηρεάζουν την λειτουργία των μπαρ, καθώς είναι επιχειρήσεις που μπορούν να λειτουργούν και εν απουσία της νομιμότητας. Για παράδειγμα τα μπαρ που υπάρχουν στους Αμμόλοφους δεν έχουν άδεια λειτουργίας, γι’ αυτό και δεν έχουν ρεύμα και όλα τα άλλα τα σχετικά. Πρόσφατα έγινε ένας διαγωνισμός που παραχωρήθηκε ο χώρος του αιγιαλού που θα τοποθετηθούν οι ξαπλώστρες και οι ομπρέλες, αλλά στον χώρο που νοίκιασαν δεν περιλαμβάνεται ο χώρος που είναι τα μπαρ!!! Γιατί το ελληνικό δημόσιο έκανε ένα διαγωνισμό για τις παραλίες και θα κάνει τις επόμενες ημέρες έναν άλλο για τα μπαρ… αυτό σημαίνει ότι θεωρητικά μπορεί να συμβεί το εξής παράδοξο, άλλος να έχει το χώρο με τι ξαπλώστρες και άλλος το χώρο του οικήματος του μπαρ!!! Η απόλυτη σχιζοφρένεια!!! Ωστόσο, είναι οι μοναδικές επενδύσεις που μπορούν να υλοποιηθούν, γιατί απλά είναι χαμηλού κόστους, πρόχειρων κατασκευών και στον «αέρα», η απόλυτη έκφραση της αεριτζίδικης δουλειάς!!!
Κατ΄ άλλα δεν θέλουμε την βιομηχανική ανάπτυξη γιατί μολύνει το περιβάλλον και επιλέγουμε την τουριστική… συγγνώμη αυτό δεν είναι επιλογή, αλλά αποτέλεσμα ανάγκης. Μια σοβαρή βιομηχανική επένδυση έχει τις ίδιες απαιτήσεις με μια σοβαρή τουριστική επένδυση, δηλαδή μια αποτελεσματική και σοβαρή δημόσια διοίκηση, οπότε αν δεν υπάρχουν αυτά τότε το μόνο που μπορεί να επιβιώσει και να θεωρηθεί επένδυση είναι οι δουλειές του ποδαριού!!! Ίσως τελικά να είναι και αυτό που μας αξίζει!
Θεόδωρος Αν. Σπανέλης
Δημοσιεύτηκε στις 0
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
