Χρονόμετρο

    O Νασρεντίν Χότζας και o Αλέξης Τσίπρας

    Δημοσιεύτηκε στις

    Αν θα αναζητούσα ένα σχήμα διάδοχο του Μανιχαϊσμού στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία (σ.σ. η αίρεση που μιλούσε για την μόνιμη πάλη το απόλυτου κακού με το απόλυτο καλό), δεν ξέρω αν θα έβρισκα κάτι άλλο, πέρα από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Με το συγκεκριμένο κόμμα ισχύει το εξής παράδοξο, ενώ στο εσωτερικό του συμβιώνουν τα πιο ετερόκλητα στοιχεία, όλων των αποχρώσεων της Αριστεράς, από τα όρια του Αντιεξουσιαστικού χώρου μέχρι το βαθύ εθνικολαϊκό ΠΑΣΟΚ) με τις διάφορες συνιστώσες και ομάδες πρωτοβουλίας, στην κυβερνητική του πρακτική υπάρχει η μια και μοναδική αλήθεια, η οποία δεν επιδέχεται καμίας αμφισβήτησης.

     

    Το πιο τρανό παράδειγμα είναι τα όσα συνέβησαν πέρσι το καλοκαίρι με την υπογραφή του Γ’ μνημονίου, όλοι αυτοί που σήμερα βρίσκονται κύρια, στην «Λαϊκή Ενότητα», τότε ήταν ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και δεν έκαναν τίποτα περισσότερο από το να αναρωτηθούν μεγαλόφωνα: «Μα σύντροφοι εμείς ήρθαμε στην εξουσία για να σκίσουμε τα μνημόνια και όχι να υπογράψουμε και άλλο, μήπως κάτι δεν πάει καλά;»!!! Αντί άλλων απαντήσεων αναγκάστηκαν να βρεθούν εκτός κόμματος. Όπως συνέβαινε στους κόλπους της εκκλησίας επί Βυζαντίου, όποιος διαφωνούσε με τη μια και μοναδική αλήθεια ήταν αιρετικός. Ευτυχώς βέβαια που στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δεν στήθηκαν δικαστήρια Ιεράς Εξέτασης, όπως συνέβη στην Δύση, κάτι που συνέβη βέβαια και στην ελληνική Αριστερά κατά το παρελθόν.

     

    Σήμερα αλήθεια, πόσο διαφέρει η τότε στάση του Πάπα, από τη σημερινή στάση του Αλέξη Τσίπρα; Ποιος θα μπορούσε να πιστέψει ότι η Αριστερά θα πορεύονταν, ως κυβέρνηση, χωρίς να δίνει εξηγήσεις στα μέλη της και στους πολίτες της χώρας για κεφαλαιώδους σημασίας ζητήματα, όπως είναι η υπογραφή του Γ’ μνημονίου;

     

    Δεν έχω καμία διάθεση να παρελθοντολογήσω, γιατί η αλήθεια είναι ότι από το καλοκαίρι και μέχρι σήμερα έχουν συμβεί τόσο μεγάλα γεγονότα που θα ήταν άσκοπο. Ωστόσο, βλέποντας την σημερινή πρακτική της κυβέρνησης που προσπαθεί, με αυξήσεις στους φόρους, με μείωση του αφορολόγητου και με περικοπές σε μισθούς και συντάξεις να κάνει οικονομική πολιτική, αναρωτιέμαι, αν ήταν ο Αλέξης Τσίπρας, αυτός που είχε καταδικάσει αυτή τη πολιτική και έλεγε ότι υπάρχει και άλλος δρόμος…

     

    Και αν η απάντηση είναι «Όχι, δεν υπάρχει άλλη πολιτική» θα ρωτήσω τα κυβερνητικά στελέχη «μέσα από ποιες διαδικασίες διαλόγου κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα;»! Προηγήθηκε διάλογος με τις παραγωγικές δυνάμεις, υπήρξε ένας διάλογος πολιτικών προσωπικοτήτων που εκφραστήκανε και ομονοήσανε σε αυτή την άποψη; Όχι βέβαια!!!

     

    Τα πράγμα είναι εξαιρετικά απλά, η Πρώτη Φορά Αριστερά, είναι το Πρώτη Φορά Τόσο Πρόχειρα. Την ιστορία με τον Νασρεντίν Χότζα που μόλις έμαθε τον γάιδαρο του να μην τρώει, ψόφησε, την γνωρίζετε; Αν όχι ρίχτε μια ματιά στην κυβερνητική πολιτική δεν διαφέρει σε τίποτα!!! Αυτό μπορεί να κάνει τα κυβερνητικά στελέχη περήφανα, όταν όμως ο γάιδαρος, εν προκειμένου οι παραγωγικές δυνάμεις «ψοφήσουν» δεν θα υπάρχει επιστροφή από τον άλλο κόσμο!!!

     

    Θεόδωρος Αν. Σπανέλης

     


    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.