Αλήθεια, αν γυρίσουμε τη μνήμη μας στο 2001, όταν είχε αρχίσει να κάνει το ευρώ τα πρώτα του βήματα, θα δούμε ότι τίποτα δεν σκίαζε το μέλλον του. Το νέο νόμισμα ερχόταν να γίνει το όχημα μιας μεγάλης ευρωπαϊκής πορείας προς την ανάπτυξη, σε ένα κοινό μέλλον για όλους τους λαούς της γηραιάς ηπείρου.
Ουσιαστικά ήταν ένα μεγάλο βήμα προς το μέλλον και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και σε αυτό το δρόμο που άνοιγε δεν υπήρχε σχεδόν… καμία επιφύλαξη. Μπορεί να υπήρχαν κάτι λίγοι «γραφικοί» που διαφωνούσαν και εξέφρασαν επιφυλάξεις τους για το βήμα αυτό, αλλά ποιος τους έδινε σημασία; Η χαρά και η αισιοδοξία ήταν στην κορύφωση τους και κάθε άλλη φωνή ήταν ενοχλητική.
Μια από αυτές τις φωνές είχε προσέξει κάτι περίεργο επάνω στο νέο νόμισμα. Ενώ τα κέρματα, τα «ψιλά» δηλαδή, είχαν επάνω μορφές από την μυθολογία και την ιστορία του κάθε κράτους της ευρωζώνης, δεν συνέβαινε το ίδιο και με τα χαρτονομίσματα. Τα κέρματα συνέχισαν μια μακραίωνη ιστορία νομισμάτων που ξεκίνησε από εδώ, από το Παγγαίο, όπου επάνω τους είχαν χαραγμένη, είτε μια μυθολογική μορφή θεού, είτε από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και μετά, την μορφή ενός βασιλιά ή ενός ήρωα.
Εν αντιθέσει στα χαρτονομίσματα υπήρχαν κάτι εικόνες κτηρίων που μπορεί κάτι να θύμιζαν αλλά δεν μπορούσαν να ταυτιστούν με κανένα συγκεκριμένα οικοδόμημα της ευρωπαϊκής ηπείρου. Ήταν εικόνες κτηρίων ανύπαρκτων ουσιαστικά, τις οποίες εμπνεύστηκε κάποιος γραφίστας!!! Κανένας συμβολισμός, κανένα μήνυμα στα νέα χαρτονομίσματα.
Σε αυτή την «λεπτομέρεια» δεν ήταν πολλοί που έδωσαν σημασία. Ωστόσο στην πορεία του χρόνου αποδείχθηκε ότι το ευρώ, αυτό το χαρτονόμισμα που δεν συμβολίζει ουσιαστικά τίποτα, δεν μπορούσε να γίνει το νόμισμα μιας ενωμένης Ευρώπης, απεναντίας ήταν ο καθρέφτης επάνω στον οποίο γινόταν ο αντικατοπτρισμός όλων των άλυτων προβλημάτων.
Το ξέσπασμα της κρίσης από το 2008 που έπληξε πιο πολύ τις χώρες του νότου, η κορύφωση του ελληνικού δράματος το 2015 και το προσφυγικό πρόβλημα που είναι σε εξέλιξη ήρθε να αποδείξει ότι μια Ευρώπη προϊόν τεχνοκρατών δεν είναι δυνατόν να υπάρξει. Στο παραμικρό ταρακούνημα, ο κάθε εταίρος σκέπτεται το δικό του «μαγαζάκι». Κάθε μέρα όλο και περισσότερο καταλαβαίνουν όλοι ότι το μεγάλο αφεντικό είναι η Γερμανία, όχι όμως η πατρίδα του Γκαίτε και του Σίλλερ, αλλά η χώρα της Μέρκελ και του Σόιμπλε.
Στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα δεν έχει αποτυπωθεί καμία αλήθεια, όπως και στα χαρτονομίσματα του ευρώ, γι’ αυτό και δεν θα έχει αντοχή στο χρόνο. Οι πρώτοι νομισματοκόποι της αρχαιότητας, εδώ στο Παγγαίο, γνώριζαν καλά ότι το βάρος του νομίσματος σε χρυσό ή άργυρο δεν είναι αρκετό να του δώσει δύναμη, έπρεπε να υπάρχει και κάτι ακόμη, αυτό ήταν εικόνες από το συμβολικό κεφάλαιο. Χωρίς αυτές τις εικόνες δεν θα είχαν κύρος!!! Αυτό το έλλειμμα δεν μπόρεσαν να το καλύψουν οι σχεδιαστές του Ευρώ, γιατί δεν υπήρχε το αναγκαίο υπόβαθρο!!!
Θεόδωρος Αν. Σπανέλης
Δημοσιεύτηκε στις 0
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
