Χρονόμετρο

    Το σύμφωνο συμβίωσης

    Δημοσιεύτηκε στις

    Η συνύπαρξη στην ίδια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ (και μάλιστα κατά υποδειγματικό τρόπο όπως ομολόγησε ο ίδιος ο κ. Τσίπρας) ήταν – όπως φαίνεται – μια πρόβα για το πώς μπορεί να συμβιώνει ένα αριστερό και ένα δεξιό κόμμα στους χώρους της εξουσίας.

    Βέβαια, αυτό συνέβη σε μια εποχή που ελέω μνημονίου οι μετακινήσεις πολιτών και πολιτικών από τον έναν χώρο στον άλλο, εξελίχθηκε σε κάτι συνηθισμένο. Δεν θα αναφερθώ στους πασόκους που βρέθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί υπάρχει και ιδεολογική συγγένεια, αλλά δεν μπορεί κανείς να μην σχολιάσει την μετακίνηση της Ραχήλ Μακρή από τους ΑΝΕΛ, στους Ανεξάρτητους, από εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ και τώρα στην ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ!!!  Το μνημόνιο ήταν ο καταλύτης για να γίνουν κοσμογονικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό, αλλά όπως φαίνεται δεν τα έχουμε δει όλα, καθώς εξελίσσεται και σε ένα σύμφωνο συμβίωσης ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ νομίζω ότι θα είναι η αποκορύφωση αυτής της εποχής του μνημονίου, καθώς πλέον το σύστημα θα έχει φτάσει στα όριά του. Το μόνο ζήτημα που παραμένει ανοιχτό είναι το ποιος θα είναι ο κορμός αυτής της κυβέρνησης ο ΣΥΡΙΖΑ ή η ΝΔ, ε, γι’ αυτό γίνονται και οι εκλογές για να αποφασίσει ο κυρίαρχος λαός!!! Μην το ξεχνάμε  ότι σε μια δημοκρατία, ότι γίνεται, πρέπει να τυχαίνει της έγκρισης των πολιτών, αλλιώς μιλάμε για πραξικόπημα.

    Μην σκεφτεί κανείς ότι ο κύκλος της Μεταπολίτευσης άνοιξε με ένα πραξικόπημα και θα κλείσει με κάτι ανάλογο. Υπερβολές. Αλλά ίσως αυτό να είναι και το λιγότερο μπροστά σε αυτό που έρχεται, αμέσως μετά. Και αυτό που έρχεται θα είναι τόσο ισχυρό, τόσο καθοριστικό που θα μας σημαδέψει για πολλά χρόνια. Ένα σχέδιο μεταρρυθμίσεων και αλλαγών, που ενώ θα έπρεπε να είναι αποτέλεσμα της ίδιας της επιθυμίας των πολιτών και με βάσει τις πραγματικές ανάγκες της χώρας, έρχεται τώρα να το εφαρμόσει αυτή η κυβέρνηση, με ένα βίαιο τρόπο.

    Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η αποχή είναι μια πολύ ισχυρή σκέψη στο μυαλό πολλών, καθώς τους βγάζει από το αδιέξοδο της επιλογής μπροστά στην κάλπη. Είναι όμως από μόνη της και μια σοβαρή ένδειξη του πόσο νοσεί η δημοκρατία μας, όταν οι πολίτες γυρίζουν την πλάτη στα κόμματα. Η όλη κατάσταση έχει ανάγκη από restart αλλά δεν φαίνεται ποιος θα είναι εκείνος που θα πατήσει το κουμπί (αν μπορεί να είναι θέμα ενός κουμπιού όταν μιλάμε για μια χώρα) για να ξεκινήσει η διαδικασία.

    Τότε είναι που έρχεται η νομοτέλεια της ιστορίας να δώσει τη λύση, μόνο που όποτε συνέβη αυτό ήταν αποτέλεσμα μιας μεγάλης καταστροφής. Ο καιρός ωριμάζει και τα γεγονότα έρχονται!!!

     

    Θεόδωρος Αν. Σπανέλης


    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.