Χρονόμετρο

    Η απουσία ηγετών

    Δημοσιεύτηκε στις

    Το χειρότερο που μπορεί να τύχει σε μια χώρα είναι να βρεθεί σε μια γεωπολιτική περιδίνηση και να έχει ανίκανη ηγεσία. Αποφεύγω τους όρους «προδότες», «πουλημένους» ή «προσκυνημένους», γιατί αυτά είναι αναγκαία όταν θες να δημιουργήσεις πολώσεις, να εγείρεις συναισθήματα και να χειραγωγήσεις το πλήθος. Η ψύχραιμη σκέψη, θέλει άλλα δεδομένα.

     

    Όταν λοιπόν μια χώρα, από τα γεννοφάσκια της είναι υποτελής, η εκάστοτε πολιτική ηγεσία οφείλει να κινηθεί με βάση τα πραγματικά δεδομένα και όχι ονειροφαντασίες και ιδεοληψίες. «Και καλά» θα αναρωτηθεί κανείς, δεν σπάνε ποτέ τα δεσμά της υποτέλειας;

     

    Η ιστορία μας διδάσκει ότι υπάρχουν οι ιστορικοί κύκλοι που όταν κλείνουν, αλλάζει και ο χάρτης των υπερδυνάμεων και όταν ανοίγουν έρχονται νέες χώρες στο προσκήνιο. Ποιος θα θυμόταν σήμερα την 1000χρονη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία αν δεν μας είχε αφήσει την κληρονομιά της, μνημεία, νόμους, συγγράμματα και πολλά άλλα;

     

    Το ίδιο ισχύει πολύ περισσότερο και για την πρώτη ελληνική αυτοκρατορία, αυτή που με ηγέτη τον Μέγα Αλέξανδρο έφτασε στα πέρατα της τότε γνωστής οικουμένης. Αν δεν υπήρχε μια τόσο μεγάλη κληρονομιά που πέρασε σε όλους τους λαούς της αυτοκρατορίας, με έργο πολυεπίπεδο, σημαντικό και χρήσιμο μέχρι σήμερα, ποιος θα την θυμόταν;

     

    Έχουμε και παραδείγματα άλλων ηγετών που με την δύναμη των όπλων, έφτασαν από τις μακρινές στέπες της Ασίας, μέχρι τις παρυφές της Ευρώπης δημιουργώντας ίσως μεγαλύτερες σε έκταση αυτοκρατορίες, αλλά ο μόνος λόγος για τον οποίο τους θυμόμαστε είναι το αιματοκύλισμα που προκάλεσαν. Τρανό παράδειγμα ο Τζένγκις Χαν, ικανός στρατηγός, πανούργος ηγέτης, αλλά το πέρασμά του ισοδυναμούσε με πανούκλα. Ο φόβος και ο τρόμος συνόδευαν την φήμη του και τα στρατεύματά του!!!

     

    Τι είναι όμως αυτό που κάνει την διαφορά ανάμεσα στον Μέγα Αλέξανδρο και τον Τζένγκις Χαν; Ένα και μοναδικό: Ο πολιτισμός ο οποίος καθόρισε και τη σχέση του ηγέτη με τα υποταγμένα έθνη. Καμία κατάκτηση δεν έχει αξία και διάρκεια, αν δεν έχει πολιτισμικό περιεχόμενο. Μόνο με τη βία και το αίμα, δεν υπάρχει κατάκτηση, μόνο πρόσκαιρη κυριαρχία επί των εδαφών.

     

    Για να κερδίσεις πρέπει να είσαι φορέας πολιτισμού. Το ίδιο συμβαίνει και αν θέλεις να σπάσεις τα δεσμά, όσα χρήματα και να διαθέτεις, όσο πλεονασματικός και αν είναι ο προϋπολογισμός και το ισοζύγιο πληρωμών χωρίς πολιτισμό δεν μπορείς να πάς ένα βήμα παρακάτω.

     

    Αν θέλουμε να αναζητήσουμε την λύση στο πρόβλημα της βαθιάς κρίσης που μας μαστίζει ως χώρα, δεν χρειάζεται να αναζητούμε ηγέτες. Δυστυχώς δεν τους βρίσκει κανείς μέσα στα αυγά «Kinder ΕΚΠΛΗΞΗ», τους βρίσκει μόνο μέσα σε κοινωνίες που μπορούν να παράγουν γνώση και πολιτισμό. Δεν θα ήταν ΜΕΓΑΣ, ο Αλέξανδρος Γ’ αν δεν υπήρχε ο Φίλιππος, ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας και άλλοι. Μπορεί να είχε φτάσει μέχρι τις Ινδίες, αλλά ΜΕΓΑΣ δεν θα γινόταν. Ο ίδιος δρόμος μπορεί να μας βγάλει από την κρίση, γι’ αυτό την λύση μην την αναζητείτε στον ένα ή τον άλλο ηγέτη, αλλά στην κληρονομιά που έχουμε στα σεντούκια μας!!!

     

    Θεόδωρος Αν. Σπανέλης

     


    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.