Χρονόμετρο

    Η ελπίδα μέσα από τον τάφο…

    Δημοσιεύτηκε στις

    Γράφει η Ιστορία ότι όταν ο Μέγας Αλέξανδρος ξεκίνησε για την μεγάλη εκστρατεία, δώρισε όλα του τα υπάρχοντα και κράτησε για τον εαυτό του, μόνο την ελπίδα. Από το σύνολο του πλούσιου βίου του με, πολεμικά κατορθώματα, νίκες, κατακτήσεις και πολιτικούς στόχους, κρατάω αυτό, γιατί είναι περισσότερο από κάθε τι άλλο, ενδεικτικό της ποιότητας αυτού του ηγέτη.

     

    Ο Αλέξανδρος πέθανε νέος, αλλά ο σύντομος βίος του ήταν αρκετός για να κερδίσει το προσωνύμιο ΜΕΓΑΣ. Αυτό έγινε όχι μόνο για το μέγεθος των κατακτήσεων του αλλά για το γεγονός ότι σε εκείνο τον πόλεμο ήταν πρεσβευτής ενός αξιακού συστήματος που έδινε νόημα ζωής και στους απελευθερωμένους από την περσική κατάκτηση λαούς. Ανάλογου μεγέθους κατακτήσεις ίσως και μεγαλύτερες, είχαν και άλλες ηγέτες όπως ο Τζένγκις χαν ή ο Ταμερλάνος, κέρδισαν λάφυρα, κέρδισαν εξουσία, δύναμη και δόξα, αλλά κανένας δεν πήρε το προσωνύμιο ΜΕΓΑΣ. Ο Αλέξανδρος δεν ήταν πλιατσικολόγος ήταν απελευθερωτής, λαών και ανθρώπων, είχε όραμα συμφιλίωσης και εκπολιτισμού, γι’ αυτό  και οι λαοί της Ανατολής, τον αναγνωρίζουν ως δικό τους ήρωα, ως τον βασιλιά τον βασιλέων επί γης…

     

    Σήμερα που η Ελλάδα βουλιάζει κάτω από το βάρος μια διαρκούς χρεωκοπίας, οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής, στρέφουμε την προσοχή μας στον μεγάλο βασιλικό τάφο της Αμφίπολης, αναζητώντας αυτό που δεν έχουμε, την ελπίδα! Όταν στην Βουλή, ακούμε για ακόμη μια φορά καταγγελίες για χρηματισμό βουλευτών που όμως ποτέ δεν φτάνουν στην Δικαιοσύνη, όλοι καταλαβαίνουν ότι το υφιστάμενος πολιτικό σύστημα που δομήθηκε πλιατσικολογώντας τον ιδρώτα και τον κόπο του ελληνικού λαού, δεν μπορεί να προσφέρει ελπίδα ανάτασης και ανάπτυξης.

     

    Υπάρχουν πολλές και σοβαρές ελπίδες ο τάφος στην Αμφίπολη, να προορίζονταν για τον μεγάλο Μακεδόνα, ίσως αν η Ιστορία θέλει να μας παίξει παιχνίδια να τον βρούμε και μέσα, η αναζήτηση αυτή που συγκινεί όχι μόνο το πανελλήνιο αλλά και το παγκόσμιο στερέωμα δεν ικανοποιεί ανάγκη, μιας φαντασιακής κατάστασης, αλλά την αδήριτη ανάγκη να βρεθεί ένας ηγέτης που δεν θα νοιάζεται για λάφυρα αλλά για αξίες, για να μας εμπνεύσει.

     

    Αυτό που όλοι περιμένουμε να μας δώσει αυτός ο τάφος, δεν είναι δόξα και κατακτήσεις, αλλά ελπίδα, το οξυγόνο της ζωής. Αυτό που δεν μπορούν να μας δώσουν οι πολιτικοί, περιμένουμε να το μας το δώσουν οι αρχαιολόγοι. Ότι ήταν για τους Αθηναίους η Χαιρώνεια το 338 π.Χ., ίσως να είναι για το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα η ανασκαφή στην Αμφίπολη!!! Οψόμεθα!!!

     

    Θεόδωρος Αν. Σπανέλης


    Δημοσιεύτηκε στις 10

    Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.