Χρονόμετρο

    Οι Πρέσπες, η Αριστερά και το φάντασμα του Μακεδονικού!!!

    Δημοσιεύτηκε στις

    Στον Αλέξη Τσίπρα, οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε ότι ήρθε στην εξουσία, για να κλείσει όλα τα ανοιχτά ζητήματα, από την οικονομία μέχρι τις εξωτερικές σχέσεις. Δεν έχει σημασία το πώς και υπέρ ποιού θα είναι οι λύσεις, αλλά σίγουρα θα κλείσουν θέματα που για δεκαετίες ταλανίζουν την χώρα. Ουσιαστικά με αυτόν τον τρόπο θα κλείσουν δύο μεγάλοι ιστορικοί κύκλοι, που ο ένας έχει διεισδύσει μέσα στον άλλον, ο πρώτος είναι μεταπολεμικός και ο δεύτερος ο μεταπολιτευτικός.

    Είναι πια περισσότερο από σαφές ότι αν δούμε τα πράγματα χωρίς παρωπίδες και χωρίς τα παραμορφωτικά γυαλιά των κομματικών διαχωρισμών, ο σημερινός πρωθυπουργός – και προφανώς και το επιτελείου του – έρχονται να κλείσουν και αμέσως μετά να ανοίξουν ένα νέο ιστορικό κύκλο. Είδαμε και θα δούμε γεγονότα που συμβαίνουν μόνο όταν υπάρχουν οι «ευλογίες» των μεγάλων δυνάμεων, οι οποίες ποτέ δεν θα επιτρέψουν να συμβεί κάτι που θα τους θίγει τα συμφέροντα τους.

     

    Στο Μακεδονικό ζήτημα, από το 1949, με την 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ έχει ανοίξει ένα κεφάλαιο που άλλαξε τα χαρακτηριστικά του εμφύλιου πόλεμου, ο οποίος αν και εξ αρχής είχε ταξικά χαρακτηριστικά, στην συνέχεια απέκτησε εθνικά, αμαυρώνοντας έτσι την θετική συμβολή των δυνάμεων της Αριστεράς στον αγώνα ενάντια στην Γερμανική κατοχή. Ο μοιραίος τόπος όπου έλαβε χώρα αυτό το σημαντικό γεγονός είναι οι Πρέσπες.

     

    Το 1948 ο τότε γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης γράφει στο 12ον τεύχος του «Δημοκρατικού Στρατού», τον Δεκέμβριο του 1948, επιστολή που αναφέρει ότι: «Ο μακεδονικός λαός δεν αγωνίζεται στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας για να βρει την ισοτιμία και την ισοπολιτεία μέσα στην Ελλάδα, αλλά δημιουργεί τώρα την δικιά τον εθνική ζωή και εστία και τείνει προς την ενότητα πού κατάχτησε με το αίμα του. Ο μακεδονικός λαός θα απόκτηση μια ανεξάρτητη, κρατικά ενιαία και ισότιμη θέση στην οικογένεια αυτή όπου αύριο θα ανήκει και ο ελληνικός λαός με την λαϊκή δημοκρατία. Και γι’ αυτή την ανεξάρτητη, κρατικά ενιαία και ισότιμη θέση παλεύει σήμερα και ο μακεδονικός λαός της Μακεδονίας του Αιγαίου…».

     

    Στις 30-31 Ιανουαρίου του 1949, περίπου ένα μήνα μετά συγκαλείται, εις την περιοχή των Πρεσπών, η 5η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε.,  και με τις αποφάσεις της ταυτίζεται με την θέση της Μόσχας έτσι όπως εκφράστηκε από το Νίκο Ζαχαριάδη.

     

    Το γεγονός αυτό δίνει άλλη διάσταση στον πόλεμο, αφού πλέον ο αγώνας έχει στόχο τον ακρωτηριασμό της Ελλάδας. Εξαιτίας αυτής της απόφασης συλλαμβάνονται χιλιάδες κομμουνιστές τα επόμενα χρόνια και περνάνε στρατοδικεία όπου με συνοπτικές διαδικασίες, καλούνται να απαντήσουν σε ένα και μοναδικό ερώτημα «Αποκηρύσσεις ή όχι την 5η Ολομέλεια;» αν η απάντηση ήταν αρνητική έπαιρνε το εισιτήριο για τα νησιά της άγονης γραμμής!!!

     

    Η επικείμενη συμφωνία με τα Σκόπια από τη σημερινή κυβέρνηση θέλοντας και μη, ξαναφέρνει στο προσκήνιο εκείνη την εποχή!!! Μετά την χρέωσης στην Αριστερά των μνημονίων και των σκληρών μέτρων ήρθε η ώρα να χρεωθεί και το εθνικό θέμα του Μακεδονικού; Το ραντεβού Τσίπρα – Ζάεφ το προσεχές Σαββάτο στις Πρέσπες, θα έχει ως στόχο να λυτρώσει την Αριστερά από ένα ιστορικό βάρος ή να την φορτώσει ένα ακόμη;

     

    Θεόδωρος Αν. Σπανέλης

     


    Δημοσιεύτηκε στις

    Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.