Χρονόμετρο

    Αυτός που διαβάζει το χώμα…

    Δημοσιεύτηκε στις

    Πολλά έχουνε γραφτεί για την ανασκαφή στην Αμφίπολη και στον λόφο Καστά, και ακόμη περισσότερα είναι αυτά που έχουν ειπωθεί στις παρέες ανά το πανελλήνιο. Σήμερα, δεν θέλουμε να αναφερθούμε στις εκτιμήσεις για το ποιος είναι θαμμένος εκεί, το τι θα σημαίνει αν αυτός είναι ο Μέγας Αλέξανδρος και η οικογένειά του ή για το αν βρέθηκε εκείνο ή το άλλο αντικείμενο.

    Θέλω να μιλήσω για τους ανθρώπους, όχι τους επώνυμους, αυτούς που βγαίνουν στα κανάλια, στις εφημερίδες, αυτούς δηλαδή που επιζητούν να πάρουν από την δόξα της ανεύρεσης ενός τόσο σημαντικού μνημείου. Όχι, η διάθεση είναι να μιλήσω για έναν από τους εργάτες που δουλεύουν στην ανασκαφή, αυτούς που πρώτοι πιάνουν στα χέρια τους την «παλλόμενη ιστορία» μέσα από το κάθε αντικείμενο που ξεθάβουν και την κρατάνε στα χέρια τους ως κάτι ιερό και ανεκτίμητο.

    Δεν θα αναφερθώ, όμως στους χαμηλόμισθους, εποχιακά απασχολούμενους εργάτες του ΥΠΠΟ που αμείβονται για λίγα χρήματα αλλά έχουν την τύχη να «ανασταίνουν» νεκρά αντικείμενα που τα ξεθάβουν μέσα από το χώμα και να παραδίδουν και πάλι στο φως μετά από αιώνες.

    Θα σταθώ σε έναν 67χρονο, συνταξιούχο εργάτη των ανασκαφών που προσφέρθηκε εθελοντικά να εργαστεί για να δώσει τις γνώσεις του και την εμπειρία του σε αυτή την τόσο σημαντική ανασκαφή στην Αμφίπολη. Την ίδια ώρα που οι περισσότεροι ίσως, γνωστοί του, συγγενείς του, φίλοι του ενδεχομένως να ασχολούνται με την αρχαιοκαπηλία για να πλουτίσουν – αρκετά ρεπορτάζ είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες – αυτός προσέρχεται καθημερινά στην ανασκαφή γιατί αγαπάει αυτό που έκανε για τόσα χρόνια.

    Αυτό που λένε, όσοι τον έχουν δει να δουλεύει, είναι ότι όταν πιάνει στην χούφτα του το χώμα, το διαβάζει, όπως διαβάζουμε ένα βιβλίο και βλέπει «γράμματα» και «σημάδια» που κανείς σπουδαγμένος δεν μπορεί να αντιληφθεί. Πιάνει το χώμα με τόσο ευλάβεια και αναζητεί ένα αμυδρό μήνυμα, ένα σπάραγμα, ένα κομματάκι, για να το «διαβάσει» και να βγάλει συμπέρασμα…

    Το όνομά του δεν το ξέρω και ίσως να μην ήθελε και να μαθευτεί, γιατί αυτοί που αγαπάνε και πονάνε αυτό που κάνουν δεν το εξαργυρώνουν με δημοσιότητα τους αρκεί η ικανοποίηση που νοιώθουν.

     

    Θεόδωρος Αν. Σπανέλης


    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.