Χρονόμετρο

    Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής χωρίς παράλληλα δικαστήρια και εξοντωτικές ποινές

    Δημοσιεύτηκε στις

    του Γιώργου Ροδάκογλου

    «Ένα δικαστήριο θα πρέπει να αποφασίζει για θέματα φοροδιαφυγής στην Ελλάδα» υποστηρίζει ο καθηγητής  Δημοσιονομικού Δικαίου Κωνσταντίνος Φινοκαλιώτης και υπογραμμίζει «τα διοικητικά δικαστήρια  δεν συμβαδίζουν σε πολλές υποθέσεις με τα ποινικά δικαστήρια  κυρίως όταν πρόκειται για αθωωτικές αποφάσεις».

    Το θέμα σύμφωνα με τον καθηγητή του ΑΠΘ έχει τεθεί εκ νέου στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια μετά από προσφυγές, όσο για το  συμβούλιο της Επικρατείας , υιοθετεί το διαχωρισμό των δικαστηρίων βάση συντάγματος  άσχετα εάν πρόκειται για την ίδια υπόθεση.

    Σύμφωνα με τον κύριο Φινοκαλιώτη η τακτική αυτή δεν καταπολεμά την φοροδιαφυγή στη ρίζα της. «Οι εξοντωτικές ποινές που επιβάλλονται σε επιχειρήσεις και από τα δυο δικαστήρια  αποτελούν αντικίνητρο για την ανάπτυξη τους με αποτέλεσμα να βάζουν λουκέτο  και να μην καταβάλλονται  ποτέ οι  υποχρεώσεις τους προς το κράτος».

    Ο καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ μιλώντας σε ημερίδα του Διεθνούς Πανεπιστημίου με θέμα  «Φοροδιαφυγή ,Φοροαποφυγή» επεσήμανε την αναγκαιότητα ενός σταθερού  δίκαιου φορολογικού συστήματος ,που να είναι πλέον  ξεκάθαρο ακόμη και ως προς  τον προσδιορισμό του όρου φοροδιαφυγή. Ως παράδειγμα ανέφερε «Στην Ελλάδα η φοροδιαφυγή ερμηνεύεται  από το νομοθέτη ως προς το κεφάλαιο που φοροδιαφεύγει  και όχι ως προς το ποσό του φόρου που δεν καταβλήθηκε»

    Ο κύριος Φινοκαλιώτης επεσήμανε ότι στην Ελλάδα υπάρχει ένα απαρχαιωμένο  περιβάλλον  πολυνομίας  που  επιδιώκει την είσπραξη εσόδων μόνο μέσω φόρων.

    «Τα μέτρα που λαμβάνονται δεν πρέπει να προσκρούουν σε ρυθμίσεις που κατοχυρώνουν τα ατομικά δικαιώματα την αρχή νομιμότητας του φόρου αλλά και την αρχή της αναλογικότητας. Ο νομοθέτης επιδιώκει με δρακόντειους νόμους να περιορίσει τη φοροδιαφυγή. Τα μέτρα όμως αυτά δύσκολα συμβιβάζονται με τις συνταγματικές επιταγές. Το Υπουργείο Οικονομικών πρέπει να ξεπεράσει τη λογική που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια διότι έχει αποδειχθεί ότι οδηγεί σε αδιέξοδο. Με βάση δικαστικές αποφάσεις το 2013  είχαν βεβαιωθεί ταμειακά 14 δις ευρώ από τα οποία εισπράχτηκαν μόνο 688 εκατομμύρια, ποσοστό  λιγότερο από  το 5% .Η λύση του προβλήματος δεν βρίσκεται στην ποινική και διοικητική καταστολή  αλλά στη θέσπιση ενός απλού φορολογικού συστήματος».

    Τέλος ο καθηγητής Δημοσιονομικού Δικαίου σχολίασε  ότι οι δικαστές των ποινικών και διοικητικών δικαστηρίων καλούνται να δικάσουν υποθέσεις υπό το βάρος της ψυχολογικής πίεσης που ασκείται λόγω οικονομικής κρίσης και λόγω της αναγκαιότητας  είσπραξης εσόδων.


    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.