Αμφίπολη: Άγνοια ή βλακεία; Απλά ιδεοληψία!!!

Εν τω μεταξύ, το μνημείο κινδυνεύει από την έλλειψη χρημάτων και χρόνου

Γράφει  ο Θεόδωρος Αν. Σπανέλης

Αναίμακτα έληξε η μάχη, η οποία ουσιαστικά ούτε καν ξεκίνησε, στην χθεσινή συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (Κ.Α.Σ.) η οποία θα είχε ως απώτερο στόχο να θέσει την ανασκαφή στην Αμφίπολη και κατ’ επέκταση την έρευνα στο λόφο Καστά, υπό καθεστώς επιτροπείας. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι το μνημείο δεν έχει υποστεί ζημιά από τις πράξεις και τις παραλείψεις του Υπουργείου Πολιτισμού, υπό την ηγεσία του Νίκου Ξυδάκη που ήδη αποχώρησε και της αναπλ. Γεν.γραμμ. Μαρίας Βλαζάκη που παραμένει στη θέση της μέχρις ότου αναλάβει η νέα κυβέρνηση. Ο χειμώνας στην Αμφίπολη είναι βαρύς και κρύος, με πολλές βροχές και με το χιόνι να σκεπάζει επί μήνες τις πλαγιές του Παγγαίου. Αυτό που γνωρίζει κάθε αρχαιολόγος είναι ότι κάθε εύρημα όταν βγαίνει από την προστασία που του παρέχει το χώμα από την φθορά, έχει ανάγκη προστασίας και φροντίδας.

Τι έχει να επιδείξει το υπουργείο από τον Ιανουάριο του 2015 που ανέλαβε η νέα ηγεσία μέχρι σήμερα; Δηλώσεις, δηλώσεις, δηλώσεις του πολυπράγμονα κ. Ξυδάκη, μια επίσκεψη αρχαιολόγων για καφέ – αυτοψία διάρκειας μισής ώρας τον περασμένο Μάιο, το οποίο οδήγησε στο γνωστό πόρισμα Βελένη – Κοταρίδη -περί λάθους χρονολόγησης του μνημείου-, κατολισθήσεις χωμάτων από τις βροχές και  την τελευταία παρ΄ ολίγον επεισοδιακή συνεδρίαση του Κ.Α.Σ.!!! Το οποίο Κ.Α.Σ. ενέκρινε την μελέτη του μηχανικού κ. Εγγλέζου για τα χωματουργικά, αλλά και συγχρόνως μέλη του διαπίστωσαν ότι ο χρόνος δεν επαρκεί για  να γίνουν ουσιαστικές παρεμβάσεις μέχρι τον Δεκέμβριο!!! Αλλά και ο χρόνος να επαρκούσε το ποσό που προβλέπει η μελέτη για τις αναγκαίες εργασίες φτάνει τα 800.000 ευρώ, οπότε είναι αμφίβολο αν θα ήθελε να το διαθέσει, αν φυσικά το διέθετε, η κ. Βλαζάκη για το μνημείο της Αμφίπολης!!! Μέχρι σήμερα το υπουργείο έχει ανακοινώσει ότι έχει δεσμεύσει 200.000 ευρώ για την Αμφίπολη, εκ των οποίων τα 45.000 ευρώ ήδη έχουν ξοδευτεί. Χαρακτηριστικό του μεγέθους και του κόστους των χωματουργικών εργασιών είναι και το γεγονός της κατάχωσης, δηλαδή του εκ νέου θαψίματος, μέρος του περιβόλου προκειμένου να προστατευθεί. Η κατάχωση θα γίνει στο 1/5 του συνολικού μήκους και αφορά τα σημεία με τα μεγαλύτερα προβλήματα κατολισθήσεων, ωστόσο είναι σίγουρο ότι αν ήταν στην διακριτική ευχέρεια της κ. Βλαζάκη ίσως να αποφάσιζε ακόμη και την πλήρη κατάχωση του μνημείου (εκ νέου) προκειμένου να το εξαφανίσει από προσώπου γης, στο όνομα της προστασίας!!! Ωστόσο, τα προβλήματα δεν σταματάνε εδώ, αφού και οι υπόλοιπες μελέτες που ενέκρινε το Κ.Α.Σ. είναι στην ουσία προμελέτες και μάλιστα σε πρωτόλειο επίπεδο, όπως για παράδειγμα εκείνες που αφορούν την συντήρηση των επιστυλίων και του ψηφιδωτού που κινούνται σε  ένα γενικό ακαδημαϊκό επίπεδο!!!

Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι το μνημείο βρίσκεται ανάμεσα στα μυθολογικά θηρία της Σκύλας και τη Χάρυβδης, από τη μια η επιχείρηση αμφισβήτησης της επιστημονικής κατάρτισης της ανασκαφικής ομάδας και της χρονολόγησης του μνημείου και από την άλλη η τεράστια σπατάλη χρόνου από την ηγεσία του ΥΠΠΟ, σε συνδυασμό με την απουσία των απαραίτητων χρημάτων  για την συντήρηση του μνημείου.

Ο φόβος για το μνημείο

Γιατί όμως αυτή η αντιμετώπιση για την Αμφίπολη από τον κ. Ξυδάκη και την κ. Βλαζάκη; Αν αφαιρέσουμε την χαρακτηριστική αδράνεια που χαρακτηρίζει παραδοσιακά τους Έλληνες πολιτικούς, τύπου Ξυδάκη – Βλαζάκη που χάνοντας στα σχήματα λόγου και στις αοριστίες, αν προσπεράσουμε τυχόν ατομικά μικροσυμφέροντα και οικονομικές απολαβές που ίσως υπάρχουν ως κίνητρα για τις απρεπείς συμπεριφορές ορισμένων αρχαιολόγων, αν αγνοήσουμε και τυχόν ανθρώπινες αδυναμίες του μίσους και της μνησικακίας, στο βάθος υπάρχει ένας ιδεολογικός πυρήνας που θεωρεί ότι η ταύτιση του μνημείο με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με τον Μέγα Αλέξανδρο και την εποχή του, τροφοδοτεί εθνικιστικές εξάρσεις και δυσκολεύει την πορεία εξομάλυνσης των σχέσεων της Ελλάδας με τα Σκόπια, σε μια εποχή μάλιστα που αμφισβητείται η ίδια η ύπαρξή τους από τις βλέψεις της Αλβανίας και της Βουλγαρίας!!! Οπότε τι κάνουμε; Θυσιάζουμε την ανασκαφή απαξιώνοντάς την ή βαπτίζουμε το μνημείο «ρωμαϊκό»… αν δε, μπορούμε να κάνουμε και τα δύο ακόμη καλύτερα!!!  Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχουν μελετητές που θεωρούν ότι μετά τις ανακαλύψεις του Μανώλη Ανδρόνικου στην Βεργίνα, τόσο ο Φίλιππος Β’ όσο και Αλέξανδρος καταλαμβάνουν κεντρική θέση στο εθνικό φαντασιακό των Ελλήνων, με αποτέλεσμα τον φανατισμό τους. Εκεί έρχεται η Αμφίπολη και στοιχειώνει τον ύπνο τους και τον γεμίζει εφιάλτες!!!

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων που στην ανακοίνωσή του για την απώλεια του Μανόλη Ανδρόνικου διαπίστωνε ότι είναι μεγάλη, καθώς συμπίπτει με μια στιγμή που επιχειρείται στρέβλωση των εθνικών μας θεμάτων και πρόσθετε ότι «η απώλεια του Μανόλη Ανδρόνικου είναι δυσβάσταχτη για τον ελληνισμό και τον πολιτισμό», σήμερα έρχεται και ταυτίζεται με τις θέσεις και τις απόψεις της κ. Βλαζάκη, σημειώνοντας σε χθεσινή του ανακοίνωση ότι «διατύπωσε τους προβληματισμούς του τόσο στην προηγούμενη πολιτική ηγεσία όσο και στα αρμόδια υπηρεσιακά όργανα για τον τρόπο και τη σπουδή απομάκρυνσης των υπερκείμενων του μνημείου επιχώσεων, αλλά και τις μη ασφαλείς παρεμβάσεις χρονολόγησής του, όπως και τις στερούμενες επαρκών ενδείξεων ή και λανθασμένες αφηγήσεις για την ιστορικότητά του», όπως βλέπετε μας προέκυψαν και άλλοι αρχαιολόγοι που εκ του μακρόθεν εξάγουν πορίσματα! Τι διαφορετικό υπάρχει ανάμεσα στις δύο εποχές; Μα το γεγονός ότι σήμερα ο ΣΕΑ ελέγχεται από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ που στηρίζει τις θέσεις και τις απόψεις της κ. Βλαζάκη!!!

Αν το ταφικό μνημείο της Αμφίπολης, έπεσε μια φορά θύμα λεηλασίας και βαρβαρότητας, στην πρώτη φάση της ζωής του, κινδυνεύει τώρα να πέσει θύμα της ιδεοληψίας και δεν άγνωστο τι άλλο, μιας ομάδας αρχαιολόγων που έχουν στήσει το δικό τους πολιτικό παιχνίδι γύρω από την συγκεκριμένη ανασκαφή!!! Μοναδικό ανάχωμα σε αυτή την πλημμυρίδα βλακείας, όπως φαίνεται, είναι η υπηρεσιακή υπουργός Πολιτισμού Μαρίνα Πλάκα Λαμπράκη, η οποία αναλογιζόμενη τις συνέπειες έβαλε φρένο στις μεθοδεύσεις και τα σχέδια απαξίωσης του μνημείου, αν μη τι άλλο λειτούργησε η ευθύνη και η σοβαρότητα!!!