Ένα από τα μεγαλύτερα δυστυχήματα της νεώτερης ιστορίας μας ήταν ότι μετά την μεταπολίτευση, η επόμενη μεγαλύτερη απογοήτευση ήταν η ιδιωτική τηλεόραση. Θυμάμαι το 1988 – 1989 όταν ο τότε γραμματέας Τύπου, ο αείμνηστος Μαρούδας έλεγε ότι με πύραυλο θα καταρρίψει τους δορυφόρους που θα εκπέμπαμε ελληνικό πρόγραμμα μη ελεγχόμενο από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όλοι γελάγαμε. Μάλιστα αν θυμάμαι καλά είχε γίνει και νούμερο στο «Δελφινάριο». Την ίδια ώρα όλη η εγχώρια διανόηση επιχειρηματολογούσε υπέρ της ελεύθερης ραδιοφωνίας και τηλεόρασης, με το επιχείρημα ότι έπρεπε να σπάσει το κρατικό μονοπώλιο και ότι έφτασε η ώρα να σταματήσει η φίμωση και να ακουστούν και οι ελεύθερες φωνές.
Κάπως έτσι ξεκίνησε ο βίος της ελληνικής ιδιωτικής τηλεόρασης, προσφέροντας ένα πιο εμπορικό μοντέλο, στην πιο φθηνή του έκδοση. Πάρα πολλές φορές το είχα γράψει ότι η παρακολούθηση της ελληνικής ιδιωτικής τηλεόρασης ήταν απόδειξη πολιτιστικής υπανάπτυξης και απουσίας παιδείας, όσο για τα δελτία ειδήσεων, η απόλυτη φθήνια. Μόνο για Ζουλού!!!
Μάλιστα είχα επαναλάβει πολλάκις ότι απέναντι στην αποβλάκωση της τηλεόρασης η μοναδική πράξη αντίστασης είναι να την κλείσουμε. Προσωπικά το έχω πράξει, η μοναδική σχέση που έχω με την τηλεόραση είναι οι κινηματογραφικές ταινίες και τα ντοκιμαντέρ στα θεματικά κανάλια. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι πολλοί καταδίκαζαν την ελληνική τηλεόραση, κατάφερε να μπει στα περισσότερα σπίτια και να πλασάρει καλοπληρωμένους αστέρες, ηθοποιούς, τραγουδιστές και φυσικά δημοσιογράφους. Το κακό ήταν ότι όλο αυτό άρεσε στον κόσμο που εθισμένος στην τηλεθέαση μπορούσε να τα απορρίψει αυτά τα μοντέλα, μάλιστα πολλοί από αυτούς τους αστέρες έκαναν και καριέρα στην πολιτική, αφού και αυτή, τηλεοπτικοποιήθηκε! Η απόλυτη κατάντια!
Κάποτε ο Τζίμης Πανούσης έκανε χιούμορ με τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ, θεωρώντας de facto ότι η Αριστερά είναι και Πρόοδος, άρα ήταν ανόητο το σύνθημα. Έτσι θεωρούσαμε τότε. Δυστυχώς, σήμερα που η Αριστερά έγινε κυβέρνηση και βλέποντας το πώς διαχειρίζεται το θέμα των τηλεοπτικής αδειών, αναρωτιέμαι αν όντως η Αριστερά και η Πρόοδος είναι έννοιες ταυτόσημες. Για να το θέσω διαφορετικά, έχει σημασία όταν άδουν, η Άντζελα Δημητρίου και όλοι οι κλώνοι, σε ποιόν ανήκει το κανάλι; Για να το θέσω διαφορετικά, έχει σημασία, ποιος είναι ο μαφιόζος ιδιοκτήτης του καζίνου που θα σου κλέψει τα λεφτά σου; Τότε γιατί να έχει σημασία σε ποιόν ανήκει το κανάλι που θα σου αλλοτριώνει την σκέψη σου;
Αν ήθελε η κυβέρνηση να κάνει τομή στην ιδιωτική τηλεόραση, δεν θα έκανε πλειστηριασμό συμφερόντων αλλά με άλλα κριτήρια θα επέλεγε εκείνους που πέρα από χρήματα, έχουν να προσφέρουν και κάτι περισσότερο, σκέψη, παιδεία, ανάταση ψυχής με ψυχαγωγία (άλλο η αγωγή της ψυχής και άλλο η διασκόρπιση της σκέψης, από την διασκέδαση)!!! Έτσι φτάσαμε να αναχθεί ο ΣΚΑΪ σε σύγχρονο Κούγκι και ο Αλαφούζος ως ο σύγχρονος Σαμουήλ, να κάνει επανάσταση!!! Και αυτό χωρίς την βοήθεια της τρόϊκας και του μνημονίου, το πέτυχε μόνη της η Αριστερή κυβέρνηση!!! Εύγε!
Θεόδωρος Αν. Σπανέλης
Δημοσιεύτηκε στις 0
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
