Χρονόμετρο

    Κύκλωμα ναρκωτικών στην Καβάλα: Δύο προφυλακίστηκαν κι έπεται συνέχεια

    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Με τις απολογίες άλλων επτά από τους 24 συνολικά κατηγορούμενους για τη συμμετοχή τους στο κύκλωμα διακίνησης κάνναβης στην πόλη της Καβάλας συνεχίστηκε σήμερα η ανακριτική διαδικασία.

    Με απόφαση της ανακρίτριας έχουν ήδη προφυλακιστεί δύο άτομα και ο ένας εξ αυτών είναι ο αδελφός του πρώην αστυνομικού, που βρισκόταν στη φρουρά πρώην υφυπουργού από την Καβάλα και είχε τον ηγετικό ρόλο στην οργάνωση, ενώ αύριο εξετάζονται τα «βαριά χαρτιά» της ομάδας και προβλέπεται ότι θα ακολουθήσουν κι αυτοί τον δρόμο της προφυλάκισης. Οι υπόλοιποι πέντε, που απολογήθηκαν σήμερα, αφέθησαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους, όπως κι οι πρώτοι δέκα που κατέθεσαν την Κυριακή (μεταξύ τους κι οι δύο γυναίκες της οργάνωσης).

    Αύριο το πρωί, στις 9.30, στην ανακρίτρια θα οδηγηθεί ο Αλβανός υπήκοος, που διέμενε στη Θεσσαλονίκη (σ.σ. είχε απασχολήσει και στο παρελθόν τις καβαλιώτικες αρχές) και φέρεται να προμήθευε με μεγάλες ποσότητες κάνναβης τους συνεργούς του από την Καβάλα.

    Κατηγορία: Αστυνομικό, Ειδήσεις

    Γκαζάκι σε Ι.Χ. πατέρα πρώην παίκτη του ΑΟΚ

    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Άγνωστοι τοποθέτησαν εκρηκτικό μηχανισμό τα ξημερώματα της Δευτέρας (20/10) σε σταθμευμένο όχημα στον Αγ. Λουκά

     

    Φωτιά εκδηλώθηκε τα ξημερώματα της Δευτέρας (20/10), στις 03.10, σε σταθμευμένο όχημα στην περιοχή του Αγίου Λουκά, στο οποίο άγνωστοι δράστες τοποθέτησαν αυτοσχέδιο εκρηκτικό μηχανισμό (γκαζάκι), δίπλα στο ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου. Από τη φωτιά προκλήθηκαν σοβαρές υλικές ζημιές στο Ι.Χ. στο μπροστινό, αλλά και στο πίσω μέρος και δεξιά του οχήματος.

    Ο κάτοχος του αυτοκινήτου είναι αλβανικής καταγωγής και πρόκειται για πατέρα πρώην ποδοσφαιριστή του ΑΟΚ, ο οποίος φέτος αγωνίζεται με τα χρώματα άλλης ομάδας του νομού, που συμμετέχει στη Γ’ Εθνική.

    Την εκδήλωση της πυρκαγιάς αντιλήφθηκε ο ίδιος ο κάτοχος του Ι.Χ., ο οποίος την κατέσβησε, πριν αυτή πάρει έκταση και προκληθεί έκρηξη από το γκαζάκι, ενώ ακολούθως ειδοποίησε τις αρχές.

    Κατηγορία: Αθλητικά, Αστυνομικό, Ειδήσεις, Ποδόσφαιρο

    Ναυάγιο της ισπανικής θαλασσοκρατίας της εποχής του Φιλίππου Β΄, στη Ζάκυνθο

    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Ολοκληρώθηκε για φέτος στις αρχές Οκτωβρίου η συστηματική υποβρύχια ανασκαφή που διενεργεί η Γενική Δ/νση Αρχ/των και Πολιτιστικής Κληρονομιάς στο ισπανικό ναυάγιο του 16ου αι. στην Ζάκυνθο, υπό την διεύθυνση της προϊσταμένης 2ης ΕΒΑ , αρχαιολόγου Κατερίνας Δελλαπόρτα.

    Κατά την φετινή περίοδο η ανασκαφή συνεχίστηκε προς το κεντρικό τμήμα, όπου το μέγιστο πλάτος του πλοίου. Αποκαλύφθηκε η συνέχεια των νομέων στην δυτική και ανατολική πλευρά, της κόντρα – καρήνας (keelson), καθώς και τμήμα του υποφράγματος, δηλ. του ενδιάμεσου καταστρώματος, κ.α.   Ο ξύλινος σκελετός του πλοίου διατηρείται σε σημαντικότατο βαθμό, επιτρέποντας την μελέτη της μεταβατικής τεχνικής της ναυπηγικής του 15ου – 16ου αι. Το πλοίο χρονολογείται λίγο μετά την ναυμαχία της Ναυπάκτου και είναι το μόνο ναυάγιο της ισπανικής θαλασσοκρατίας της εποχής του Φιλίππου Β΄, όπως μαρτυρούν τα ασημένια νομίσματα διαφόρων κοπών του Φιλίππου Β΄ και τα αρχικά εγχάρακτης λαβής όπλου με σταυρό, που έχει μέχρι τώρα εντοπισθεί στα ελληνικά χωρικά ύδατα.

    foto_1 (600 x 507) foto_2 (600 x 402) foto_7 (399 x 600)

    Εκτός από τα ναυπηγικά δομικά στοιχεία του σκάφους [νομείς, διαδοκίδες, εσωτερικό πυθμένα κλπ], τα υπόλοιπα ευρήματα ανήκουν στον εξοπλισμό του πλοίου, όπως μεταλλικά συσσωματώματα, στην καθημερινή ζωή των αξιωματικών, όπως χρηστική και λεπτή κεραμεική, φαγεντιανή και μαγιόλικα, μεταλλικά μαγειρικά σκεύη και υπολείμματα τροφών. Κυρίαρχη παρουσία στο φορτίο έχουν τα διάσπαρτα στο βυθό φουντούκια που διατηρούνται σε άριστη κατάσταση.

    Ο ξύλινος σκελετός του ναυαγίου της Ζακύνθου διατηρείται σε σημαντικό βαθμό γεγονός σπάνιο για το μεσογειακό οικοσύστημα. Δεδομένου ότι η ανέλκυση, συντήρηση και έκθεση των ξυλίνων ναυαγίων δεν είναι πάντοτε οικονομικά εφικτή, δίνεται διεθνώς έμφαση στην προστασία και διαχείριση των ναυαγίων in situ , αρχή κατοχυρωμένη από την Σύμβαση της ΟΥΝΕΣΚΟ για την Προστασία της Υποβρύχιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Έτσι για την προστασία του αρχαιολογικού χώρου το ναυάγιο καλύφθηκε με γωΰφασμα. Η συγκεκριμένη μέθοδος προστασίας  in situ που πρωτοεφαρμόσθηκε στο ναυάγιο της Ζακύνθου από τα μέσα δεκαετίας του ’90 από την συντηρήτρια Αν. Πούρνου  αποτελεί πλέον καθιερωμένη μέθοδο προστασίας ξυλίνων ναυαγίων στην επιστημονική βιβλιογραφία .

    Τέλος στο ναυάγιο εφαρμόσθηκε πιλοτικά 3D prototype profiling δοκιμαστική μέθοδος για την τρισδιάστατη αποτύπωση του βυθού από τον καθ. Κ. Γ. Παπαθεοδώρου και την επικ. Καθ. Κ. Μαρία Γεραγά του Εργαστηρίου Θαλάσσιας Γεωλογίας και  Φυσικής Ωκεανογραφίας του Παν/μίου Πατρών.

    Η υποβρύχια ανασκαφή του πραγματοποιήθηκε από τα μέσα Σεπτεμβρίου μέχρι 6 Οκτωβρίου 2014 με χρηματοδότηση του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς, την τεχνική υποστήριξη του ΥΕΝ – Λ/Χ Ζακύνθου  και με την συμβολή σε διάθεση προσωπικού του Δήμου Πειραιώς και του Μουσείο Πειραιώς.

    Στην ανασκαφή συμμετείχαν ο καταδυόμενος αρχαιολόγος της ΕΕΑ, Δ. Ευαγγελιστής, η αρχαιολόγος της Δ/νσης Τεκμηρίωσης του ΥΠΠΟΑ, Ελ. Πιπέλια, ο τοπογράφος μηχανικός του Δήμου Πειραιώς Αθ. Ψαρογιάννης , η συντηρήτρια αρχαιοτήτων του Μουσείου Πειραιώς Ευ. Αποστολακοπούλου, η καταδυόμενη εργαοτοτεχνίτρια της ΕΕΑ , Αθ. Πατσούρου και ο φοιτητής αρχαιολογίας του Παν/μίου Ιωαννίνων Π. Τζοβάρας .

    Κατηγορία: Αφιερώματα, Ειδήσεις, Ιστορία

    ΑΡΧΑΙΑ ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΘΑΣΟΥ: Από τα έγκατα της γης στα μεγαλύτερα μνημεία της ιστορίας – ΑΜΦΙΠΟΛΗ: Τι “λένε” τα μάρμαρα της Θάσου για την χρονολόγηση του τάφου

    Δημοσιεύτηκε στις 2

    Τα αρχαία λατομεία μαρμάρου εξύψωσαν τη φήμη του κατάφυτου νησιού του βορειοανατολικού Αιγαίου και «έντυσαν» τα σπουδαιότερα μνημεία της αρχαιότητας

     

     

     

    Του Νεκτάριου Σίσκογλου

     

     

    Ακούγοντας κάποιον να προφέρει το όνομά του πιστεύεις πως έχει ιταλική καταγωγή. Η σελίδα του στο facebook είναι γεμάτη από αναπαραστάσεις αρχαίων μνημείων που ο ίδιος σχεδιάζει. Ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1969 και την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Επισκέφθηκε τη Θάσο το 1980 αναζητώντας τα μεταλλεία χρυσού που αναφέρει ο Ηρόδοτος και όταν το πανεπιστήμιο όπου εργάζονταν αρνήθηκε να του δώσει άδεια άνευ αποδοχών αυτός εγκαταστάθηκε μόνιμα στο νησί συνεχίζοντας την έρευνά του.

     

    Σήμερα, έχοντας συμπληρώσει το 67ο έτος της ηλικίας του ο πληθωρικός Tony Kozelj με καταγωγή από τη Δαλματία έχει κάθε λόγο να περηφανεύεται ότι μαζί με τον γάλλο αρχαιολόγο Άρθουρ Μίλερ ανακάλυψαν πρώτοι τα αρχαία μεταλλεία χρυσού της Θάσου που αναφέρει ο Ηρόδοτος σε πολλά βιβλία του και είναι ένας από τους λιγοστούς αρχαιολόγους που ερεύνησε  και μελέτησε συστηματικά την ιστορική διαδρομή των αρχαίων λατομείων μαρμάρου στο  πανέμορφο και κατάφυτο βορειοελλαδίτικο νησί της Θάσου.

     

    Η ανασκαφή στο λόφο Καστά της Αμφίπολης στάθηκε αφορμή για να φωτιστεί το επιστημονικό έργο του περισσότερο απ’ ότι ο ίδιος είχε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια με την ιδιότητα του αρχαιολόγου και αρχιτέκτονα μηχανικού της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών. Πολύτιμος συνεργάτης και συνοδοιπόρος στο 40χρονο ερευνητικό του ταξίδι η σύντροφος της ζωής του Manuela Wurch – Kozelj επίσης αρχιτέκτων μηχανικός που εργάζεται στη Θάσο για λογαριασμό της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών.

     

    Η συνάντηση μαζί τους μια πραγματική εμπειρία. Όταν τους ζητήθηκε να μας μιλήσουν το έκαναν υπό έναν άτυπο «όρο», ν’ αποκατασταθεί η ιστορική πραγματικότητα της προέλευσης των μαρμάρων από το οποίο είναι κατασκευασμένο το ταφικό μνημείο της Αμφίπολης.

     

    Ο αρχιτέκτων μηχανικός και αρχαιολόγος Tony Kozelj στο γραφείο του στο κτίριο της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής στη Θάσο

    Ο αρχιτέκτων μηχανικός και αρχαιολόγος Tony Kozelj στο γραφείο του στο κτίριο της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής στη Θάσο

    Στο μικρό και απέριττο νεοκλασικό κτίσμα που στεγάζει τα γραφεία της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών, δίπλα στα ερείπια του αρχαίου ωδείου, το γραφείο του Tony Kozelj είναι κυριολεκτικά πνιγμένο μέσα σε εκατοντάδες βιβλία, χάρτες, συγγράμματα, τοπογραφικά σχέδια, χειρόγραφα σημειώματα και φωτογραφίες.

    Μας καλωσορίζει εγκάρδια, μιλάει αρκετά καλά την ελληνική γλώσσα και με το διαπεραστικό βλέμμα που τον χαρακτηρίζει αρχίζει ν’ παρουσιάζει τη μοναδική ιστορική διαδρομή των φημισμένων λατομείων λευκού μαρμάρου που έκαναν ξακουστό το νησί.

     

    Η παρέμβαση της Manuela Wurch – Kozelj ήταν καθοριστική για να συνεχιστεί η κουβέντα και σχετίζονταν με τον άτυπο «όρο» που τέθηκε εξαρχής περί αποκατάστασης της ιστορικής αλήθειας. «Ακούω τόσο καιρό για το λευκό μάρμαρο της Θάσου που εξορύσσονταν στις Αλυκές», σημειώνει με έμφαση και συνεχίζει, «όσοι το υποστηρίζουν αυτό έχουν μεγάλη άγνοια. Όσο και να ψάξουν λευκό μάρμαρο δεν πρόκειται να βρουν στις Αλυκές. Το λατομείο στις Αλυκές που βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλευρά του νησιού έβγαζε μόνο γκρίζο μάρμαρο το οποίο χρησιμοποιούνταν κατά κύριο λόγο από τους βυζαντινούς που δεν τους άρεσε  καθόλου το λευκό. Τα λατομεία στη Σαλιάρα – Βαθύ, στο ακρωτήρι Φανάρι και στην Αγία Βαρβάρα που βρίσκονται βορειοδυτικά της Θάσου έβγαζαν το φημισμένο λευκό μάρμαρο που χρησιμοποιούνταν από Έλληνες και Ρωμαίους».

     

    Μέχρι σήμερα  ακόμα το φημισμένο λευκό μάρμαρο της Θάσου, που στο μεγαλύτερο μέρος του εξάγεται στις χώρες της Ευρώπης και της Ανατολής, εξορύσσεται στα νέα λατομεία που υπάρχουν στη βόρεια πλευρά του νησιού.

     

     

    Ο Tony Kozelj με τη σύντροφό του και πολύτιμο συνεργάτη στο σημαντικό ερευνητικό του έργο Manuela Wurch – Kozelj

    Ο Tony Kozelj με τη σύντροφό του και πολύτιμο συνεργάτη στο σημαντικό ερευνητικό του έργο Manuela Wurch – Kozelj

    Η μεγάλη ανακάλυψη των Παρίων

     

     

    Ο Tony Kozelj υπογραμμίζει ότι ο φυσικός και ορυκτός πλούτος της Θάσου έγινε γνωστός όταν το νησί έγινε αποικία των Πάριων που τον 7οι αιώνα π.Χ και πιο συγκεκριμένα το 680 π.Χ. έφτασαν μέχρι το νησί και βρήκαν εκεί ότι δεν είχε το δικό του νησί. Βρήκαν μάρμαρο, χρυσό, αμπέλια και ξυλεία. «Οι Πάριοι», σημειώνει «ήταν άριστοι ναύτες. Συνολικά 1000 άτομα με τρία πλοία ξεκίνησαν από τη Πάρο για το μακρινό ταξίδι φτάνοντας μέχρι τη Θάσο. Την ίδια εποχή μια άλλη αποστολή Παρίων φτάνει μέχρι τη Δαλματία. Δεν είναι διόλου τυχαίο λοιπόν που τα νησιά της Δαλματίας οφείλουν την ονομασία τους στους Πάριους, αφού αυτοί ήταν οι πρώτοι κάτοικοι τους».

     

    Εκτός της ποιότητας του μαρμάρου της Θάσου το στοιχείο εκείνο που έκανε το νησί να προτιμάται ιδιαίτερα είναι ότι τα περισσότερα λατομεία βρίσκονταν δίπλα στη θάλασσα. Το γεγονός αυτό ήταν καταλυτικής σημασίας για την οικονομική ανάπτυξη του νησιού και τη διάδοση του λευκού μάρμαρου. «Και αλλού στην Ελλάδα υπήρχε λευκό μάρμαρο στην αρχαιότητα», τονίζει ο κ. Kozelj αλλά ήταν αδύνατον να εξορυχθεί καθώς βρίσκονταν μέσα στα βουνά. Η έλλειψη υποδομών, το τεράστιο οικονομικό κόστος και οι ανυπέρβλητες τεχνικές δυσκολίες της εποχής εκείνης καθιστούσαν την εξόρυξή του αδύνατη. Η ύπαρξη των λατομείων διπλά στη θάλασσα βοήθησαν ώστε το μάρμαρο της Θάσου να διαδοθεί εύκολα και γρήγορα. Σήμερα, με βεβαιότητα όλοι υποστηρίζουμε ότι το μάρμαρο από το οποίο είναι κατασκευασμένο το ταφικό μνημείο της Αμφίπολης προέρχεται από τη Θάσο. Δεν θα μπορούσε να έρθει από πουθενά αλλού όταν το νησί της Θάσου είναι τόσο κοντά και η μεταφορά του διά θαλάσσης αρκετά εύκολη, πάντα βέβαια με τα δεδομένα της εποχής στην οποία αναφερόμαστε».

     

     

    Εξόρυξη μονολιθικού κίονα που εγκαταλείφτηκε στο λατομείο στις Αλυκές

    Εξόρυξη μονολιθικού κίονα που εγκαταλείφτηκε στο λατομείο στις Αλυκές

    Το χρώμα στα μάρμαρα

     

    Στην ελληνιστική και αρχαϊκή εποχή οι χτίστες χρησιμοποίησαν περισσότερο λευκά μάρμαρα επειδή η επιφάνειά τους μετά το χτίσιμο έπρεπε να βαφτεί με διάφορα χρώματα, το ίδιο οι κολώνες, τα γλυπτά και άλλα είδη. Όλο και περισσότερο λοιπόν αρχίζουν να χρησιμοποιούν χρωματιστά μάρμαρα και πορφύρα για εσωτερικούς χώρους όπως στη Θόλο της Επιδαύρου που κτίστηκε με λευκό μάρμαρο εξωτερικά, μαύρο μάρμαρο εσωτερικά και πολύχρωμο στα δάπεδό της. Δεν είναι λοιπόν διόλου τυχαίο που στην ανασκαφή της Αμφίπολης οι αρχαιολόγοι βρήκαν πολλά τμήματα μαρμάρινων επιφανειών αλλά και μέρη της γλυπτής διακόσμησης να είναι χρωματισμένα μες κόκκινο και μπλε χρώμα.

    Στη ρωμαϊκή εποχή σημειώνει ο κ. Kozelj η διακόσμηση πήρε μια άλλη γραμμή. Γίνεται αναζήτηση για πολύχρωμα μάρμαρα σε όλη την αυτοκρατορία. Έτσι, ανοίγουν καινούργια λατομεία όπως στην Εύβοια για το πράσινο μάρμαρο το ονομαζόμενο και «τσιπολίνο», το όμορφο «παβονατζέτο» και το «πορτασάντα» στη Χίο.

     

     

    Οι τρεις φάσεις εξόρυξης

     

     

    Σχεδιαστική αναπαράσταση ανυψωτικής μηχανής που φορτώνει τους όγκους μαρμάρων στο πλοίο

    Σχεδιαστική αναπαράσταση ανυψωτικής μηχανής που φορτώνει τους όγκους μαρμάρων στο πλοίο

    Από τα πιο αξιοσημείωτα στοιχεία της επιστημονικής έρευνας που διεξήγαγε ο Tony Kozelj αφορά τις ιδιαίτερες τεχνικές εξόρυξης του μαρμάρου, την μεταφορά του και το είδος της παραγωγής.

     

    Η εξόρυξη του μαρμάρου περνούσε από τρεις φάσεις. Στη διάρκεια της πρώτης φάσης, στο λατομείο, η εξόρυξη ενός όγκου μαρμάρου δεν γίνονταν ποτέ χωρίς προσχεδίασμα της παραγωγής του έργου. Εξαρχής οι εργάτες γνώριζαν το πού επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί ο όγκος που θα εξορύσσονταν, αν δηλαδή θα γίνει γλυπτό, αν θα «ντύσει» κάποιον τοίχο, αν θα γίνει κίονας και πολλά άλλα. Ανάλογα με τη χρήση που θα είχε εξορύσσονταν και ο κατάλληλος όγκος.

     

    Η δεύτερη φάση εξελίσσονταν στο εργαστήρι του λατομείου. Εκεί οι γλύπτες και οι σμιλευτές έδιναν στον όγκο την πρώτη φόρμα απομακρύνοντας τα περιττά τμήματα ώστε να γίνει ελαφρύτερος και να βοηθηθεί στη μεταφορά.

    Το είδος της παραγωγής μπορεί σήμερα ένας επισκέπτης να το αναγνωρίσει εύκολα από τους όγκους που εγκαταλείφθηκαν στα λατομεία. Είναι εντυπωσιακή η εικόνα ημιτελών γλυπτών ή κάποιου μονολιθικού κίονα που ξεκίνησαν να δουλεύονται δίπλα στα λατομεία αλλά στη συνέχεια για διαφόρους λόγους εγκαταλείφθηκαν και έτσι γίνεται αντιληπτό για ποια χρήση προορίζονταν.

     

    Η τρίτη και τελευταία φάση της επεξεργασίας γίνονταν όταν ο ήδη διαμορφωμένος όγκος μαρμάρου έφτανε στον προορισμό του. Εκεί, επιτόπου, ο γλύπτης ολοκλήρωνε το έργο και του προσέδιδε την οριστική μορφή μου.

     

    Σχεδιαστική αναπαράσταση εργαλείων που χρησιμοποιούνταν για την εξόρυξη μαρμάρου

    Σχεδιαστική αναπαράσταση εργαλείων που χρησιμοποιούνταν για την εξόρυξη μαρμάρου

    Οι τεχνικές εξόρυξης και επεξεργασίας

     

    Ακόμα πιο εντυπωσιακή ήταν η τεχνική που χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή των λεγόμενων κανελούρων στους κίονες, οι αυλακιές δηλαδή που υπάρχουν πάνω στους κίονες. Αρχικά οι γλύπτες στο λατομείο δημιουργούσαν μικρές κανελούρες στην αρχή και στο τέλος του κίονα. Όταν αυτός μεταφέρονταν στην οριστική του θέση ο γλύπτης ένωσε τις πάνω με τις κάτω κανελούρες και στη συνέχεια τοποθετούσε τα κιονόκρανα αφού όμως πρώτα σφυρηλατούσε την κορυφή και τη βάση του κίονα για να υπάρχει τέλεια συγκρότηση. Η τεχνική αυτή ήταν μοναδική και όπως υπογραμμίζει ο κ. Kozelj έκανε κάθε κίονα να είναι μοναδικός, κανένας κίονας δεν ήταν ίδιος με τον άλλο αφού όλοι σκαλίζονταν στο χέρι και ο καθένας είχε τη δική του τέλεια εφαρμογή».

     

    Οι τεχνικές εξόρυξης του μαρμάρου φανερώνουν τη μαεστρία των εργατών της εποχή αλλά κυρίως τη μεγάλη θέλησή και υπομονή να εκμεταλλευτούν με κάθε τρόπο αυτό το πλούσιο ορυκτό πέτρωμα. Για την εξόρυξη ενός όγκου μαρμάρου από το φυσικό βράχο, (αφού πρώτα είχε επιλεγεί το κατάλληλο μέρος και είχαν προσδιοριστεί οι διαστάσει του όγκου ανάλογα με τη χρήση που θα είχε), οι εργάτες λάξευαν μια περιμετρική αύλακα για ν’ απελευθερώσουν τρεις πλευρές. Στην μπροστινή όψη εκτελούνταν προσεκτικό πελέκημα του όγκου και ανοίγονταν φωλιές για την τοποθέτηση των σφηνών και αβαθείς οπές για την τοποθέτηση των βελονιών. Για την απελευθέρωση του όγκου χτυπούσαν δυνατά με τη βαριά στις σφήνες που τις είχαν τοποθετήσει στις φωλιές και στη συνέχεια πάνω στα βελόνια ώστε να επιτευχθεί η απόσπαση του υλικού σύμφωνα με το πλάτος της λατόμησης του φυσικού βράχου. Έτσι, προκαλούνταν εξάπλωση κυματισμών με τελικό αποτέλεσμα το «σχίσιμο» του όγκου.

     

    Μακέτα ανυψωτικής μηχανής

    Μακέτα ανυψωτικής μηχανής

    Οι ανυψωτικές μηχανές

     

    Η άφθονη ξυλεία που υπήρχε στο νησί της Θάσου συνέβαλε στην κατασκευή ανυψωτικών μηχανών με τη βοήθεια των οποίων μεταφέρονταν οι όγκοι μαρμάρου από το χώρο εξόρυξης, στην πλατφόρμα και εν συνέχεια στο πλοίο που θα τους μετέφερε. «Στην αρχαιότητα», υπογραμμίζει ο κ. Kοzelj «υπήρχαν αρκετοί τύποι ανυψωτικών μηχανών ανάλογα με τις ανάγκες του έργου και του κάθε λατομείου.

    Η πιο μικρή μηχανή έχει μανιβέλα που γυρίζει και δυο άτομα που μπορούν να σηκώσουν μέχρι και 120 κιλά. Λίγο πιο δυνατή είναι μια μανιβέλα που γυρίζουν τέσσερα άτομα και σηκώνουν βάρος έως 300 κιλά.

    Η μηχανή με τύμπανο που έχει διάμετρο τρία μέτρα λειτουργεί όταν στο εξωτερικό του τυμπάνου περπατούν δυο άτομα και το περιστρέφουν σηκώνοντας βάρος μέχρι 1000 κιλά.

    Το απλό βαρούλκο μπορεί να σηκώσει βάρος μέχρι και δυο τόνους, όμως αν στη μηχανή αυτή προστεθεί τύμπανο, τότε το βάρος που μπορεί να σηκώσει φτάνει μέχρι και τους τέσσερεις τόνους.

     

    Οι οργανωμένες κοινωνίες των λατομείων

     

    Τα λατομεία  σύμφωνα με τον Tony Kozelj ήταν κλειστές κοινωνίες που είχαν τη δική τους οργάνωση και λειτουργία. Για τη σκληρή δουλειά όπως ήταν εξόρυξη χρησιμοποιούνταν αιχμάλωτοι πολέμου, σκλάβοι και ισοβίτες. Ο κ. Kozelj επισημαίνει πως ήταν κοινό μυστικό ότι όσοι εργάζονταν στα λατομεία ήταν καταδικασμένοι να πεθάνουν λόγω της σκληρής εργασίας και των κακουχιών.

    Στα λατομεία εργάζονταν ένας μεγάλος αριθμός ατόμων που ο καθένας είχε διαφορετική ειδικότητα. Υπήρχαν ξυλουργοί, σχοινοποιεί, σιδεράδες, γλύπτες, που όλοι τους συνέβαλαν στην επεξεργασία του μαρμάρου και την παραγωγή των μαρμάρινων ειδών που παραγγέλνονταν. Στην ελληνιστική εποχή και τα ρωμαϊκά χρόνια μέσα στα λατομεία υπήρχαν εκτός από τις καλύβες για να κοιμούνται οι εργάτες και μικροί ναοί αφιερωμένοι στο Ηρακλή. Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια πολλοί ισοβίτες που εργάζονταν στα λατομεία ήταν χριστιανοί που συνέχιζαν κρυφά την λατρεία τους σκαλίζοντας θρησκευτικά σύμβολα σε μέρη που δεν φαίνονταν εύκολα από τους φρουρούς. Επίσης, κάθε καλά οργανωμένο λατομείο διέθετε πύργους με παρατηρητήρια στα οποία διέμεναν και ελέγχονταν από τους στρατιώτες οι οποίοι επέβλεπαν τη δουλειά των εργατών και φρόντιζαν για την ασφάλεια του λατομείου και κυρίως των μαρμάρινων όγκων που εξορύσσονταν.

     

    Ο χρόνος λειτουργίας των λατομείων

     

    Ανεξάρτητα από τις χρονικές περιόδους που λειτουργούσαν, τα λατομεία διαχωρίζονταν σε προσωρινά και μόνιμα. Το προσωρινό λατομείο ανοίγεται για την πραγματοποίηση μιας ορισμένης παραγγελίας και γενικά βρίσκεται κοντά στο έργο που θα πραγματοποιηθεί. Ένα μόνιμο λατομείο αναγνωρίζεται από τα πολλά ίχνη που αποτελούν αποδείξεις συνεχών εξορύξεων.

    Σε κάθε περίπτωση πάντως τα λατομεία μαρμάρου στη Θάσο άκμαζαν όσο ήταν χρήσιμα για τις κατασκευαστικές ανάγκες των αρχόντων που βρίσκονταν στην εξουσία. Έτσι, το λατομείο στις Αλυκές που το χρησιμοποιούσαν κυρίως οι Βυζαντινοί σταμάτησε με παρακμή της αυτοκρατορίας. Ανάλογη ήταν η τύχη και των άλλων λατομείων όπου γίνονταν η εξόρυξη του λευκού μαρμάρου που σταμάτησαν να λειτουργούν με την παρακμή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

     

    Παιδεία και ευαισθητοποίηση

     

    Η μακρά και άκρως ενδιαφέρουσα παρουσίαση της ιστορικής διαδρομής των αρχαίων λατομείων μαρμάρου της Θάσου που επιχείρησε ο Tony Kozelj ολοκληρώνεται με μια πικρή διαπίστωση από τον ίδιο: «Η Θάσος διαθέτει τεράστιο ιστορικό θησαυρό που ακόμα δεν έχει βγει στην επιφάνεια και το σημαντικότερο είναι ότι δεν έχει εκτιμηθεί όσο θα έπρεπε από την τοπική κοινωνία του νησιού.  Δεν είναι όλα χρήματα, σίγουρα όμως όλα είναι παιδεία και ευαισθητοποίηση. Μόλις τα πέντε τελευταία χρόνια υπάρχει στενή συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση του νησιού για να προστατευτεί και να αναδεχθεί αυτός ο τεράστιος πολιτιστικός όγκος ευρημάτων που υπάρχουν διάσπαρτα σε όλο το σύγχρονο εμπορικό κέντρο της πρωτεύουσας της Θάσου, το Λιμένα. Ξέρετε κάτι, σε άλλες χώρες βρίσκουν μια πέτρα και την κάνουν μνημείο, δυστυχώς εδώ βρίσκουμε ένα μνημείο και το κάνουμε πέτρα».

     

    «Είναι πολύ παρήγορο και ελπιδοφόρο», συνεχίζει ο κ. Kozelj, «που οι δικές μας προσπάθειες τα τελευταία χρόνια βρήκαν ανταπόκριση στα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς. Πριν κάποια χρόνια το να παίζεις δίπλα σε αρχαία ερείπια και γλυπτά ήταν αφορμή απλώς για να καταστραφούν. Σήμερα, η καθημερινή παρουσία των παιδιών και των δασκάλων τους διπλά στα μνημεία είναι αφορμή για ενημέρωση, πληροφόρηση, κατανόηση, για ιστορική έρευνα και αναζήτηση. Τα παιδιά και οι δάσκαλοί τους είναι ευαισθητοποιημένοι. Θέλουν να μάθουν την πλούσια ιστορία του τόπου τους. Θέλουν να γνωρίσουν πως ήταν η ιδιαίτερη πατρίδα τους πριν από χιλιάδες ή εκατομμύρια χρόνια. Κάποτε, ψάχναμε εμείς τα παιδιά για να τα ενημερώσουμε. Σήμερα, έρχονται και το ζητούν από μόνα τους. Δεν κακίζω κανέναν. Δεν μπορείς να έχεις την απαίτηση από κάποιον που δεν ξέρει να εκτιμήσει, όταν όμως μάθει έχεις την απαίτηση να σεβαστεί και να προσπαθήσει να το διαφυλάξει».

     

    Όσο για τα αρχαία μεταλλεία χρυσού, αυτά είναι η μεγάλη προσωπική πρόκληση του Tony Kozelj. Χρόνια τώρα περιμένει καρτερικά την μεγάλη στιγμή και την κατάλληλη συγκυρία που θα υπάρξουν οι οικονομικοί πόροι ώστε να ξεκινήσει η συστηματική έρευνα και μελέτη των μεταλλείων που είναι σίγουρο ότι θ’ αποκαλύψουν με τη σειρά τους την λαμπρή τροχιά που διέγραψε το νησί της Θάσου στο στερέωμα του ελληνικού ιστορικού γίγνεσθαι.

     

    Άποψη των αρχαίων λατομείων στις Αλυκές

    Άποψη των αρχαίων λατομείων στις Αλυκές

     

    Κατηγορία: Slider, Αφιερώματα, Ιστορία

    Παρέμβαση Μάκη Παπαδόπουλου για τα σκουπίδια: Ανακύκλωση – Η Δράμα «κοστίζει»!

    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Ανακοίνωση για το θέμα της διαχείρισης των σκουπιδιών εξέδωσε ο επικεφαλής της παράταξης Ο ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ, Μάκης Παπαδόπουλος στην οποία τονίζει ότι το μοντέλο που δοκιμάστηκε στη Δράμα κοστίζει και οδηγείται σε χρεωκοπία, οπότε θα πρέπει να βρεθεί άλλη λύση. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι «Είναι γεγονός ότι το θέμα της διαχείρισης των σκουπιδιών «πονάει» την Καβάλα και χρειάζεται ολοκληρωμένη αντιμετώπιση, ξεκινώντας από την περισυλλογή τους και την καθαριότητα του Δήμου μέχρι την αξιοποίησή τους ή την καλή λειτουργία του Χ.Υ.Τ.Α. (χωματερής).

    Ωστόσο υπάρχει το άμεσο ζήτημα της συνεργασίας του Δήμου Καβάλας με την ΔΙ.Α.Α.ΜΑ.Θ. Α.Α.Ε. (τον Ενδιάμεσο Φορέα Διαχείρισης Απορριμμάτων της Περιφέρειας ΑΜ-Θ), μίας συνεργασίας που δημιουργεί νέα προβλήματα, όπως επισήμανε στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 6ης Οκτωβρίου η παράταξή μας «Ο ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ».

    Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται από τη μέχρι τώρα συνεργασία με τη ΔΙ.Α.Α.ΜΑ.Θ., ο Δήμος Καβάλας είναι υποχρεωμένος:

    • να αγοράσει πρόσθετο ειδικό εξοπλισμό μόνο και μόνο για τη μεταφορά στη Δράμα των ανακυκλούμενων υλικών που προέρχονται από τα απορρίμματα,
    • να αναλάβει το κόστος της μεταφοράς τους.

    Επίσης, εάν τα ανακυκλώσιμα υλικά πηγαίνουν στη Δράμα χάνονται για την τοπική οικονομία:

    • το εισπραττόμενο από το Κ.Δ.Α.Υ. Τέλος Ανακύκλωσης,
    • θέσεις απασχόλησης εργαζομένων στην ανακύκλωση.

     

    Όλα αυτά μάλιστα συμβαίνουν, ενώ το Κ.Δ.Α.Υ. Δράμας (το οποίο λειτούργησε ως «πιλότος» της ΔΙ.Α.Α.ΜΑ.Θ. στην Περιφέρειά μας) παρουσιάζει σημαντικά προβλήματα βιωσιμότητας και ήδη αναζητεί νέο εργολάβο για τη διαχείρισή του. 

    Επειδή λοιπόν «η Δράμα κοστίζει» και έχει αβέβαιη προοπτική, ο Δήμος Καβάλας οφείλει να επανεξετάσει το θέμα, να πιέσει τη ΔΙ.Α.Α.ΜΑ.Θ. να υλοποιήσει την υποχρέωσή της για την κατασκευή Κ.Δ.Α.Υ. στον Δήμο Καβάλας και να εξετάσει άλλες πιθανές συνεργασίες, διαφυλάσσοντας έτσι τα συμφέροντα του Δήμου και της τοπικής οικονομίας.

    Κατηγορία: Ειδήσεις, Πολιτική

    Συγχώνευση της kavala Oil στην Energean ξεκαθαρίζει την εταιρική δομή και διευκολύνει τις επενδύσεις

    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Νέο και σαφές εταιρικό σχήμα που ομαλοποιεί την καθημερινή λειτουργία και ανοίγει τον δρόμο για τη χρηματοδότηση του επενδυτικού προγράμματος των 165 εκατ. ευρώ αποκτά η Energean Oil & Gas, η οποία προχωρεί στη συγχώνευση της Kavala Oil. Παράλληλα, οι εργαζόμενοι της τελευταίας αποκτούν μετοχές σε ένα ευρύτερο χαρτοφυλάκιο που, εκτός του Πρίνου, περιλαμβάνει τις νέες περιοχές στις οποίες δραστηριοποιείται η εταιρεία και που αναμένεται να προσδώσει σημαντικές υπεραξίες στο μέλλον. Επιπλέον, η εξέλιξη αυτή δεν αλλάζει οτιδήποτε από τους όρους της διετούς επιχειρηματικής σύμβασης που υπογράφτηκε φέτος στην Καβάλα.

     

    Πιο συγκεκριμένα, τις επόμενες μέρες πρόκειται να συγκληθεί η γενική συνέλευση των μετόχων της Kavala Oil, με θέμα και την τυπική συγχώνευση της εταιρείας στην Energean. Στόχος της συγχώνευση είναι καταρχήν να ξεπεραστούν τα ζητήματα που αντιμετωπίζει η εταιρεία στην καθημερινή της λειτουργία (γραφειοκρατία στη λήψη των αποφάσεων, προβλήματα με την κατανομή του ΦΠΑ, εμπλοκή διατάξεων που σχετίζονται με τις ενδοομιλικές συναλλαγές κ.α.) αλλά και να χρηματοδοτηθεί απρόσκοπτα το νέο επενδυτικό πρόγραμμα που προβλέπει την πραγματοποίηση 15 γεωτρήσεων στον κόλπο της Καβάλας κατά τη διετία 2015-2016, καθώς το σύνθετο καθεστώς που διέπει τη σημερινή σχέση Energean – Kavala Oil δημιουργεί αρκετές συγχύσεις και απορίες στις πηγές χρηματοδότησης σε μία περίοδο που χαρακτηρίζεται από απολύτως αρνητική συγκυρία στις αγορές και από ιδιαίτερη επιφυλακτικότητα.

     

    Είναι χαρακτηριστικό ότι, από την ημέρα παρουσίασης του επενδυτικού προγράμματος που πραγματοποιήθηκε στην Καβάλα, η τιμή του πετρελαίου έχει υποχωρήσει σχεδόν κατά 25 δολάρια ανά βαρέλι ή κατά 22% περίπου, ενώ έχει σχεδόν διπλασιαστεί το κόστος δανεισμού. Και, βεβαίως, χωρίς τις νέες γεωτρήσεις, με τα τρέχοντα επίπεδα παραγωγής των 1500 βαρελιών, η δραστηριότητα στον Πρίνο δεν είναι βιώσιμη.

     

    Για την απόφαση των μετόχων της εταιρείας ενημερώθηκε την προηγούμενη Πέμπτη η γενική συνέλευση των εργαζομένων, ο Συνεταιρισμός των οποίων θα διατηρήσει τις μετοχές που αναλογούν στην αύξηση κεφαλαίου του 2004,  παρά το γεγονός οτι οι εργαζόμενοι δεν έχουν ποτέ ως σήμερα συμμετάσχει με οποιαδήποτε καταβολή κεφαλαίων ούτε στα 25 εκατομμύρια αυξήσεων που έχουν πραγματοποιηθεί ως σήμερα στην Kavala Oil, ούτε, βεβαίως, στις επενδύσεις ύψους 180 εκατ. ευρώ που έχουν πραγματοποιήσει οι μέτοχοι της Energean τα τελευταία 7 χρόνια. Ωστόσο, η διοίκηση της Energean αναγνωρίζει τόσο τη δέσμευση του τότε βασικού μετόχου (Ευρωτεχνική) για την αύξηση κεφαλαίου του 2004 όσο και τους αγώνες που έχουν καταβάλει διαχρονικά οι εργαζόμενοι προκειμένου να παραμείνει ζωντανή η δραστηριότητα στον Πρίνο,

     

    Μάλιστα, οι μετοχές αυτές μετά τη συγχώνευση θα αποτελούν μετοχές της Energean, δηλαδή θα αφορούν ένα χαρτοφυλάκιο που περιλαμβάνει τα κοιτάσματα του Πρίνου, τις παραχωρήσεις των Ιωαννίνων και του Κατακόλου, δυνητικά παραχωρήσεις σε Ισραήλ και Μαυροβούνιο και, βεβαίως, το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας, γεγονός που μπορεί να προσδώσει πραγματική υπεραξία στους εργαζομένους στο μέλλον.

     

    Προφανώς πρόκειται για μια ιδιαίτερα θετική εξέλιξη για τους εργαζόμενους αφού διασφαλίζονται οι εργασιακές σχέσεις πλέον απευθείας με τη μητρική αλλά και επιβεβαιώνεται η πρόθεση της Energean να παραμείνει για πολλά χρόνια στον Πρίνο, όπως είχε εξάλλου δεσμευτεί και ο Πρόεδρος του ομίλου Μαθιός Ρήγας μετά την πολύπαθη περίοδο του 2013.

    Κατηγορία: Slider, Ειδήσεις, Ενέργεια, Οικονομία, Φυσικό αέριο & Πετρέλαιο