Χρονόμετρο

    Η αρχαία Εγνατία, ο λόφος Καστά και ο Λέων της Αμφίπολης

    Δημοσιεύτηκε στις 3

    Χθές παρουσιάσαμε την μελέτη του 2003 που αφορούσε την σεισμική τομογραφία στο λόφο Καστά, σήμερα συνεχίζουμε με ένα κείμενο που αναμοχλεύει τις ιστορικές πηγές, κυριολεκτικά «ξεσκονίζει» ξεχασμένα βιβλία και προσφέρει στοιχεία που καταδεικνύουν τόσο τη σημασία του τάφου στο λόφο Καστά, όσο και σημαντικές πτυχές της ιστορίας της Αμφίπολις, που για πολλούς είναι άγνωστες

     Mικρά, άγνωστα σπαράγματα από την ιστορία της Αμφιπόλης

    Οτατζης

    Ο Μόσχος Οτατζής, συνεργάτης του Δημήτρη Λαζαρίδη και πρώην σύζυγος της αρχαιολόγου Κατερίνας Περιστέρη, σε μια από τις δύο μεταπτυχιακές εργασίες που εκπόνησε, στην σύντομη μα τόσο δημιουργική ζωή του, ήταν και η αποτύπωση της αρχαίας Εγνατίας από την Αμφίπολη μέχρι τους Φιλίππους.

    Γράφει ο Στρυμών

     

    Η Αμφίπολη, αυτή η ξακουστή πολιτεία της Ανατολικής Μακεδονίας, η μοναδική αποικία των Αθηναίων, βγήκε, επί τέλους, από τη λήθη στην οποία την έριξαν επί αιώνες, όχι μόνο οι βαρβαρικές επιδρομές, αλλά και η άγνοια κι η αδιαφορία των νεοελλήνων απέναντι στην λαμπρή ιστορία τους. Το περίλαμπρο μνημείο, που σιγά – σιγά αποκαλύπτει η αρχαιολογική σκαπάνη στο λόφο της περιοχής «Καστά» της Αμφίπολης, λίγο έξω από τη σημερινή (Νέα) Μεσολακιά του Δήμου Αμφίπολης, κίνησε το ενδιαφέρον εκατομμυρίων ανθρώπων σ’ ολόκληρο τον πλανήτη και, ανάμεσα σ’ αυτούς και το ενδιαφέρον των περισσοτέρων Ελλήνων. Πολλά γράφονται όλες αυτές τις μέρες, που προχωρούν οι ανασκαφές στον περίλαμπρο τύμβο της Αμφίπολης, και η επανάληψή τους δεν θα προσθέσει τίποτε στην ιστορική γνώση. Γι’ αυτό επέλεξα να φέρω στο φως ορισμένα μικρά, αλλ’ άγνωστα σπαράγματα από την μακραίωνη ιστορία της περίλαμπρης, μακεδονικής πολιτείας, ελπίζοντας πως θα συμβάλω  μ’ αυτό τον τρόπο, έστω κι ελάχιστα, στην σφαιρική ενημέρωση εκείνων των Ελλήνων, που με ιδιαίτερο ενδιαφέρον κι αγωνία παρακολουθούν, μέρα με τη μέρα, την εξέλιξη των ανασκαφών, περιμένοντας το «θαύμα», που θα τους ξαναδώσει πίσω την εθνική τους αξιοπρέπεια, την οποία τους στερούν καθημερινά, η οικονομική κρίση και οι απαιτήσεις των δανειστών της πατρίδας μας.

     

     

    Η   Εγνατία οδός και ο λόφος Καστά

     

    Το πρώτο, μικρό σπάραγμα της ιστορίας της Αμφίπολης το πήρα από την μεταπτυχιακή εργασία του πρόωρα χαμένου, λαμπρού φιλολόγου και αρχαιολόγου, Μόσχου Οτατζή, που είχε τίτλο «Εγνατία οδός: Από την Αμφίπολη στους Φιλίππους», (έκδοση Δήμου Καβάλας). Στην εργασία αυτή ο συγγραφέας, εξετάζοντας ορισμένα μιλιάρια (οδοδείκτες) της περίφημης, ρωμαϊκής Εγνατίας οδού, η οποία κατασκευάστηκε από τους Ρωμαίους αμέσως μετά την κατάκτηση της Ελλάδας και η οποία, σύμφωνα με τον Στράβωνα, ήταν «εκ της Απολλωνίας εις Μακεδονίαν … βεβηματισμένη κατά μίλιον και κατεστηλωμένη μέχρι Κυψέλων και Έβρου ποταμού», που βρέθηκαν στο μικρό Σούλι, στο Οφρύνιο, τα Νέα Κερδύλλια και αλλού, «βλέπει» τη μεγάλη αυτή οδό να περνάει ανάμεσα στο λόφο «Καστά», όπου ήδη ανασκάπτεται ο περίλαμπρος τύμβος και στο λόφο 133, όπου από δεκαετίες ανασκάπτονται ερείπια και τάφοι που ξεκινούν από τη νεολιθική περίοδο και φθάνουν μέχρι την εποχή του σιδήρου.

     

    Ο Μόσχος Οτατζής αναφέρει, συγκεκριμένα, ότι η Εγνατία οδός «είναι πιο πιθανό ν’ απέφευγε το ύψωμα στο οποίο ήταν χτισμένη η Αμφί¬πολη, αλλά μετά το Στρυμόνα να κατευθυνόταν βόρεια, να περνούσε έξω από την Αμφίπολη 162 και συγκεκριμένα να περιέτρεχε το ανατολικό τείχος της πόλης και να συνέχιζε αμέσως μετά με κατεύθυνση βορειοανατολική προς τους πρόποδες του Παγγαίου και το λόφο που σήμερα είναι γνωστός με τον αριθμό 133. Στην περιοχή αυτή βρέθηκε ένα μιλιάριο της εποχής του αυτοκράτορα Καρακάλλα, το οποίο αναγράφει την απόσταση του ενός μιλίου. Πιθανόν ο αριθμός δεν είναι συμπληρωμένος, διότι στο σημείο αυτό του μιλιαρίου υπάρχει φθορά- αν όμως ο αριθμός του ενός μιλίου είναι σωστός, τότε το μιλιάριο δεν πρέπει να βρέθηκε μακριά από τη θέση που ήταν τοποθετημένο επάνω στην Εγνατία οδό. Ο δρόμος συνέχιζε με κατεύθυνση βορειοανατολική και περνούσε ανάμεσα από το λόφο 133 και το λόφο του «Καστά», για να συνεχίσει στην ίδια κατεύθυνση, παράλληλα σχεδόν με τους βόρειους πρόποδες του Παγγαίου. Υπάρχει και σήμερα ακόμη μονοπάτι που από την Αμφίπολη οδηγεί στο πέρασμα αυτό, ανάμεσα από τους δύο λόφους. Η αυτοψία και η έρευνα δεν έδωσε ίχνη αρχαίου δρόμου, είναι όμως πολύ πιθανό να καταστράφηκαν από την καλλιέργεια των χωραφιών. Στο χωριό Οφρύνιο και στο τείχος της βυζαντινής Χρυσούπολης βρέθηκε εντοιχισμένο μιλιάριο της Εγνατίας οδού, το οποίο χρονολογείται επίσης στα χρόνια του Καρακάλλα. Είναι άγνωστο από πού μεταφέρθηκε στο μεσαιωνικό περίβολο, όμως η απόσταση των 4 μιλίων που αναγράφει, θεωρώντας ως αφετηρία την Αμφίπολη, δείχνει ότι αυτό ήταν τοποθετημένο στην Εγνατία οδό αμέσως μετά τον λόφο 133 και από το σημείο αυτό η απόσταση δεν είναι πολύ μεγάλη για να μεταφερθεί αργότερα στο τείχος της βυζαντινής Χρυσούπολης. Μπορεί λοιπόν (αυτό) ν’ αποτελέσει μια ένδειξη, ότι η Εγνατία οδός περνούσε ανάμεσα από τους δύο λόφους, για να προχωρήσει μετά παράλληλα με τους βόρειους πρόποδες του Παγγαίου». Ένα άγνωστο, λοιπόν, όμως ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο προσθέτει ο Μόσχος Οτατζής σε όσα μαθαίνουμε καθημερινά για τον μακεδονικό τύμβο που ανασκάπτεται στο λόφο «Καστά» της Αμφίπολης. Ότι αυτός ο τύμβος βρέθηκε πάνω στη μεγαλύτερη οδό των αρχαίων χρόνων, τη ρωμαϊκή Εγνατία οδό, η οποία διήλθε από τη νότια πλευρά του, με ότι αυτή η θέση του μπορεί να σημαίνει, είτε όσον αφορά την τυχόν σύλησή του, είτε, αντίθετα, όσον αφορά την τυχόν προστασία του από τους Ρωμαίους!

     

    Η ανεύρεση του Λέοντα της Αμφίπολης

     

    Μια δεύτερη, σχεδόν άγνωστη μέχρι σήμερα πτυχή της ιστορίας της Αμφίπολης είναι αυτή της ανεύρεσης των θραυσμάτων του μεγάλου γλυπτού του λιονταριού της Αμφίπολης και της συγκόλλησής τους, τα οποία δεν παύουν να είναι επίκαιρα τώρα, που οι ανασκαφικές έρευνες στο λόφο «Καστά» τοποθετούν το λιοντάρι αυτό, ως επιτύμβιο μνημείο, πάνω στον μακεδονικό τύμβο και βάζουν τέλος (ή ξεκινούν από την αρχή;) τις συζητήσεις, που για πολλές δεκαετίες έδιναν κι έπαιρναν, σχετικά με το πού, τελικά, ήταν τοποθετημένο αυτό το υπέροχο έργο τέχνης!   Εδώ θα συμβουλευτώ, από τη μια το άγνωστο στην χώρα μας έργο του Oscar Broneer, καθηγητή αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, το οποίο, με τίτλο «The lion monument at Amphipolis», εκδόθηκε το 1941 και δεν μεταφράστηκε ποτέ στα ελληνικά, ούτε εκδόθηκε ποτέ από ελληνικό, εκδοτικό οίκο κι από την άλλη το άρθρο του καθηγητή αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Γεωργίου Μπακαλάκη, το οποίο, με τίτλο «Ο Λέων της Αμφιπόλεως», δημοσιεύτηκε στο τεύχος Ιουλίου του 1960 του περιοδικού «ΠΕΡΙΗΓΗΤΙΚΗ», (σελ. 15-17), για να σας κάνω κοινωνούς των πιο κάτω, ενδιαφερόντων, ελπίζω, λεπτομερειών της «σύγχρονης» ιστορίας του λιονταριού της Αμφίπολης:

    Για πρώτη φορά στους βαλκανικούς πολέμους του 1912 – 1913 Έλληνες στρατιώτες βρήκαν κομμάτια από τη βάση του μεγάλου μνημείου κι ενημέρωσαν αμέσως την Αρχαιολογική Υπηρεσία, η οποία έστειλε επί τόπου τους αρχαιολόγους Γ. Οικονόμου και Α. Ορλάνδο, τους οποίους, όμως, πρόλαβε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος, προτού προχωρήσουν στην έρευνα κι αποκάλυψη του μνημείου.   Το θέρος του 1916 αξιωματικοί βρετανικού, εκστρατευτικού σώματος, σ’ ένα διάλειμμα των μαχών που διεξάγονταν στην περιοχή των εκβολών του Στρυμόνα, ανάμεσα στους συμμάχους και στα βουλγαρικά στρατεύματα, βρήκαν και θραύσματα του ίδιου του λιονταριού και θέλησαν να τα μεταφέρουν στην ακτή, (προφανώς για να τα μεταφέρουν στην πατρίδα τους), αλλά, λόγω του όγκου και του βάρους τους, κύρια όμως λόγω του ότι εμποδίστηκαν από το βουλγαρικό πυροβολικό, που «σφυροκοπούσε» την ακτή, όπου βρίσκονταν αγγλικά πλοία, δεν τα κατάφεραν και τα θραύσματα του μνημείου παρέμειναν εκτεθειμένα στις καιρικές συνθήκες μέχρις ότου, το έτος 1930, τα μέλη της γαλλικής, αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών, P. Collart  και P. Devampez, προσκληθέντα από τον κ. Τσάτσο, υπάλληλο της αμερικανικής εταιρίας Monks Ulen, η οποία είχε ήδη αναλάβει την εκτέλεση αποστραγγιστικών έργων στην περιοχή του Στρυμόνα, προσήλθαν στον τόπο όπου βρίσκονταν τα θραύσματα και τα μελέτησαν για πρώτη φορά, χρονολόγησαν αυτά στην εποχή του πελοποννησιακού πολέμου, τα δε αποτελέσματα της έρευνάς τους δημοσίευσαν στο αρχαιολογικό περιοδικό Bulletin de Correspondance Hellenique.

     

    Το σχέδιο της επανένωσης των θραυσμάτων και της ανακατασκευής του λιονταριού σε καινούργια βάση συνέλαβαν και υλοποίησαν οι μηχανικοί της εταιρίας Monks-Ulen, R. W. Gausman and W. J. Judge, οι οποίοι προκάλεσαν το ενδιαφέρον του τότε πρεσβευτή των Η.Π.Α. στην Ελλάδα, κ. Lincoln Mac Veagh, ο οποίος ζήτησε συνάντηση με αρχαιολόγους της γαλλικής, αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών και συγκεκριμένα με τον μετέπειτα διευθυντή της, Pierre Roussel και με τους Michel Feyel, Paul Lemerle, Henri Ducoux, οι οποίοι επισκέφθηκαν και πάλι το μνημείο, εξέτασαν όλα τα υφιστάμενα θραύσματα, έκαναν λεπτομερή σχέδια αυτών και πρότειναν σχεδιαστικά την ανακατασκευή του λιονταριού, με τρόπο που δεν απείχε καθόλου από την τελική, μεταγενέστερη ανακατασκευή του!

     

    Όσον αφορά, όμως τη βάση του μνημείου, η πρόταση αναστήλωσής της αποδεικνύεται ολότελα εσφαλμένη.   Μέχρι το 1936, αποκλειστικά τα μέλη της γαλλικής αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών ασχολούνταν με το μνημείο, από το 1936 όμως και μετά, με τη μεσολάβηση του κ. Lincoln Mac Veagh, συνεργάστηκε η πιο πάνω Σχολή με την αμερικανική Σχολή αρχαιολογικών μελετών Αθηνών και ανέθεσαν τις περαιτέρω ενέργειες, από μεν την Γαλλική σχολή στον κ. Jaques Roger, από δε την Αμερικανική Σχολή στον κ. Oscar Broneer, καθηγητή αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, οι οποίοι και μοιράστηκαν, τελικά, τα δικαιώματα της μελέτης και δημοσίευσης των ευρημάτων.

     

    Από τις 8 μέχρι τις 17 Ιουνίου του 1936, 20 εργάτες εργάστηκαν στην ανασκαφή του χώρου όπου είχαν βρεθεί τα υπόλοιπα κομμάτια του λιονταριού και της βάσης του, ήλθαν στο φως κι άλλα κομμάτια και η ίδια η βάση του μνημείου (sic) και όλα ήταν έτοιμα για την συναρμολόγησή του, την οποία ανέλαβε να πραγματοποιήσει ο εξαίρετος γλύπτης κ. Ανδρέας Παναγιωτάκης, καθηγητής του Πολυτεχνείου Αθηνών και γλύπτης του εθνικού, αρχαιολογικού μουσείου.

     

    Αυτός,  από το φθινόπωρο του 1937 και μετά, αφού κατασκεύασε γύψινο αντίγραφο του αγάλματος, σε μέγεθος ίδιο με το αρχαίο, προχώρησε στην ανακατασκευή του μνημείου, έχοντας, δυστυχώς, στη διάθεσή του, μόνο ένδεκα κομμάτια από το αρχαίο γλυπτό, από τα οποία μόνο τα εννέα (9) ήταν συνεχόμενα, ενώ όσα κομμάτια έλειπαν, (όπως ήταν το κομμάτι του κεφαλιού, αμέσως πάνω από τα μάτια), συμπληρώθηκαν με άσπρο τσιμέντο. Το ίδιο το γλυπτό του ανακατασκευασμένου λιονταριού έφθασε σε ύψος τα 5,37 μέτρα, αλλά από τους αναστηλωτές ξέφυγαν κάποιες λεπτομέρειες, που ήταν, όμως, σημαντικές! Έτσι, δεν είδαν ότι έλειπε μια στενή λωρίδα του λαιμού, με την πλούσια χαίτη του αγριμιού και γι’ αυτό, το κεφάλι με τον λαιμό απέκτησαν κοντόχοντρη δομή. Αγνόησαν, επίσης, το γεγονός ότι τα μάτια του λιονταριού ήταν ένθετα (πρόσθετα), πιθανόν κατασκευασμένα από πέτρα διαφορετικού χρώματος ή από μέταλλο και στη θέση των βολβών τοποθέτησαν άσπρο τσιμέντο.

     

    Εκείνο, όμως, που είναι σημαντικό κι ενδιαφέρει ιδιαίτερα όσους παρακολουθούν τις συζητήσεις που γίνονται αυτό τον καιρό, σχετικά με το αν το λιοντάρι της Αμφίπολης αποτελούσε το επιτύμβιο σήμα του τύμβου που ανασκάπτεται στο λόφο  «Καστά» της Μεσολακιάς, είναι το γεγονός ότι όλοι ανεξαίρετα οι εξαίρετοι επιστήμονες, (αρχαιολόγοι, μηχανικοί κλπ.), που ασχολήθηκαν με την ανεύρεση των θραυσμάτων του μνημείου και την αναστήλωσή τους, συμφωνούν στο ότι το βάθρο, πάνω στο οποίο είχε τοποθετηθεί κατά την αρχαιότητα το λιοντάρι, είναι το ίδιο με αυτό που βρέθηκε στις ανασκαφές, σύρριζα με την επιφάνεια του εδάφους, στη θέση όπου είναι και σήμερα τοποθετημένο το γλυπτό και το οποίο βάθρο αποτελείται από δύο διαφορετικά τμήματα, 1) ένα πώρινο τετράπλευρο, μπροστινό μέρος, που αποτελείται από περίπου πενήντα δόμους και 2) ένα άλλο τμήμα, που μοιάζει με αναλημματικό τοίχο σε σχήμα Π, ανάμεσα στα οποία (δύο τμήματα) υπάρχει κενό, το οποίο ερμηνεύθηκε από το γεγονός ότι το έδαφος, στο συγκεκριμένο σημείο, ανηφορίζει απότομα προς νότο, με συνέπεια, τα δύο τμήματα να μη χρειάζονταν ενιαίο και συμπαγές θεμέλιο. Αν, λοιπόν, το λιοντάρι αποτελούσε το σήμα του τύμβου του λόφου «Καστά, πώς εξηγείται το ότι βρέθηκε εκεί όπου βρισκόταν και το αρχαίο βάθρο του και στο ίδιο ακριβώς σημείο αναστηλώθηκε και στέκεται μέχρι σήμερα;

     

    Το σύγχρονο βάθρο, όμως, πάνω στο οποίο στήθηκε το ανακατασκευασμένο λιοντάρι, κατασκευάστηκε όχι από υλικό του αρχαίου βάθρου, (αφού τέτοιο δεν βρέθηκε στις ανασκαφές του 1931-1934), αλλά από άλλο αρχαίο υλικό και συγκεκριμένα από δόμους, γείσα και άλλα αρχιτεκτονικά μέλη που προήλθαν από οικοδομήματα της Αμφίπολης, του 2ου π.Χ. αιώνα και τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή ενός μεσαιωνικού φράγματος, το οποίο βρισκόταν στον Στρυμόνα, λίγο πιο κάτω από εκεί που βρέθηκαν τα θραύσματα του λιονταριού και το οποίο αναγκάστηκαν να χαλάσουν οι μηχανικοί της εταιρίας Monks-Ulen, στη διάρκεια των αποστραγγιστικών έργων που εκτέλεσαν.

     

    Όλοι, επίσης, οι επιστήμονες που ασχολήθηκαν με την αναστήλωση του λιονταριού, αλλά και πολλοί άλλοι, δέχθηκαν ότι ολόκληρο το μνημείο ήταν ένα επιτύμβιο μνημείο, μέρος του οποίου μόνο ήταν το συγκεκριμένο γλυπτό. Οι περισσότεροι, τέλος, απ’ αυτούς χρονολόγησαν το μνημείο μέσα στον 4ο π.Χ. αιώνα, με τον καθηγητή κ. Oscar Broneer να το χρονολογεί λίγο μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τον δε καθηγητή κ. Γεώργιο Μπακαλάκη να το τοποθετεί λίγο πριν από τη μάχη της Χαιρώνειας, (338 π.Χ.)

    Οι σπάνιες φωτογραφίες είναι από το βιβλίο του Oscar Broneer «The lion monument at Amphipolis», εκδόθηκε το 1941 και δεν μεταφράστηκε ποτέ στα ελληνικά. Στις φωτογραφίες αποτυπώνονται εικόνες από την εύρεση των τμημάτων του λέοντα και οι εργασίες κατασκευής του μνημείου

    FIG1 FIG2 FIG3 FIG4 FIG5 FIG6 FIG7 FIG9 FIG10 FIG11 FIG12 FIG14fig 29   Αύριο η συνέχεια με ιστορικά σπαράγματα σχετικά με τον Λαομέδοντα και την σαρκοφάγο του Μεγάλου Αλεξάνδρου που είχε στα χέρια του, καθώς και επιπλέον από τις σπάνιες φωτογραφίες της ανεύρεσης και αναστήλωσης του λιονταριού!!!

    Κατηγορία: Αφιερώματα, Ιστορία, Περιηγήσεις

    Η κολυμπήθρα του Σιλωάμ;

    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Η κολυμπήθρα του Σιλωάμ;

     

    Από χθές είναι πολύ ισχυρή η φημολογία ότι επίκειται επίσκεψη στην ανασκαφή στον λόφο Καστά, υψηλού προσώπου. Άλλες πληροφορίες αναφέρονται στο πρόσωπο του προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια και άλλες στον αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλη Βενιζέλο…

    Αν επαληθευτεί η δεύτερη πληροφορία και το πρόσωπο που θα επισκεφτεί την ανασκαφή είναι ο κ. Βενιζέλος, δικαίως θα μπορέσουμε να συμπεράνουμε ότι το εν λόγω μνημείο έχει αρχίσει να αποκτάει και «θαυματουργές» ικανότητες, αφού ο τραυματισμένος από τον εσωκομματικό πόλεμο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πάει για να ανασυγκροτήσει το προφίλ του!!!

     

     

    Τους διχάζει ο δρόμος

    Μιας και αναφερθήκαμε στον λόφο Καστά, τοποθεσία στην οποία έχει στραμμένα τα μάτια της όλη η παγκόσμια κοινότητα, περιμένοντας εν μέσω ενός ζοφερού παρόντος που χαρακτηρίζεται από σκληρές περιφερειακές συγκρούσεις, να βγει μια καλή είδηση που θα δώσει χαρά και ελπίδα όχι μόνο για τους Έλληνες, αλλά και για όλους όσος πιστεύουν στην δύναμη του Μεγάλου Αλεξάνδρου, να καταθέσουμε και μια υποβόσκουσα διαμάχη μεταξύ των κατοίκων της Μεσολακιάς και της Αμφίπολης.

    Για όσους έχουν επισκεφτεί την ανασκαφή και έχουν δει το χώρο, θα έχουν διαπιστώσει ότι ο λόφος Καστά βρίσκεται κάπου στο μέσον των δύο οικισμών. Σήμερα η πρόσβαση είναι πολύ πιο εύκολη από την Μεσολακιά παρά από την Αμφίπολη, ωστόσο ο λόφος Καστά είναι η φυσική προέκταση της αρχαίας Αμφίπολης, οπότε δικαιολογείται η κατασκευή ενός δρόμου, από την πλευρά του αρχαιολογικού χώρου προς τον τάφου όπου γίνεται η ανασκαφή και ήδη αποτελεί τόπο προσκυνήματος.

    Το θέμα λοιπόν της χάραξης του νέου δρόμου έχει προκαλέσει εντάσεις καθώς το κάθε χωριό πιστεύει ότι η διέλευσή του θα προσδιορίσει και την διαδρομή της ανάπτυξης!!! Το θέμα μάλλον δεν θα περιοριστεί στα όρια της αυτοδιοίκησης αλλά θα λάβει και χαρακτήρα εμπλοκής της κυβέρνησης, όπως πάει…

     

     

    Υπερκομματική λειτουργία

    Γράψαμε χθές για τον Κώστα Γερακίνη, που ως διοικητικό στέλεχος αναλαμβάνει το γραφείο Αθλητισμού, το οποίο ανήκει ως αρμοδιότητα στον αντιδήμαρχο Γιώργο Φιλόσογλου, θέλοντας να σημειώσουμε ότι η νέα δημοτική αρχή δεν λειτουργεί με κομματικά κριτήρια, όπως η προηγούμενη, αλλά καθαρά με διοικητικά κα με γνώμονα το συμφέρον του δήμου.

    Οπότε, δεν υπήρχε κανένα υπονοούμενο κομματικής – εκλογικής συναλλαγής, αλλά μια απόδειξη ότι η λογική των «κολλητών» μάλλον έχει αρχίσει να παρέρχεται. Οπότε η πλατειά υποστήριξη που εξασφάλισε στις εκλογές η Δήμητρα Τσανάκα εκφράζεται και τον τρόπο διοίκησης, γεγονός αξιομνημόνευτο, καθώς αλλιώς λειτουργούσε ο Δήμος Καβάλας τα προηγούμενα χρόνια.

    ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΕΡΝΗΣ

     Επί ποδός για το σχολείο οι κάτοικοι στην Πέρνη

    Γονείς και κηδεμόνες, καθώς και κάτοικοι του Δ.Σ. Πέρνης αυξάνουν τις πιέσεις τους, ώστε να μην κλείσει μετά από περίπου 40 χρόνια λειτουργίας το δημοτικό σχολείο του χωριού, παρόλο που η συγκεκριμένη απόφαση είχε ληφθεί στις αρχές του 2014. Οι μαθητές, σύμφωνα με το οργανόγραμμα, θα μεταφερθούν στο δημοτικό σχολείο της Γραβούνας.

    Μάλιστα, το απόγευμα της Τετάρτης υπήρξε συγκέντρωση στο σχολείο, όπου κρεμάστηκε και σχετικό πανό, ενώ οι κάτοικοι της Πέρνης φέρεται να ζήτησαν και τη συνδρομή του νέου δημάρχου Βαγγέλη Τσομπανόπουλου, ώστε να αλλάξει η απόφαση και να συνεχίσει τη λειτουργία του το συγκεκριμένο σχολείο, που σήμερα αριθμεί 40 παιδιά, ενώ την προσεχή Κυριακή ετοιμάζουν πορεία διαμαρτυρίας, που θα κατευθυνθεί στο δημαρχείο Νέστου, στη Χρυσούπολη, την ώρα που θα συνεδριάζει για πρώτη φορά το νέο δημοτικό συμβούλιο.

    αυτοκινητο

    Μετεξεταστέος στην ανθρωπιά

    Είναι γεγονός ότι στην κατηγορία «ανθρωπιά» παίρνουμε πολύ χαμηλό βαθμό και απόδειξη για ακόμη μια φορά είναι ένα περιστατικό στο κέντρο της Καβάλας, όπου διαπιστώθηκε έλλειψη σεβασμού στα ΑμεΑ και ειδικότερα στην τήρηση των αυτονόητων για τους διαδρόμους όδευσης τυφλών. Χθες, είδαμε κάποιον επιεικώς απαράδεκτο συμπολίτη μας να παρκάρει σε κοινόχρηστο χώρο του διοικητηρίου και μάλιστα να φράζει έναν τέτοιο διάδρομο όδευσης. Κρίμα, που δεν περνούσε από κει κοντά η Τροχαία, διότι στον συγκεκριμένο «συνάνθρωπό» μας θα άξιζε, όχι μόνο μια, αλλά αρκετές κλήσεις.

     

    FOTO:www.oreinoi.com

    Κατηγορία: Απόψεις, Σχόλια

    Η θυσία και το κέρδος

    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Είναι περισσότερο από οφθαλμοφανές ότι από την κυβέρνηση επιχειρείται μια επικοινωνιακή εκμετάλλευση  της ανασκαφής στον λόφο Καστά, στην Αμφίπολη, προκειμένου να αποκομίσει πολιτικά οφέλη με τα οποία θα «οικοδομήσει» το τραυματισμένο πολιτικό της προφίλ σε μια ενδεχόμενη εκλογική αναμέτρηση.

    Επίσης, είναι ξεκάθαρο ότι και οι αρχαιολόγοι «χορεύουν» στον ρυθμό που επιτάσσει η κυβέρνηση, γιατί γνωρίζουν καλά ότι αν κλείσει η στρόφιγγα της χρηματοδότησης δεν πρόκειται να φτάσουν στο τέλος της εργασίας τους. Εξάλλου, όσοι εργάστηκαν με τον αείμνηστο Δημήτρη Λαζαρίδη γνωρίζουν ότι έφτασε στο σημείο να σκάβει και ο ίδιος γιατί δεν υπήρχαν αρκετά χρήματα για τις ανασκαφές.

    Είναι μια αντινομία της ελληνικής κοινωνίας και των κυβερνήσεων που αναδεικνύει, ότι ενώ δεν διαθέτουν χρήματα και δεν δείχνουν φροντίδα για τον αρχαίο πολιτισμό – και δεν εννοούμε μόνο τις πέτρες και τα εντυπωσιακά χρυσά κοσμήματα, αλλά το σύνολο της παρακαταθήκης – εκεί κατατρέχουν σε κάθε δύσκολη στιγμή για να αντλήσουν δύναμη, κουράγιο και εθνική ανάταξη…

    Γι’ αυτό, παρακολουθώντας στενά – όσο το επιτρέπουν οι συνθήκες της σφιχτής πληροφόρησης και της αυστηρής αστυνόμευσης (θέμα στο οποίο θα επανέλθουμε)- όλο το έργο της ανασκαφής στο λόφο Καστά, όχι μόνο τώρα που έχουμε εντυπωσιακά ευρήματα, αλλά και δύο χρόνια πριν, μπορώ να παραθέσω δεκάδες σοβαρά έως τραγικά λάθη που έχουν γίνει και τα οποία έχουν διαπιστωθεί τόσο από το μάτι ενός ανίδεου περί των ανασκαφών δημοσιογράφου, όσο και των σχετικών αρχαιολόγων. Αν θέλει κανείς να σταθεί επικριτικά υπάρχουν δεκάδες αξιομνημόνευτα σημεία, τα οποία ευχής έργο θα ήταν να μην υπήρχαν, ωστόσο τα ξεπερνάμε αν σκεφτούμε ότι το κέρδος από την ανασκαφή θα είναι πολύ μεγαλύτερο.

    Είναι όπως εκείνο…  που πήγε και τσιμέντωσε το παλάτι της Κνωσού ο Σερ Άρθουρ Έβανς… αντιεπιστημονική προσέγγιση… αλλά που έκανε «ορατό» στους άσχετους το μνημείο και προσέλκυσε εκατομμύρια επισκέπτες… το ίδιο μήπως δεν έγινε την δεκαετία του ’50 και με το αρχαίο θέατρο Φιλίππων;

    Μετά από χρόνια εκείνο που μετράει δεν είναι τα λάθη, ειδικά αν διορθώνονται, αλλά το κέρδος της κοινωνίας από ένα μεγάλο εγχείρημα. Γι’ αυτό ας αφεθούμε στην περιδίνηση που δημιουργεί η ανασκαφή στην Αμφίπολη, που αναμοχλεύει την σκονισμένη ιστορία και την φέρνει στο προσκήνιο και γίνονται κοινωνεί όλοι, όσοι θέλουν να ζήσουν αυτές τις ξεχωριστές στιγμές.

     

    Θεόδωρος Αν. Σπανέλης

    Κατηγορία: Απόψεις, Γνώμη

    Τρεις εκτός, ένας εντός στην πρεμιέρα της Γ’ Εθνικής

    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Παρασκευής (5/9) στα γραφεία της ΕΠΟ η κλήρωση του 1ου ομίλου της Γ’ Εθνικής, όπου συμμετέχουν συνολικά 16 ομάδες και μεταξύ αυτών οι τέσσερις εκπρόσωποι της ΕΠΣ Καβάλας.

    Στον 1ο όμιλο δεν άλλαξε κάτι στον διαχωρισμό των ομάδων και σε αυτόν θα βρίσκονται οι Θύελλα Φιλώτα και η Καστοριά, όπως είχε ανακοινωθεί από την Τετάρτη (3/9).

    Στην πρεμιέρα, που ορίστηκε για τις 14/9, ο ΑΟΚ πηγαίνει στο Κιλκίς για να αντιμετωπίσει τον Εθνικό Νέου Αγιονερίου, το Βυζάντιο στη Χαλκιδική για να κοντραριστεί με τον νεοφώτιστο Απόλλωνα Αρναίας, ο Άρης Ακροποτάμου θα υποδεχθεί τη Θύελλα Φιλώτα, ενώ ο Ορφέας έχει εκτός έδρας αποστολή στη Χαλάστρα κόντρα στον Καμπανιακό.

    Στην πρεμιέρα, ο Άρης θα φιλοξενήσει στο «Κλεάνθης Βικελίδης» την Καστοριά. Το πρώτο καβαλιώτικο ντέρμπι ορίστηκε για την 3η αγωνιστική και είναι στο γήπεδο του Ακροποτάμου μεταξύ του τοπικού Άρη και του Ορφέα Ελευθερούπολης.

    Ο πρόεδρος της Επιτροπής Γ’ Εθνικής Μιχάλης Τζανόπουλος ξεκαθάρισε πως αν δεν υπάρξει κάποια σοβαρή εξέλιξη, η πρεμιέρα του πρωταθλήματος θα γίνει στις 14 Σεπτεμβρίου, όπως έχει άλλωστε οριστεί απ’ την προκήρυξη και θα ολοκληρωθεί στις 26 Μαΐου.

    Επιπλέον αναφέρθηκε στο πώς μοιράστηκαν οι ομάδες στους ομίλους, όπου έχουν δημιουργηθεί αρκετά παράπονα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Η κατάρτιση των ομίλων ήταν δύσκολη, λόγω της γεωγραφικής μορφολογίας της χώρας. Υπήρξαν κάποια θέματα, αλλά θεωρούμε ότι πράξαμε το πιο δίκαιο». Αναλυτικά το πρόγραμμα του 1ου Ομίλου της Γ’ Εθνικής:

    1η Αγωνιστική / 16η Αγωνιστική

    Άρης – Καστοριά

    Καμπανιακός – Ορφέας Ελευθερούπολης

    Εθνικός Αγιονερίου – ΑΟΚ

    Ηρακλής Αμπελοκήπων – Εθνικός Αλεξανδρούπολης

    Δόξα Δράμας – Έβρος Σουφλίου

    Άρης Ακροποτάμου – Θύελλα Φιλώτα

    Αναγέννηση Γιαννιτσών – Πανσερραϊκός

    Απόλλων Αρναίας –Βυζάντιο Κοκκινοχώματος

     

    2η Αγωνιστική / 17η Αγωνιστική

    Καμπανιακός – Άρης

    Καστοριά – Εθνικός Αγιονερίου

    Ορφέας Ελευθερούπολης – Ηρακλής Αμπελοκήπων

    ΑΟΚ – Δόξα Δράμας

    Εθνικός Αλεξανδρούπολης – Άρης Ακροποτάμου

    Έβρος Σουφλίου – Αναγέννηση Γιαννιτσών

    Θύελλα Φιλώτα – Βυζάντιο Κοκκινοχώματος

    Πανσερραϊκός – Απόλλων Αρναίας

     

    3η Αγωνιστική / 18η Αγωνιστική

    Άρης – Εθνικός Αγιονερίου

    Ηρακλής Αμπελοκήπων – Καμπανιακός

    Δόξα Δράμας – Καστοριά

    Άρης Ακροποτάμου – Ορφέας Ελευθερούπολης

    Αναγέννηση Γιαννιτσών – ΑΟΚ

    Βυζάντιο Κοκκινοχώματος – Εθνικός Αλεξανδρούπολης

    Απόλλων Αρναίας – Καβάλα

    Θύελλα Φιλώτα – Πανσερραϊκός

     

    4η Αγωνιστική / 19η Αγωνιστική

    Ηρακλής Αμπελοκήπων – Άρης

    Εθνικός Αγιονερίου – Δόξα Δράμας

    Καμπανιακός – Άρης Ακροποτάμου

    Καστοριά – Αναγέννηση Γιαννιτσών

    Ορφέας Ελευθερούπολης – Βυζάντιο Κοκκινοχώματος

    ΑΟΚ – Απόλλων Αρναίας

    Εθνικός Αλεξανδρούπολης – Πανσερραϊκός

    Έβρος Σουφλίου – Θύελλα Φιλώτα

     

    5η Αγωνιστική / 20η Αγωνιστική

    Άρης – Δόξα Δράμας

    Άρης Ακροποτάμου – Ηρακλής Αμπελοκήπων

    Αναγέννηση Γιαννιτσών – Εθνικός Αγιονερίου

    Βυζάντιο Κοκκινοχώματος – Καμπανιακός

    Απόλλων Αρναίας – Καστοριά

    Πανσερραϊκός – Ορφέας Ελευθερούπολης

    Θύελλα Φιλώτα – ΑΟΚ

    Εθνικός Αλεξανδρούπολης – Έβρος Σουφλίου

     

    6η Αγωνιστική / 21η Αγωνιστική

    Άρης Ακροποτάμου – Άρης

    Δόξα Δράμας – Αναγέννηση Γιαννιτσών

    Ηρακλής Αμπελοκήπων – Βυζάντιο Κοκκινοχώματος

    Εθνικός Αγιονερίου – Απόλλων Αρναίας

    Καμπανιακός – Πανσερραϊκός

    Καστοριά – Θύελλα Φιλώτα

    Ορφέας Ελευθερούπολης – Έβρος Σουφλίου

    ΑΟΚ – Εθνικός Αλεξανδρούπολης

     

    7η Αγωνιστική / 22η Αγωνιστική

    Άρης – Αναγέννηση Γιαννιτσών

    Βυζάντιο Κοκκινοχώματος – Άρης Ακροποτάμου

    Απόλλων Αρναίας – Δόξα Δράμας

    Πανσερραϊκός – Ηρακλής Αμπελοκήπων

    Θύελλα Φιλώτα – Εθνικός Αγιονερίου

    Έβρος Σουφλίου – Καμπανιακός

    Εθνικός Αλεξανδρούπολης – Καστοριά

    Ορφέας Ελευθερούπολης – ΑΟΚ

     

    8η Αγωνιστική / 23η Αγωνιστική

    Βυζάντιο Κοκκινοχώματος – Άρης

    Αναγέννηση Γιαννιτσών – Απόλλων Αρναίας

    Άρης Ακροποτάμου – Πανσερραϊκός

    Δόξα Δράμας – Θύελλα Φιλώτα

    Ηρακλής Αμπελοκήπων – Έβρος Σουφλίου

    Εθνικός Αγιονερίου – Εθνικός Αλεξανδρούπολης

    Καμπανιακός – ΑΟΚ

    Καστοριά – Ορφέας Ελευθερούπολης

     

    9η Αγωνιστική / 24η Αγωνιστική

    Άρης – Απόλλων Αρναίας

    Πανσερραϊκός – Βυζάντιο Κοκκινοχώματος

    Θύελλα Φιλώτα – Αναγέννηση Γιαννιτσών

    Έβρος Σουφλίου – Άρης Ακροποτάμου

    Εθνικός Αλεξανδρούπολης – Δόξα Δράμας

    Καβάλα – Ηρακλής Αμπελοκήπων

    Ορφέας Ελευθερούπολης – Εθνικός Αγιονερίου

    Καστοριά – Καμπανιακός

     

    10η Αγωνιστική / 25η Αγωνιστική

    Πανσερραϊκός – Άρης

    Απόλλων Αρναίας – Θύελλα Φιλώτα

    Βυζάντιο Κοκκινοχώματος – Έβρος Σουφλίου

    Αναγέννηση Γιαννιτσών – Εθνικός Αλεξανδρούπολης

    Άρης Ακροποτάμου – ΑΟΚ

    Δόξα Δράμας – Ορφέας Ελευθερούπολης

    Ηρακλής Αμπελοκήπων – Καστοριά

    Εθνικός Αγιονερίου – Καμπανιακός

     

    11η Αγωνιστική / 26η Αγωνιστική

    Άρης – Θύελλα Φιλώτα

    Έβρος Σουφλίου – Πανσερραϊκός

    Εθνικός Αλεξανδρούπολης – Απόλλων Αρναίας

    ΑΟΚ – Βυζάντιο Κοκκινοχώματος

    Ορφέας Ελευθερούπολης – Αναγέννηση Γιαννιτσών

    Καστοριά – Άρης Ακροποτάμου

    Καμπανιακός – Δόξα Δράμας

    Εθνικός Αγιονερίου – Ηρακλής Αμπελοκήπων

     

    12η Αγωνιστική / 27η Αγωνιστική

    Έβρος Σουφλίου – Άρης

    Θύελλα Φιλώτα – Εθνικός Αλεξανδρούπολης

    Πανσερραϊκός – ΑΟΚ

    Απόλλων Αρναίας – Ορφέας Ελευθερούπολης

    Βυζάντιο Κοκκινοχώματος – Καστοριά

    Αναγέννηση Γιαννιτσών – Καμπανιακός

    Άρης Ακροποτάμου – Εθνικός Αγιονερίου

    Δόξα Δράμας – Ηρακλής Αμπελοκήπων

     

    13η Αγωνιστική / 28η Αγωνιστική

    Άρης – Εθνικός Αλεξανδρούπολης

    ΑΟΚ – Έβρος Σουφλίου

    Ορφέας Ελευθερούπολης – Θύελλα Φιλώτα

    Καστοριά – Πανσερραϊκός

    Καμπανιακός – Απόλλων Αρναίας

    Εθνικός Αγιονερίου – Βυζάντιο Κοκκινοχώματος

    Ηρακλής Αμπελοκήπων – Αναγέννηση Γιαννιτσών

    Δόξα Δράμας – Άρης Ακροποτάμου

     

    14η Αγωνιστική / 29η Αγωνιστική

    ΑΟΚ – Άρης

    Εθνικός Αλεξανδρούπολης – Ορφέας Ελευθερούπολης

    Έβρος Σουφλίου – Καστοριά

    Θύελλα Φιλώτα – Καμπανιακός

    Πανσερραϊκός – Εθνικός Αγιονερίου

    Απόλλων Αρναίας – Ηρακλής Αμπελοκήπων

    Βυζάντιο Κοκκινοχώματος – Δόξα Δράμας

    Αναγέννηση Γιαννιτσών – Άρης Ακροποτάμου

     

    15η Αγωνιστική / 30ή Αγωνιστική

    Άρης – Ορφέας Ελευθερούπολης

    Καστοριά – ΑΟΚ

    Καμπανιακός – Εθνικός Αλεξανδρούπολης

    Εθνικός Αγιονερίου – Έβρος Σουφλίου

    Ηρακλής Αμπελοκήπων – Θύελλα Φιλώτα

    Δόξα Δράμας – Πανσερραϊκός

    Άρης Ακροποτάμου – Απόλλων Αρναίας

    Αναγέννηση Γιαννιτσών – Βυζάντιο Κοκκινοχώματος

    Κατηγορία: Αθλητικά, Ποδόσφαιρο

    Για την όδευση του αγωγού ΤΑΡ – Τους έφεραν προ τετελεσμένου γεγονότος

    Δημοσιεύτηκε στις 0

    Σε θέση ισχύος φέρνει την κατασκευάστρια Κοινοπραξία του αγωγού Τ.Α.Ρ. η στάση του Υπουργού ΠΕ.Κ.Α., Γιάννη Μανιάτη, ύστερα από όσα έλαβαν χώρα στη συνάντηση της Τετάρτης (3/9), όταν και ξεκαθάρισε στους φορείς της Καβάλας ότι η προτεινόμενη όδευση είναι συγκεκριμένη και θίγει καλλιεργήσιμες εκτάσεις.

    Η Κοινοπραξία με τη στάση της κατάφερε να οδηγήσει στο δικό της γήπεδο τη συζήτηση και να φέρει προ τετελεσμένου γεγονότος υπουργείο και τοπική κοινωνία, καθώς οι ημερομηνίες πιέζουν τα συμβαλλόμενα μέρη να υπογράψουν τη συμφωνία διέλευσης.

    Σοβαρές είναι οι ευθύνες των τεσσάρων κυβερνητικών βουλευτών, οι οποίοι δεν έκαναν ούτε καν τα αυτονόητα, δηλαδή να πιέσουν και να πετύχουν προς όφελος της περιοχής, όπου εκλέγονται να αλλάξει η διέλευση του αγωγού και να μη θίξει ζώνες υψηλής παραγωγικότητας και μάλιστα σε μια περίοδο, που η κυβέρνηση έχει οριακή πλειοψηφία.

    Το «Χ» ζήτησε την άποψη του προέδρου του Αγροτικού Συλλόγου Καβάλας, Θέμη Καλπακίδη και του προέδρου του ΓΕΩΤ.Ε.Ε., οι οποίοι έκαναν για μια συνάντηση με διδακτικό χαρακτήρα.

     

    Θ. Καλπακίδης: «Διδακτική συνάντηση»

      

    «Ξοδέψαμε 500 ευρώ στα αεροπορικά εισιτήρια για να δούμε ένα ακόμη θέατρο του παραλόγου. Για να γίνουν τέτοια έργα χρειάζεται η συναίνεση της τοπικής κοινωνίας, όμως φαίνεται στη χώρα μας ότι κάτι τέτοιο είναι εντελώς προσχηματικό», ανέφερε ο Θέμης Καλπακίδης και συμπλήρωσε πως «χθες (σ.σ. προχθές), ο υπουργός μας έδωσε να καταλάβουμε ότι δε μετράνε τα “θέλω” της κοινωνίας, αλλά οι πιέσεις που δέχεται από άλλους παράγοντες και φάνηκε από το ότι μας δήλωσε πως είναι δεδομένο ότι θα υπογράψει τη συμφωνία διέλευσης. Με τη στάση του κ. Μανιάτη, εξυπηρετήθηκαν τα συμφέροντα της Κοινοπραξίας. Δεν ξέρω αν αυτή θα είναι η τελευταία συνάντηση και φαρμακερή, όμως σίγουρα ήταν η πιο διδακτική, η πιο αποκαλυπτική για το πως λαμβάνονται οι αποφάσεις εντός των υπουργείων», σημείωσε αρχικώς ο Θ. Καλπακίδης.

    Ερωτηθείς αν το «θα τα ξαναπούμε στα χωράφια» είναι φράση που δηλώνει ήδη να έχουν ληφθεί αποφάσεις για μελλοντικές κινητοποιήσεις, απάντησε: «Το σίγουρο είναι ότι δεν τα παρατάμε. Η τοπική κοινωνία είναι αυτή που θα λάβει αποφάσεις. Οι κινητοποιήσεις μπορεί να είναι πολλαπλής μορφής. Δε θα το αφήσουμε σε καμία περίπτωση. Δε θα παραδώσουμε τα χωράφια μας έναντι πινακίου φακής. Ελπίζω οι τοπικοί φορείς να διεκδικήσουν για εμάς και να προστατεύουν τα συμφέροντά μας και ότι όσα είπαν δεν ήταν προεκλογικές μεγαλοστομίες. Θέλουμε να αφήσουμε αυτά τα εδάφη στα παιδιά μας με ψηλά το κεφάλι. Δεν ξέρω κάποιοι άλλοι που θα έχουν τα κεφάλια τους. Σε όλες αυτές τις συναντήσεις, όπου συμμετείχαν φορείς της Καβάλας, μόνο ο Αγροτικός Σύλλογος ήταν αυτός που ενημέρωνε την τοπική κοινωνία», κατέληξε ο κ. Καλπακίδης.

     

     

    Ζ. Μυστακίδης: «Συνάντηση-παρωδία»

     

    Μεγάλες ευθύνες στους τέσσερις κυβερνητικούς βουλευτές, εφόσον τελικά η όδευση του αγωγού Τ.Α.Ρ. θα θίξει καλλιεργήσιμες εκτάσεις, αποδίδει ο πρόεδρος του ΓΕΩΤ.Ε.Ε., Ζαφείρης Μυστακίδης, που χαρακτήρισε το ραντεβού με τον Υπουργό ΠΕ.Κ.Α., Γιάννη Μανιάτη ως συνάντηση-παρωδία.

    «Οι τοπικοί φορείς εκφράσαμε ακόμη μια φορά τις ανησυχίες μας για αυτή την όδευση και ότι πρέπει να αλλάξει, έστω και την τελευταία στιγμή. Αποδείχτηκε από τη συνάντηση-παρωδία της Τετάρτης (3/9), ότι η Κοινοπραξία με σκοπιμότητα κωλυσιεργούσε και ξαφνικά μέσα σε ένα μήνα πρότεινε 2-3 εναλλακτικές προτάσεις όδευσης του αγωγού, διορθώνοντας τις προς το καλύτερο, όμως σύμφωνα μ’ αυτές ο αγωγός να περνάει από τον τυρφώνα, που είναι επικίνδυνο για την περιοχή των Τεναγών και το περιβάλλον για τα επόμενα 50 χρόνια», σημείωσε αρχικά ο Ζ. Μυστακίδης και συμπλήρωσε: «Το Υπουργείο ΠΕ.Κ.Α. είναι με την πλάτη στον τοίχο, αφού ο κ. Μανιάτης παραδέχθηκε ότι πρέπει να υπογράψει έως τις 10 Σεπτεμβρίου τη συμφωνία διέλευσης του αγωγού από τη χώρα μας».

    Ο πρόεδρος του ΓΕΩΤ.Ε.Ε. τα «έχωσε» στην Κοινοπραξία, αναφέροντας ότι όλη αυτή η καθυστέρηση οφείλεται στην ίδια και μάλιστα έγινε σχεδιασμένα, σε μια προσπάθεια να πετύχουν μια διέλευση όσο το δυνατόν οικονομικότερη για τα ταμεία της. «Είναι κάτι που το επισημάναμε εδώ και μήνες. Αυτό ανέφερα και στον κ. Μανιάτη, ότι αυτός είναι ο πολιτικός προϊστάμενος και ας είναι αυτός που θα αναλάβει τις ευθύνες για ότι γίνει από δω και στο εξής, διότι τα συμφέροντα της Κοινοπραξίας δεν συμβαδίζουν με αυτά της τοπικής κοινωνίας».

    Σχετικά με τις κινήσεις των πολιτικών φορέων της Καβάλας τον τελευταίο χρόνο κι αν ο ίδιος είναι ικανοποιημένος από τη στάση που κράτησαν, απάντησε: «Μιλάμε για τους τέσσερις κυβερνητικούς βουλευτές της Καβάλας, στους οποίους στηρίζεται αυτή η κυβέρνηση και θα μπορούσαν να πιέσουν πολύ περισσότερο. Οι βουλευτές στηρίζουν τις επιλογές της κυβέρνησης και δεν πρέπει να αποποιούνται τις ευθύνες τους. Αν δεν ήταν κυβερνητικοί βουλευτές, τότε δε θα μπορούσαμε να πούμε τίποτε, όμως τώρα είναι συνυπεύθυνοι. Ακόμη και το Τ.Ε.Ε.-Α.Μ., που φάνηκε να αλλάζει στάση, στη συνάντηση της Τετάρτης (3/9) συμπορεύθηκε με τις απόψεις των αγροτών και γενικά με τα πιστεύω της τοπικής κοινωνίας. Ας φροντίσουν οι βουλευτές μας να έχουν πειστικές απαντήσεις τις επόμενες ημέρες για τον καβαλιώτικο λαό», κατέληξε ο κ. Μυστακίδης.

     

    Δημήτρης Μπουντάς

    Κατηγορία: Ενέργεια, Φυσικό αέριο & Πετρέλαιο